Procamelus

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Procamelus
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Laat-Mioceen tot Vroeg-Plioceen
Procamelus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Onderklasse:Theria
Infraklasse:Eutheria (Placentadieren)
Orde:Artiodactyla
Onderorde:Tylopoda
Familie:Camelidae
Geslacht
Procamelus
Leidy, 1858
Typesoort
Procamelus occidentalis
  • P. grandisGregory 1939
  • P. leptocolonMatthew 1909
  • P. occidentalisLeidy 1858
  • P. vulcanorusCope 1875
Schedel van Procamelus grandis
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Procamelus[1][2] is een geslacht van uitgestorven kameelachtige zoogdieren, dat voorkwam van het Laat-Mioceen tot het Vroeg-Plioceen.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Dit anderhalve meter lange kameelachtige dier had een erg lange schedel met een vrij kleine hersenholte. De bovenkaak was bezet met een paar kleine snijtanden. Omdat de kaak vrij lang was, stonden de voortanden (een paar snij- en hoektanden en het eerste paar valse kiezen) tamelijk ver uiteen. De hoogkronige, wortelloze kiezen waren uitermate geschikt voor het verwerken van taai plantenweefsel. De middelvoets- /middelhandsbeentjes van de poten waren verlengd en vergroeid tot een zogenaamd kanonsbeen. De tenen aan de lange en dunne schenen konden worden gespreid, hetgeen het vermoeden versterkt, dat het dier op eeltkussens liep, zodat het gewicht gelijkmatig verdeeld werd, hetgeen een gunstige uitwerking had op het lichaam tijdens het lopen op een zachte ondergrond.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Het voedsel van dit dier bestond uit taai plantenweefsel, dat het met zijn tanden kapot scheurde.

Vondsten[bewerken | brontekst bewerken]

Resten van dit dier werden gevonden in Noord-Amerika (Colorado).