Prinsbisdom Konstanz

Hochstift Konstanz
	Onderdeel van het Heilige Roomse Rijk
Kaart
Algemene gegevens
Hoofdstad	Konstanz, na 1526 Meersburg
Oppervlakte	400 km² (1802)
Bevolking	14 000 (1802)
Talen	Duits
Religie(s)	Rooms-katholiek
Regering
Regeringsvorm	Prinsbisdom

Het prinsbisdom Konstanz was een tot de Zwabische Kreits behorend bisdom binnen het Heilige Roomse Rijk.

In 590 wordt in Konstanz, dat gelegen is op de plaats van het Romeinse castellum Constantia, een bisdom gesticht. Het bisdom is het grootste bisdom van Duitsland en behoort aanvankelijk tot de kerkprovincie Besançon en sinds de achtste eeuw tot de kerkprovincie Mainz.

In 1155 wordt de proosdij Öhringen ingelijfd, maar in 1192 gaat de stad Konstanz verloren, die zich ontwikkelt tot een rijksstad. Het lukt de bisschop door de tegenwerking van Oostenrijk en Beieren slechts een klein prinsbisdom te vormen, dat aan beide zijden van het Bodenmeer ligt. In 1497 wordt de heerlijkheid Bohlingen verworven van de graven van Sulz.

Als de rijksstad Konstanz in 1526 de reformatie invoert, wordt de bisschoppelijke residentie verlegd naar Meersburg.

In 1534 wordt het klooster Öhningen bij het bisdom ingelijfd en in 1540 de rijksabdij Reichenau. De heerlijkheid Rosenegg met het dorp Rielasingen wordt in 1610 gekocht van de vrijheer van Mörsperg. Van de abdij Sankt Gallen wordt in 1749 de heerlijkheid Homburg gekocht. Homburg valt onder de landshoogheid van het Oostenrijkse landgraafschap Nellenburg.

Paragraaf 5 van de Reichsdeputationshauptschluss van 25 februari 1803 voegt het (prins)bisdom Konstanz bij het keurvorstendom Baden. Een klein deel van het prinsbisdom komt aan de Helvetische Republiek.

Het bisdom (diocees) Konstanz wordt in 1821 opgeheven ten gunste van het nieuwe aartsbisdom Freiburg.

Gebied[bewerken | brontekst bewerken]

Meersburg
Gottlieben, Bischofszell en Horn
Gaienhofen
de heerlijkheid Bohlingen
de hoofdvoogdij Güttingen
de heerlijkheid Homburg met Stahringen (status rijksridderschap)
Ittendorf en Ahausen
Klingnau en Zurzach
Markdorf
de hoofdvoogdij Ohringen
de heerlijkheid Rosenegg
de heerlijkheid Konzenberg
de heerlijkheid Liebburg
hoofdambt Reichenau

Regenten[bewerken | brontekst bewerken]

781- 811: Egino
811- 839: Wolfleoz
839- 871: Salomon I
871- 873: Patecho
873- 875: Gebhard I
875- 890: Salomon II
891- 920: Salomon III (890-919: abt van St.Gallen)
920- 934: Noting
935- 975: Koenraad I van Altdorf (de Heilige)
976- 980: Gaminholf
980- 995: Gebhard II van Bregenz
996-1018: Landbrecht
1018-1022: Rudhard
1022-1026: Haimo/Anno
1026-1034: Warmann van Dillingen
1034-1046: Everhard I van Dillingen
1047-1051: Dietrich
1051-1069: Rumhold
1069-1071: Karl/Karlmann
1071-1080: Otto I
1080-1084: Berthold I
1084-1110: Gebhard III van Zähringen (Baden)
1086-1103: Arnold van Heiligenberg
1110-1127: Ulrich I van Kyburg
1127-1139: Ulrich II van Castelen
1139-1166: Herman I van Arbon
1166-1174: Otto II van Habsburg
1174-1183: Berthold II van Busnang
1183-1189: Hermann II van Friedingen
1189-1206: Diethelm van Krenkingen
1206-1209: Werner van Stauffen
1209-1233: Koenraad II van Tägerfelden
1233-1248: Hendrik I van Thann
1248-1274: Everhard II van Waldburg
1274-1293: Rudolf III van Habsburg-Lauffenburg
1293-1293: Frederik I van Hohenzollern
1293-1306: Hendrik II van Klingenberg
1306-1318: Gerhard van Benars
1322-1333: Rudolf IV van Montfort (1321-1324: bisschop van Chur; 1330-1333: abt van St.Gallen)
1334-1344: Nicolaas I van Kentzingen
1344-1351: Ulrich III Pfeffenhardt
1351-1356: Johan III Windlock
1356-1357: Leopold van Bebenburg
1356-1383: Hendrik III van Brandis
1384-1385: Mangold van Brandis
1385-1387: Nicolaas II van Reisenburg (1388-1397: bisschop van Olmütz)
1387-1398: Burghard I van Höwen (Hohenhewen)
1398-1398: Frederik II van Nellenburg
1398-1406: Markwart van Randeck (1398: bisschop van Minden)
1407-1411: Albrecht Blarer van Giersberg
1411-1434: Otto III van Hochberg-(Röteln)
1434-1436: Frederik III van Hohenzollern
1436-1462: Hendrik IV van Höwen (Hohenhewen)
1462-1466: Burghard II van Randeck
1466-1474: Herman III van Breiten-Landenberg
1474-1479: Lodewijk van Freiberg
1475-1490: Otto IV van Waldburg-Sonnenberg
1490-1496: Thomas Berlower
1496-1529: Hugo I van (Hohen)-Landenberg
1530-1531: Balthasar Merklin (1527-1530: bisschop van Hildesheim)
1531-1532: Hugo I van (Hohen)-Landenberg (tweede maal)
1532-1537: Johann IV van Lupfen
1537-1548: Johan V van Weza (1540-1548: abt van Reichenau)
1548-1561: ChristoffelMetzler van Andelberg
1561-1589: Markus Sittich van Hohenems (Altemps)
1589-1600: Andreas van Oostenrijk (1587-1600: abt van Murbach; 1591-1600: bisschop van Brixen)
1601-1604: Johann Georg van Hallwyl
1604-1626: Jakob Fugger
1626-1627: Sixtus Werner van Prassberg
1628-1644: Johan VI van Waldburg
1645-1689: Johan Frans I van Prassberg (voogd van Altsummerau)
1689-1704: Markwart Rudolf van Rodt
1704-1740: Johan Frans II Schenk van Stauffenberg (1737-1740: bisschop van Augsburg)
1740-1743: Damian Hugo van Schönborn (1719-1743: bisschop van Spiers)
1743-1750: Casimir Anton van Sickingen
1750-1775: Frans Koenraad van Rodt
1775-1800: Maximiliaan Christoffelvan Rodt
1800-1802: Karel Theodoor van Dalberg (1802-1803: keurvorst van Mainz en bisschop van Worms; 1804-1817: bisschop van Regensburg; 1803-1806: aartskanselier; 1806-1810: vorst-primaat; 1810-1813: groothertog van Frankfurt)