Red Hot Chili Peppers

Beluister (info)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Red Hot chili peppers)
Voor het gelijknamige album, zie The Red Hot Chili Peppers (album).
Red Hot Chili Peppers
Red Hot Chili Peppers
Red Hot Chili Peppers in Londen, 2022 v.l.n.r.: Flea, Anthony Kiedis, Chad Smith en John Frusciante
Achtergrondinformatie
Ook bekend als RHCP
(Chili) Peppers
Jaren actief 1982 - heden
Oorsprong Vlag van Verenigde Staten Los Angeles, Californië
Genre(s) Alternatieve rock
Funkrock
Funkmetal
Rap-rock
Label(s) EMI (1983-1990)
Warner Records (1991-heden)
Verwante acts Ataxia, What Is This?, Jane's Addiction, The Mars Volta
Bezetting
Huidige leden Anthony Kiedis
Flea
John Frusciante
Chad Smith
Oud-leden Jack Irons
Hillel Slovak
Cliff Martinez
Jack Sherman
DeWayne 'Blackbyrd' McKnight
D.H. Peligro
Arik Marshall
Jesse Tobias
Dave Navarro
Josh Klinghoffer
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Red Hot Chili Peppers is een Amerikaanse band, opgericht in 1982 in Los Angeles, Californië. De band staat bekend om het combineren van funk, rap, punk met rock.

De band bestaat tegenwoordig uit Anthony Kiedis (zang), Flea (bas), Chad Smith (drums) en John Frusciante (gitaar). Bekende ex-leden zijn onder andere Josh Klinghoffer, Hillel Slovak, Jack Irons (van Eleven en Pearl Jam) en Dave Navarro (van Jane's Addiction).

De Red Hot Chili Peppers zijn vooral bekend van hun albums Blood Sugar Sex Magik (1991), Californication (1999), By the Way (2002), Stadium Arcadium (2006), I'm with You (2011) en The Getaway (2016). Bekende singles zijn onder meer Under the Bridge, Otherside, Californication, By the Way, Dani California en Snow ((Hey Oh)). In 2012 werden de Red Hot Chili Peppers geïntroduceerd in de Rock and Roll Hall of Fame en in 2022 in de Hollywood Walk of Fame. In 2022 verschenen de albums Unlimited Love en Return of the Dream Canteen.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Beginperiode[bewerken | brontekst bewerken]

Anthony Kiedis en Michael Balzary leerden elkaar kennen op Fairfax highschool. Ze waren allebei buitenbeentjes en werden beste vrienden. Op school leerden ze Hillel Slovak en Jack Irons kennen. Michael Balzary speelde al van jongs af aan trompet, en zwoer bij jazz. Toen Slovak hem echter rock liet horen was hij meteen verkocht. Slovak, die gitaar speelde, leerde hem basgitaar spelen, en ze begonnen een band. Balzary (Flea) op basgitaar, Slovak op gitaar en Irons op de drums. Ze hadden allerlei korte projecten. Op een gegeven moment zou Kiedis een keer mee mogen doen met zijn eigen tekst (hij schreef al regelmatig teksten). Het nummer dat ze speelden, Out in L.A. is het allereerste nummer van de Red Hot Chili Peppers. Eerst heette de band Tony Flow and the Miraculously Majestic Masters of Mayhem, maar werd later omgedoopt tot de Red Hot Chili Peppers.

Eerste optredens (1982-1986)[bewerken | brontekst bewerken]

De teksten van de Red Hot Chili Peppers waren aanvankelijk lichtvoetig van aard. De band werd bekend door hun 'sokkenact': regelmatig kwamen ze het podium op in niets dan een sok over de genitaliën (ook zichtbaar op de Abbey Road EP waarbij zij hetzelfde zebrapad overstaken als The Beatles op de hoes van hun Abbey Road album uit 1969). Hun album Freaky Styley viel op door het combineren van punk en funk. Dit album werd overigens geproduceerd door George Clinton. Daarna volgde The Uplift Mofo Party Plan, dat werd uitgebracht in 1987.

Verslaving (1987-1988)[bewerken | brontekst bewerken]

In die jaren waren Slovak en Kiedis ernstig verslaafd aan heroïne. In 1988 stierf Slovak aan een overdosis heroïne. Kiedis was niet bij de begrafenis, maar ging naar Mexico, om daar af te kicken. Kiedis zou tot 1995 clean blijven, maar later zou hij weer problemen met drugs krijgen. Irons stapte na dit ongeval uit de band, hij wilde niets meer te maken hebben met deze drugsproblemen, en werd vervangen door D.H. Peligro, ex-drummer van de Dead Kennedys. Al snel bleek het tussen hem en de band niet goed te klikken en Peligro werd al na ongeveer 8 maanden vervangen door Chad Smith. Aanvankelijk zou Dewayne Blackbyrd McKnight de vervanger worden voor Slovak, maar die voldeed niet. John Frusciante, een 18-jarige fan van de band, werd de nieuwe gitarist. In 2004 publiceerde Kiedis het boek Scar Tissue, een onthullende autobiografie vol met verhalen over seks en drugs.

Naar de top (1989-1994)[bewerken | brontekst bewerken]

Red Hot Chili Peppers
(Uitmarkt Amsterdam, aug. 1989)

Mother's Milk (1989) betekende hun doorbraak, maar het was Blood Sugar Sex Magik (1991) die hen echt grote wereldsterren maakte. Dit album namen ze in volledige afzondering van de rest van de wereld, in een grote villa buiten Hollywood, op. Er kwamen echter grote spanningen in de band na de release van Blood Sugar Sex Magik. Niemand wist goed om te gaan met dit onverwachte succes. Tijdens hun grote wereldtournee werden de ruzies steeds erger en werd de sfeer in de band zeer slecht. Frusciante verliet de band vanwege drugsproblemen (heroïne) en omdat hij de druk van de enorme populariteit niet aankon.

Ook Frusciante raakte verslaafd aan heroïne. Hij maakte twee solo-albums: Niandra LaDes and Usually Just a T-Shirt en Smile from the Streets You Hold alvorens hij in 1998 terugkeerde in de band.

Lastige tijden (1994-1997)[bewerken | brontekst bewerken]

Na Frusciante wisselden de gitaristen elkaar af totdat na Jesse Tobias Dave Navarro verscheen. De Red Hot Chili Peppers wilden Navarro al langer als lid. Met hem maakten ze het album One Hot Minute. De opnames voor One Hot Minute verliepen moeizaam en geen enkele single van dit album verscheen in de Top 40. Het nummer My Friends stond als enige nummer op het Greatest Hits album. De verkoop van One Hot Minute viel tegen. Er gingen geruchten dat de Peppers er na een afscheidstournee mee zouden stoppen. Navarro stapte uit de band in 1997, op het moment dat de verslaving van Frusciante een historisch dieptepunt bereikte.

Terugkeer John Frusciante en populariteitsstijging (1998 - 2009)[bewerken | brontekst bewerken]

Frusciante kwam weer terug in de band, definitief afgekickt, met dank aan Kiedis, Flea en Johnny Depp. Californication (1999) werd een grote hit. Het album bevatte de hits Scar Tissue, Otherside en Californication. In 2002 volgde het album By the Way, dat eveneens succesvol was. Frusciante drukte voor het eerst sinds lang zijn stempel op de arrangementen.

Stadium Arcadium (2006-2007)[bewerken | brontekst bewerken]

In 2006 brachten de Red Hot Chili Peppers het dubbelalbum Stadium Arcadium uit. Op Stadium Arcadium voert pop de boventoon boven punk. Toch werd Stadium Arcadium bijzonder goed ontvangen: de Peppers werden zesmaal genomineerd voor de Grammy's van 2007 en wonnen de Grammy voor "Best Rock Album", "Best Boxed Set or Special Limited Edition Package", "Best Rock Song" en "Best Rock Performance by a Duo or Group with Vocal" (beide met Dani California). Hiermee werd Stadium Arcadium het meest bekroonde album van de Peppers. De band bracht vijf singles van het album uit. In de daaropvolgende tournee speelden de Peppers onder andere op Pinkpop 2006 en Rock Werchter. Op 24 juni 2007 traden de Peppers weer op in Nederland, ditmaal in het Goffertpark in Nijmegen.

De band neemt een pauze en het vertrek van John Frusciante (2008-2010)[bewerken | brontekst bewerken]

In een interview met Rolling Stone Magazine op 20 mei 2008, maakte zanger Kiedis bekend dat de band een pauze wilde inlassen van ten minste één jaar. Sinds het album Californication was de band non-stop bezig geweest met werk en optredens en ze waren daarvan uitgeput geraakt, aldus Kiedis. Anthony wilde zich gaan richten op het opvoeden van zijn zoon, Flea en Frusciante gingen aan soloprojecten werken en Smith ging in een jazzband drummen in Japan.

In juli 2009 werden geruchten dat Frusciante de band zou verlaten ontkend. Er werd zelfs een nieuw album aangekondigd. Maar op 16 december 2009 maakte Frusciante op zijn website bekend de band te hebben verlaten, omdat hij geen interesse meer had om deel uit te maken van een grote rockband. Josh Klinghoffer maakte op 2 januari 2010 bekend dat hij de nieuwe gitarist was.

I'm With You (2011-2013)[bewerken | brontekst bewerken]

De band ging in juli 2010 weer de studio in voor hun tiende album.[1] Op 6 juni 2011 werd bekend dat het nieuwe album I'm with You zou gaan heten. Ook werd de officiële releasedatum vastgesteld op 26 augustus 2011.[2] Op 17 juni werden details over de nieuwe tour bekendgemaakt. Na een korte 'warming-up' in Azië, begon de tour op 17 september in Colombia en zou doorgaan tot in 2013. Op 18 juli verscheen de leadsingle van I'm With You, getiteld The Adventures of Rain Dance Maggie. Op 17 september 2011 maakten Anthony en Chad, in een interview met BBC Radio 2 bekend dat Monarchy of Roses de tweede single van het album zou zijn. Deze kwam uit op 14 november 2011.[3] In januari 2012 kwam de derde single van dit album, Look Around, uit. Het management van de band maakte in diezelfde maand bekend dat er geen B-kanten zouden verschijnen bij de toekomstige singles. In mei maakten Chad en Flea bekend dat vanaf dat moment 18 nieuwe nummers zouden verschijnen. Een gedeelte hiervan zou als B-kant van de singles gezien kunnen worden, de andere zijn opgenomen tijdens de wereldtournee.

Op 19 september 2011 werd de band genomineerd voor twee MTV Europe Music Awards awards voor Best Rock Band and Best Live Artist. Ze vielen niet in de prijzen.

Op 28 juni 2012 traden de Red Hot Chili Peppers weer op in het Goffertpark in Nijmegen en op 1 juli 2012 op Rock Werchter. In april 2013 eindigde de I'm With You-tour. Dit werd bekendgemaakt door Chad Smith.

The Getaway (2016)[bewerken | brontekst bewerken]

Op 5 mei 2016 werd het elfde studioalbum genaamd The Getaway officieel aangekondigd. Gelijktijdig werd het eerste nummer van het album, Dark Necessities, aangekondigd.[4] Op 28 oktober 2015 werd al bekendgemaakt dat de Red Hot Chili Peppers headliners zouden zijn op Pinkpop 2016. Ze traden hier op vrijdag 10 juni op, begin juli op Rock Werchter en in november in Ziggo Dome en Sportpaleis.

John Frusciante keert terug (2019)[bewerken | brontekst bewerken]

Op 15 december 2019 maakten de Red Hot Chili Peppers via Instagram bekend dat John Frusciante voor de tweede keer terugkeerde bij de band. Josh Klinghoffer verliet de groep.

Unlimited Love (2022)[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 april 2022 is het twaalfde studioalbum uitgebracht: Unlimited Love. In februari en maart kwamen in aanloop naar het album drie singles uit: Black Summer, Poster Child en Not The One uit. Op 10 juni 2022 gaf de band een concert in het Goffertpark in Nijmegen. Op 3 juli 2022 sloot de band Rock Werchter 2022 af.

Return of the Dream Canteen (2022)

Op 14 oktober 2022 werd Return of the Dream Canteen uitgebracht bij Warner Records. Het werd opgenomen tijdens dezelfde sessies als het vorige studioalbum Unlimited Love, dat eerder dat jaar werd uitgebracht. Tippa My Tongue was de eerste single.

Filantropie[bewerken | brontekst bewerken]

De Red Hot Chili Peppers steunen de Sea Shepherd Conservation Society, een organisatie die onder andere strijd levert tegen de jacht op walvissen. Tijdens de campagne van Sea Shepherd doneerden de Red Hot Chili Peppers een bedrag van 100.000 dollar voor reparaties aan de Steve Irwin (het schip dat Sea Shepherd gebruikte tijdens hun campagne en dat problemen kreeg met zijn motor). In de laatste aflevering van Whale Wars dat werd uitgezonden op Discovery Channel was te zien dat de Red Hot Chili Peppers het geld overhandigden aan de kapitein (Paul Watson) van het schip de Steve Irwin.

Bandleden[bewerken | brontekst bewerken]

Huidige leden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Anthony Kiedis – zang (1982–heden)
  • Flea (Michael Balzary) – basgitaar, achtergrondzang (1982–heden)
  • John Frusciante – gitaar, achtergrondzang (1988–1992, 1998–2009, 2019–heden)
  • Chad Smith – drums (1988–heden)

Voormalige leden[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdlijn[bewerken | brontekst bewerken]

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Discografie van Red Hot Chili Peppers voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Mother's Milk 1989 9 september 1989 69 11 diamant
Blood Sugar Sex Magik 20 september 1991 5 oktober 1991 2 71
What Hits!? 24 september 1992 10 oktober 1992 80 3 Verzamelalbum
Out in L.A. 1 november 1994 26 november 1994 94 3
One Hot Minute 8 september 1995 23 september 1995 5 18
Californication 7 juni 1999 19 juni 1999 2 130 Platina
By the Way 8 juli 2002 20 juli 2002 1(5wk) 40 Goud
Greatest Hits 14 november 2003 22 november 2003 4 42 Verzamelalbum
Live in Hyde Park 23 juli 2004 31 juli 2004 4 11 Livealbum
Stadium Arcadium 4 mei 2006 13 mei 2006 1(5wk) 76 Platina
I'm with You 26 augustus 2011 3 september 2011 1(1wk) 31
The Getaway 17 juni 2016 25 juni 2016 1(1wk) 41
Unlimited Love 1 april 2022 9 april 2022 1(1wk) 13
Return of the Dream Canteen 14 oktober 2022 22 oktober 2022 1(1wk) 2*
Album met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 200 albums Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Blood sugar sex magik 20-09-1991 26-12-2020 184 1
One hot minute 08-09-1995 23-09-1995 5 11
Californication 07-06-1999 12-06-1999 6(2wk) 147*
By the way 08-07-2002 20-07-2002 1 24
Greatest hits 14-11-2003 22-11-2003 1 36 Verzamelalbum
Live in Hyde park 23-07-2004 31-07-2004 1(3wk) 16 Livealbum
Stadium Arcadium 05-05-2006 13-05-2006 1 56 Platina
I'm with you 26-08-2011 03-09-2011 3 35 Goud
The getaway 17-06-2016 25-06-2016 1 49
Unlimited Love 01-04-2022 09-04-2022 2 19*
Return of The Dream Canteen 14-10-2022 22-10-2022 2 1*

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Higher Ground 1990 24 maart 1990 tip6 - Nr. 38 in de Nationale Top 100
Under the Bridge 1992 7 maart 1992 1(3wk) 15 Nr. 1 in Nationale Top 100
Give It Away 1992 13 juni 1992 tip4 - Nr. 42 in de Nationale Top 100
Breaking the Girl 1992 22 augustus 1992 tip5 - Nr. 48 in de Nationale Top 100
Scar Tissue 1999 14 augustus 1999 24 7 Nr. 38 in de Mega Top 100
Around the World 1999 2 oktober 1999 tip4 - Nr. 69 in de Mega Top 100
Otherside 2000 12 februari 2000 14 14 Nr. 24 in de Mega Top 100
Californication 2000 24 juni 2000 9 10 Nr. 41 in de Mega Top 100
Road Trippin' 2000 18 november 2000 tip6 - Nr. 80 in de Mega Top 100
By the Way 2002 29 juni 2002 9 13 Nr. 12 in de Mega Top 100 / Megahit / Alarmschijf
The Zephyr Song 2002 2 november 2002 37 2 Nr. 72 in de Mega Top 100
Can't Stop 2003 1 maart 2003 23 5 Nr. 65 in de B2B Single Top 100
Fortune Faded 2003 22 november 2003 34 5 Nr. 61 in de B2B Single Top 100
Dani California 2006 22 april 2006 8 19 Nr. 7 in de Mega Top 50 / Megahit / Alarmschijf
Tell Me Baby 2006 15 juli 2006 18 11 Nr. 27 in de Mega Top 50 / Alarmschijf
Snow ((Hey Oh)) 2006 2 december 2006 5 18 Nr. 5 in de Mega Top 50 / Alarmschijf
Desecration Smile 2007 10 maart 2007 13 13 Nr. 24 in de Mega Top 50 / Alarmschijf
Hump de Bump 2007 19 mei 2007 29 4 Nr. 43 in de Mega Top 50
The Adventures of Rain Dance Maggie 22 juli 2011 6 augustus 2011 24 7 Nr. 28 in de Mega Top 50 / Megahit / Alarmschijf
Monarchy of Roses 2011 15 oktober 2011 tip3 -
Dark Necessities 2016 2016 35 3 Nr. 60 in de B2B Single Top 100
Black Summer 2022 05 februari 2022 tip4 4
These Are the Ways 2022 02 April 2022 tip30*
Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Under the bridge 02-03-1992 28-03-1992 1(2wk) 14 Nr. 1 in de Radio 2 Top 30
Give it away 04-09-1991 04-07-1992 30 1 Nr. 17 in de Radio 2 Top 30
Love rollercoaster 12-01-1997 07-12-1996 tip10 -
Scar tissue 25-05-1999 10-07-1999 tip11 -
Californication 20-05-2000 15-07-2000 tip6 -
By the way 24-06-2002 17-08-2002 50 1
Fortune faded 17-11-2003 03-01-2004 tip14 -
Dani California 28-04-2006 29-04-2006 9 25
Tell me baby 17-07-2006 19-08-2006 44 5
Snow (hey oh) 13-11-2006 25-11-2006 9 23 Nr. 10 in de Radio 2 Top 30
Desecration smile 12-02-2007 10-03-2007 tip13 -
The adventures of Rain Dance Maggie 22-07-2011 03-09-2011 14 6
Monarchy of roses 03-10-2011 29-10-2011 tip18 -
Look around 30-01-2012 11-02-2012 tip20 -
Brendan's death song 04-06-2012 16-06-2012 tip39 -
Dark necessities 06-05-2016 21-05-2016 18(2wk) 17 Nr. 10 in de Radio 2 Top 30
Go robot 05-09-2016 21-05-2016 tip14 -
Sick love 12-12-2016 31-12-2016 tip28 -
Black summer 04-02-2022

NPO Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer(s) met noteringen in de NPO Radio 2 Top 2000 '99 '00 '01 '02 '03 '04 '05 '06 '07 '08 '09 '10 '11 '12 '13 '14 '15 '16 '17 '18 '19 '20 '21 '22 '23
By the Way - - - - - - - - - - - - - - - - - 991 1108 1321 1785 1476 1415 1260 1505
Californication - - - - - - - - - - 490 128 99 108 109 175 157 114 127 114 133 126 141 140 154
Can't Stop - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 941 849 909 914 808 814
Dani California - - - - - - - - - - 338 1258 538 564 516 852 724 722 920 826 894 1007 1025 977 1105
Dark Necessities - - - - - - - - - - - - - - - - - 1089 555 624 726 775 795 813 941
Give It Away - - - - - - - - - - - - - - - - 1012 626 960 986 983 878 930 1013 1097
Otherside - - - - - - - - - - - - - - - 658 522 554 591 578 601 603 643 595 714
Road Trippin' - - - - - - - - - - - - - - - - - 964 1016 979 904 811 880 843 992
Scar Tissue - - - - - - - - - - - - - - - 469 474 430 521 496 586 539 602 583 596
Snow ((Hey oh)) - - - - - - - - - - 193 275 261 290 269 386 335 330 429 376 463 478 475 492 577
Tell Me Baby - - - - - - - - - - - - - - - 1912 1863 - - - - - - - -
Under the Bridge - - - - - - - 71 72 185 35 59 54 60 43 64 66 50 56 66 78 80 84 86 101

Dvd's[bewerken | brontekst bewerken]

Dvd's met hitnoteringen in
de DVD Top 30
Datum van
verschijnen'
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Live at Slane Castle 2003 29-11-2003 14 33

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

Film[bewerken | brontekst bewerken]

  • In F.I.S.T. (1978) speelt Anthony de zoon van hoofdrolspeler Sylvester Stallone.
  • In Tough Guys (1986) spelen de Red Hot Chili Peppers op een feestje.
  • In Trashing (1986) spelen de Red Hot Chili Peppers op een feestje. Skatefilm met in de hoofdrol Josh Brolin.
  • In Back to the Future Part II (1989) en Back to the Future Part III (1990) speelt Flea het personage Douglas J. Needles, die niet bepaald een vriend is van Marty McFly.
  • In Point Break (1991) speelt leadzanger Anthony Kiedis een surfer die zichzelf bij een inval van de politie in de voet schiet.
  • In My Own Private Idaho (1991) speelt Flea een klein rolletje. Tijdens de opnames verbleef hij met onder meer hoofdrolspelers River Phoenix en Keanu Reeves in het huis van regisseur Gus Van Sant, waar ze zo druk waren met feesten en muziek maken dat de regisseur zelf bij een vriend is gaan logeren om wat slaap te krijgen.
  • In The Chase (1994) spelen Anthony en Flea mee als Will en Dale, een tweetal dat met inzet van hun jeep een aantal achtervolgingen probeert te beëindigen.
  • In The Big Lebowski (1998) speelt bassist Flea een rolletje als lid van de Duitse band 'Nagelbett', een persiflage op de elektronische band uit de jaren 70 Kraftwerk.
  • In Fear and Loathing in Las Vegas (1998) speelt Flea een kleine bijrol als bezoeker van een lsd-feestje in de jaren 70.

Overige[bewerken | brontekst bewerken]

  • In de Amerikaanse serie The Simpsons hebben ze ook al eens een gastrol gehad. Met Anthony Kiedis, Arik Marshall, Flea en Chad Smith.
  • In de videoclip van Bob Sinclars nummer Rock This Party doen een jongen en twee meisjes de Peppers na. Dat is vooral te zien aan de jongen die Anthony naspeelt en veel tattoos heeft waaronder het Peppers-symbool (een soort asterisk).

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Red Hot Chili Peppers op Wikimedia Commons.