Rally van Ivoorkust 1983

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rally van Ivoorkust 1983
15ème Rallye Côte d'Ivoire
Ronde 11 uit 12
Land Vlag van Ivoorkust Ivoorkust
Start en finish Abidjan
Datum 25-30 oktober 1983
Ondergrond Onverhard
Tijdcontroles 54
Competitieve afstand 4498,00 km
Complete afstand 4998,00 km
Deelnemers 50
Aan de finish 8
Algemeen winnaar Vlag van Zweden Björn Waldegård
Vlag van Japan Toyota Team Europe
Vorige San Remo 1983
Volgende Groot-Brittannië 1983
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Rally van Ivoorkust 1983, formeel 15ème Rallye Côte d'Ivoire, was de 15e editie van de rally van Ivoorkust en de elfde ronde van het wereldkampioenschap rally in 1983. Het was de 122e rally in het wereldkampioenschap rally die georganiseerd wordt door de Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). De start en finish was in Abidjan.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Voormalig wereldkampioen Björn Waldegård bezorgde de Toyota Celica TCT de eerste WK-rally overwinning en legde hiermee de basis voor Toyota's toekomstige successen in de Afrikaanse langeafstandwedstrijden. Hannu Mikkola gaf een injectie aan zijn kansen om de titel binnen te halen door als tweede te eindigen, met Waldegårds teamgenoot Per Eklund die de top drie volledig zou maken.

Programma[bewerken | brontekst bewerken]

Etappe Datum Tijdcontroles Competitieve afstand
1 Dinsdag 25 tot en met zondag 30 oktober 54 4498,00 kilometer
Totaal 54 4498,00 kilometer

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Algemene top tien
Pos. # Rijder Auto Gr/kl Tijd Eerste Punten
Navigator Inschrijving Straftijd Vorige
1. 3 Vlag van Zweden Björn Waldegård Toyota Celica TCT B12 5:18 0:00 20
Vlag van Zweden Hans Thorszelius Premoto Toyota 5:18 =
2. 1 Vlag van Finland Hannu Mikkola Audi quattro A2 B12 5:29 + 0:11 15
Vlag van Zweden Arne Hertz Audi Sport 5:29 + 0:11
3. 4 Vlag van Zweden Per Eklund Toyota Celica TCT B12 6:58 + 1:40 12
Vlag van Zweden Ragnar Spjuth Premoto Toyota 6:58 + 1:29
4. 10 Vlag van Libanon Samir Assef Toyota Celica 2000GT 4/3 12:09 + 6:51
Vlag van Ivoorkust Solange Barrault Premoto Toyota 12:09 + 5:11
5. 7 Vlag van Frankrijk Alain Ambrosino Peugeot 505 V6 A8 14:22 + 9:04 10
Vlag van Frankrijk Daniel Le Saux Alain Ambrosino 14:22 + 2:13
6. 5 Vlag van Ivoorkust Eugène Salim Mitsubishi Lancer Turbo B12 16:08 + 10:50 8
Vlag van Ivoorkust Clement Konan Eugène Salim 6:58 + 1:46
7. 46 Vlag van Ivoorkust Claude Thibault Mitsubishi Colt Lancer 2/2 23:02 + 17:44
Vlag van Ivoorkust Elizabeth Clave Claude Thibault 23:02 + 6:54
8. 12 Vlag van Ivoorkust Michel Molinié Nissan 160J 2/3 23:10 + 17:52
Vlag van Ivoorkust Marc Molinié Michel Molinié 23:10 + 0:08
DNF top tien
Pos. # Rijder Auto Gr/kl TC Reden
Navigator Inschrijving
WD 2 Vlag van Finland Lasse Lampi Audi quattro A2 B12 17 Teruggetrokken
Vlag van Duitsland Otto Harsch Audi Sport
DNF 6 Vlag van Finland Juha Kankkunen Toyota Celica TCT B12 8 Over tijd limiet
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Whittock Premoto Toyota
DNF 9 Vlag van Ivoorkust Jacques Durieu Toyota Celica 2000GT 4/3 19 Aandrijfas
Vlag van Ivoorkust Pierre Tastet Jacques Durieu
DNF 11 Vlag van Frankrijk Adolphe Choteau Audi quattro 4/4 48 Transmissie
Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Claverie Adolphe Choteau

Noot[bewerken | brontekst bewerken]

  • Tijd is niet de algehele eindtijd die over de route is gedaan, maar is eerder opgebouwd uit straftijd verzamelt bij de tijdcontroles.
  • Auto's ingedeeld in de klassen Groep 2 waren niet gerechtigd punten te scoren.

Kampioenschap standen[bewerken | brontekst bewerken]

Rijders[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Rijder Pnt.
= 1 Vlag van Finland Hannu Mikkola 110
= 2 Vlag van Duitsland Walter Röhrl 102
= 3 Vlag van Finland Markku Alén 100
= 4 Vlag van Zweden Stig Blomqvist 69
= 5 Vlag van Frankrijk Michèle Mouton 53

Constructeurs[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Constructeur Pnt.
= 1 Vlag van Italië Lancia 118
= 2 Vlag van Duitsland Audi 104
= 3 Vlag van Duitsland Opel 73
= 4 Vlag van Japan Nissan 52
= 5 Vlag van Frankrijk Renault 27
  • Vetgedrukte tekst betekent wereldkampioen.
  • Noot: Enkel de top 5-posities worden in beide standen weergegeven.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]