Prežihov Voranc

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lovro Kuhar
Prežihov Voranc
Algemene informatie
Pseudoniem(en) Prežihov Voranc
Geboren 10 augustus 1893
Geboorteplaats Podgora, Slovenië
Overleden 18 februari 1950
Overlijdensplaats Maribor
Land Slovenië
Beroep schrijver, politicus
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Prežihov Voranc, pseudoniem van Lovro Kuhar (Podgora, 10 augustus 1893Maribor, 18 februari 1950), was een Sloveense schrijver en politicus.

Leven[bewerken | brontekst bewerken]

Lovro Kuhar is geboren in Podgora pri Kotljah, waar hij ook naar de lagere school ging. Hij mocht van zijn vader zich niet inschrijven voor een verdere opleiding, en besloot daarom om met zelfstudie te beginnen. In 1919 werd hij arbeider in een staalfabriek in Ravne, later kreeg hij daar een hogere functie.

Omwille van zijn lidmaatschap bij de communistische partij moest hij emigreren in 1930. Hij leefde in Wenen, Parijs en Moskou. Als agent voor de Komintern reisde hij rond Europa. Omwille van zijn communistische activiteiten werd hij ook meermaals gevangengenomen. Na verloop van tijd werd hij een van de leidende figuren van de communistische partij. Na een ruzie met Josip Broz Tito keerde hij in 1939 illegaal terug naar Slovenië, en verborg hij zich in de omgeving van Ljubljana. Tot april 1941, het begin van de Tweede Wereldoorlog in Joegoslavië, trok hij zich terug uit de politiek en richtte zich op het schrijven.

Na de oprichting van het verzet (Osvobodilna Fronta) werd Kuhar weer actief in de communistische partij. In het begin van 1943 werd hij gearresteerd en overgeleverd aan de Italianen. Na de capitulatie van Italië werd hij door de Duitsers overgebracht naar een gevangenis in Begunje, en daarna voor verhoor naar hoofdzetel van de Gestapo in Berlijn. De Duitsers boden hem de functie van president van Slovenië aan. Deze staat zou dan als een marionettenregering voor Duitsland fungeren. Kuhar wees dit aanbod af. Daarop werd hij naar het concentratiekamp Sachsenhausen gestuurd, en in januari 1945 naar Mauthausen, vanwaar hij na de oorlog terugkeerde naar huis.

Ook Lovro’s broer, Alojzij Kuhar, was actief in de politieke wereld. Hij was een katholieke priester en een van de leidende figuren van het SLS (Sloveense Volkspartij).

Verscheidene scholen in Slovenië dragen vandaag de naam Prežih. De boekenwinkel Knjižnica Prežihov Voranc draagt ook haar naam ter ere van Lovro Kuhar.

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

Het werk van Prežihov Voranc wordt gerekend tot het sociaal realisme.

Voor volwassenen[bewerken | brontekst bewerken]

Romans[bewerken | brontekst bewerken]

  • Požganica, 1939
  • Doberdob, 1940
  • Jamnica, 1945

Novellen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Boj na požiralniku, 1935
  • Samorastniki, 1940

Reisverhalen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Od Kotelj do Belih vod, 1945
  • Borba na tujih tleh, 1946
  • Gosposvetsko polje, 1979

Sketches[bewerken | brontekst bewerken]

  • Povesti, 1925
  • Solzice, 1949

Verhalen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Naši mejniki, 1946
  • Opustošena brajda, 1946

Pamfletten[bewerken | brontekst bewerken]

  • Boj za osvoboditev in združitev slovenskega naroda
  • Za samoodločbo slovenskega naroda
  • O slovenskih mejah

Jeugdliteratuur[bewerken | brontekst bewerken]

Sketches[bewerken | brontekst bewerken]

  • Solzice, 1949
  • Kanjuh iz Zagate

Verhalen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Čez goro k očetu, 1961
  • Prvi maj, 1961
  • Levi devžej, 1962
  • Tisoč in en dan, 1969

Erkenning en prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Prežihov Voranc kreeg voor zijn sketch Solzice de Prešerenprijs (1950). In 1949 kreeg hij hiervoor al de Lestikovaprijs.