Proteus (maan)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Proteus
Proteus, gefotografeerd door Voyager 2 in 1989 (NASA)
Ontdekking
Ontdekt door Voyager 2
Stephen Synnott
Ontdekt in 1989
Baankarakteristieken
Straal (gemiddeld) 117.600 km
Omlooptijd 1,122 dagen
Natuurkundige kenmerken
Gemiddelde diameter 420 km
(436×416×402)
Massa 4,4×1019 kg
Gemiddelde dichtheid 1,3 g/cm3
Valversnelling aan oppervlak 0,075 m/s2
Omwentelingstijd onbekend
Albedo 0,1
Atmosfeerkarakteristieken
Luchtdruk 0 kPa
Portaal  Portaalicoon   Astronomie

Proteus is de op een na grootste maan van de planeet Neptunus. Proteus is in 1989 ontdekt door de onbemande ruimtesonde Voyager 2 die foto's van deze maan maakte tijdens een vlucht langs Neptunus. Stephen Synnott en Bradford Smith maakten dit enkele weken later bekend. Proteus werd niet eerder ontdekt omdat hij zich erg dicht bij Neptunus bevindt.

Proteus is het grootste bekende hemellichaam met een onregelmatige vorm. Grotere hemellichamen worden door hun eigen zwaartekracht tot een bolvorm getrokken.

In de Griekse mythologie is Proteus een god die van gedaante kan veranderen; een zoon van Poseidon en Oceanus.

Zie de categorie Proteus (moon) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.