Rally van Ivoorkust 1982

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rally van Ivoorkust 1982
14ème Marlboro Rallye Côte d'Ivoire
Ronde 11 uit 12
Land Vlag van Ivoorkust Ivoorkust
Start en finish Abidjan
Datum 27 oktober-1 november
1982
Ondergrond Onverhard
Tijdcontroles 54
Competitieve afstand 4935,51 km
Complete afstand 4935,51 km
Deelnemers 51
Aan de finish 6
Algemeen winnaar Vlag van Duitsland Walter Röhrl
Vlag van Duitsland Rothmans Opel
Rally Team
Vorige San Remo 1982
Volgende Groot-Brittannië 1982
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Rally van Ivoorkust 1982, formeel 14ème Marlboro Rallye Côte d'Ivoire, was de 14e editie van de rally van Ivoorkust en de elfde ronde van het wereldkampioenschap rally in 1982. Het was de 110e rally in het wereldkampioenschap rally die georganiseerd wordt door de Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). De start en finish was in Abidjan.

Programma[bewerken | brontekst bewerken]

Etappe Datum Tijdcontroles Competitieve afstand
1 Woensdag 27 oktober tot en met maandag 1 november 54 4935,51 kilometer
Totaal 54 4935,51 kilometer

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Algemene top tien
Pos. # Rijder Auto Gr/kl Tijd Eerste Punten
Navigator Inschrijving Straftijd Vorige
1. 4 Vlag van Duitsland Walter Röhrl Opel Ascona 400 4/4 8:43:00 0:00:00 20
Vlag van Duitsland Christian Geistdörfer Rothmans Opel Rally Team 8:43:00 =
2. 6 Vlag van Zweden Per Eklund Toyota Celica 2000GT 4/3 10:17:00 + 1:34:00 15
Vlag van Zweden Ragnar Spjuth Premoto Toyota 10:17:00 + 1:34:00
3. 3 Vlag van Zweden Björn Waldegård Toyota Celica 2000GT 4/3 11:00:00 + 2:17:00 12
Vlag van Zweden Hans Thorszelius Premoto Toyota 11:00:00 + 0:43:00
4. 8 Vlag van Frankrijk Bruno Saby Renault 5 Turbo 4/3 17:51:00 + 9:08:00 10
Vlag van Frankrijk Daniel Le Saux Renault Sport Elf 17:51:00 + 6:51:00
5. 15 Vlag van Frankrijk Alain Ambrosino Peugeot 505 V6 2/3 19:43:00 + 11:00:00 8
Vlag van Frankrijk Jean-François Fauchille Peugeot Nigeria 19:43:00 + 1:52:00
6. 12 Vlag van Ivoorkust Eugène Salim Mitsubishi Colt Lancer 2/3 23:48:00 + 15:05:00 6
Vlag van Ivoorkust Clement Konan Eugène Salim 23:48:00 + 4:05:00
DNF top tien
Pos. # Rijder Auto Gr/kl TC Reden
Navigator Inschrijving
DNF 1 Vlag van Frankrijk Jean Ragnotti Renault 5 Turbo 4/3 20 Ongeluk
Vlag van Frankrijk Jean-Marc Andrié Renault Sport Elf
DNF 2 Vlag van Frankrijk Michèle Mouton Audi quattro 4/4 46 Ongeluk
Vlag van Italië Fabrizia Pons Audi Sport
DNF 5 Vlag van Finland Hannu Mikkola Audi quattro 4/4 29 Over tijd limiet
Vlag van Duitsland Roland Gumpert Audi Sport
DNF 7 Vlag van Italië Adartico Vudafieri Lancia Rally 037 B12 8 Motor
Vlag van Italië Maurizio Perissinot Martini Racing
DNF 9 Vlag van Libanon Samir Assef Toyota Celica 2000GT 4/3 7 Oliepomp
Vlag van Frankrijk Gérard Lallement Samir Assef
WD 10 Vlag van Zweden Ove Andersson Toyota Celica 2000GT 4/3 6 Teruggetrokken
Vlag van Finland Robbie Gröndahl Ove Andersson
DNF 11 Vlag van Zweden Björn Johansson Opel Ascona 400 4/4 25 Motor
Vlag van Zweden Bruno Berglund Rothmans Opel Rally Team
DNF 24 Vlag van Ivoorkust Michel Molinié Nissan 160J 2/3 51 Ongeluk
Vlag van Ivoorkust Marc Molinié Michel Molinie
EX 27 Vlag van Ivoorkust Assale Koaume Nissan 160J A7 43 Uitgesloten
Vlag van Ivoorkust Mamadoc Zongo Assale Koaume
DNF 44 Vlag van Frankrijk Paul Charmasson Peugeot 504 2/3 37 Motor
Vlag van Frankrijk Jean-Luc Sage Paul Charmasson
  • Noot: Tijd is niet de algehele eindtijd die over de route is gedaan, maar is eerder opgebouwd uit straftijd verzamelt bij de tijdcontroles.

Kampioenschap standen[bewerken | brontekst bewerken]

Rijders[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Rijder Pnt.
= 1 Vlag van Duitsland Walter Röhrl 109
= 2 Vlag van Frankrijk Michèle Mouton 82
= 3 Vlag van Zweden Stig Blomqvist 55
1 4 Vlag van Zweden Per Eklund 55
1 5 Vlag van Finland Hannu Mikkola 50

Constructeurs[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Constructeur Pnt.
= 1 Vlag van Duitsland Audi 104
= 2 Vlag van Duitsland Opel 99
= 3 Vlag van Japan Nissan 57
= 4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ford 55
= 5 Vlag van Japan Toyota 34
  • Vetgedrukte tekst betekent wereldkampioen.
  • Noot: Enkel de top 5-posities worden in beide standen weergegeven.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]