Pseudelaphe flavirufa
| Pseudelaphe flavirufa IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2007) | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Pseudelaphe flavirufa, exemplaar uit Yucatán, Mexico. | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Pseudelaphe flavirufa Cope, 1867 | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Pseudelaphe flavirufa op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Pseudelaphe flavirufa is een slang uit de familie toornslangachtigen (Colubrinae) en de onderfamilie Colubrinae.
Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]
De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door Edward Drinker Cope in 1867. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Coluber flavirufus gebruikt.[2]
Het was lange tijd de enige soort uit het monotypische geslacht Pseudelaphe, tot in 2004 een tweede soort aan het geslacht werd toegekend. Deze soort; Pseudelaphe phaescens, werd al in 1952 beschreven als een ondersoort van Pseudelaphe flavirufa.
Ondersoorten[bewerken | brontekst bewerken]
De soort wordt verdeeld in drie ondersoorten die onderstaand zijn weergegeven, met de auteur en het verspreidingsgebied.
| Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
|---|---|---|
| Pseudelaphe flavirufa flavirufa | Cope, 1867 | De rest van het verspreidingsgebied. |
| Pseudelaphe flavirufa matudai | Smith, 1941 | Mexico (Chiapas) |
| Pseudelaphe flavirufa pardalina | Peters, 1869 | Mexico (Chiapas) |
Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]
Pseudelaphe flavirufa komt voor in delen van Midden-Amerika en leeft in de landen Mexico, Belize, Guatemala, Honduras en Nicaragua.[2]
De habitat bestaat uit vochtige tropische en subtropische laaglandbossen en drogere tropische en subtropische bossen.[3]
Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[3]
Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]
| Bronnen, noten en/of referenties
Referenties
Bronnen
|
· 
· 