Propranolol

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Esculaap Neem het voorbehoud bij medische informatie in acht.
Raadpleeg bij gezondheidsklachten een arts.
Propranolol
Chemische structuur
Propranolol
Farmaceutische gegevens
Beschikbaarheid (F) 30–70% (oraal)
Metabolisatie Hepatisch
Halveringstijd (t1/2) 3–4 uur
Uitscheiding Renaal (< 1%)
Gebruik
Geneesmiddelengroep Antihypertensiva
Subklasse Bèta-blokkers
Merknamen Inderal (AstraZeneca), Propranolol EG (Eurogenerics), Propranolol Teva (Teva)
Indicaties Hypertensie, angina pectoris, secundaire preventie na myocardinfarct, supraventriculaire ritmestoornissen, hyperthyreose, idiopathisch beven, sociale fobie, migraine, slokdarmvarices, glaucoom
Voorschrift/recept Vereist
Toediening Oraal, intraveneus
Risico met betrekking tot
Zwangerschapscat. C (Aus)
C (VS)
Databanken
CAS-nummer 525-66-6
ATC-code C07AA05
PubChem 4946
DrugBank APRD00194
Farmacotherapeutisch Kompas Propranolol
Chemische gegevens
Molecuulformule C16H21NO2
IUPAC-naam (RS)-1-(isopropylamino)-3-(naftaleen-1-yloxy)propan-2-ol
Molmassa 259,34 g/mol
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Propranolol is een niet-selectieve bètablokker die voornamelijk gebruikt wordt bij de behandeling van hypertensie en is in de handel onder de merknaam Inderal. Propranolol werd in 1964 geïntroduceerd door James Black[1] die daarvoor de Nobelprijs voor de Geneeskunde in 1988 kreeg toegekend. Het middel werd in 1973 in de VS goedgekeurd. Propranolol wordt ook gebruikt bij de behandeling van migraine, essentiële tremor, hemangiomen, bij sociale fobieën en bij examenvrees. De bloeddrukverlagende werking heeft op deze zaken een gunstig effect, zonder dat het sederende neveneffect van onder meer benzodiazepinen optreedt. In Frankrijk wordt het middel ook gebruikt om de symptomen van liefdesverdriet te verzachten.[2]

Contra-indicaties[bewerken | brontekst bewerken]

De stof is opgenomen in de lijst van essentiële geneesmiddelen van de WHO.