Renaat Verbruggen
Renaat Verbruggen (Antwerpen, 10 januari 1909 - aldaar, 28 oktober 1981) was een Vlaams bariton en operazanger. In de periode 1961-1974 had hij de leiding van de Koninklijke Vlaamse Opera (KVO) te Antwerpen.
Na zijn studies als architect nam hij rond 1932 privélessen bij Adolphe Coryn, oud baszanger en directeur van de toenmalige Franse Opera (Bourlaschouwburg), die in 1933 zijn deuren zou sluiten door het stopzetten van de stadsubsidies en ook ten gevolge van de grote economische crisis. Antwerpen had dus tussen 1834 en 1933 een Franse Opera naast de Vlaamse Opera.
Verbruggen begon zijn carrière in 1933 als oratoria-zanger en zou dit blijven doorheen zijn loopbaan. In de Koninklijke Vlaamse Opera zong hij in het seizoen 1943/44 (directie Hendrik Diels) onder de naam Bert Roelants in "Manon Lescaut" en "La Bohème" van Puccini, hij zou er pas terugkeren als gast tijdens het seizoen 1948/49. In 1947 werd Bert Roelants aanvaard als vast lid van het gezelschap van de Koninklijke Opera van Gent door Vina Bovy (de bekende Belgische sopraan en sinds 1947 directrice). Hij zong er vanaf het seizoen 1947/48 tot en met het seizoen 1951/52 en was er heel populair zelfs bij het toen grotendeels franskiljons publiek. Als gast trad hij nog één keer op in het seizoen 1958/59 (directie Constant Meillander). In Gent zong hij alle grote baritonpartijen van het Franse, Duitse en Italiaanse repertorium in het Frans en het Nederlands. Aan de KVO zong hij opnieuw in vast verband vanaf het seizoen 1952/53 tot en met het seizoen 1960/61. Hij had een sonore stem en een volmaakte dictie.
Tijdens de bezetting van België door Duitsland maakte hij plaatopnamen van Vlaamse liederen voor het merk Odeon en later voor His Master's Voice. Meestal Vlaamse liederen en populaire deuntjes zodat van zijn opera repertorium niets bewaard is gebleven. Er bestaan privé-opnamen op band met aria's uit het Franse repertorium. In het tijdperk van de langspeelplaat 1955/1965 nam hij weer veel Vlaamse liederen op onder meer van Renaat Veremans. Hij trad ook op in televisieprogramma's rond 1960[1] zonder te verzaken aan zijn oratoriumcarrière. Naast zijn muzikale loopbaan was Verbruggen nog als architect betrokken bij de bouw van de Nieuwe Schouwburg samen met Marc Appel en Rie Haan. Verbruggen stond in voor de toneeltechnische benadering.
Als auteur schreef hij het boek "Gedenk-klanken 1893-1963" een overzicht van de geschiedenis van de KVO te Antwerpen uitgegeven door het "Centrum voor Studie en Documentatie vzw" Antwerpen 1965. Hij werkte ook actief mee aan "De Nederlandse Muziekencyclopedie".