Renium(III)chloride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Renium(III)chloride
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van renium(III)chloride
 Re3+
 Cl
Algemeen
Molecuulformule ReCl3
IUPAC-naam renium(III)chloride
Andere namen reniumtrichloride
Molmassa 292,566 g/mol
SMILES
Cl[Re](Cl)Cl
InChI
1S/3ClH.Re/h3*1H;/q;;;+3/p-3
CAS-nummer 13569-63-6
EG-nummer 236-987-1
PubChem 83581
Wikidata Q2452855
Beschrijving Rode kristallijne vaste stof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing[1]
H-zinnen H315 - H319 - H335[1]
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur rood
Dichtheid 4,8 g/cm³
Kookpunt (ontleedt) 500 °C
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur trigonaal
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Renium(III)chloride is een chloride van renium, met als brutoformule ReCl3. De stof komt voor als een corrosieve rode kristallijne vaste stof. Het wordt als startverbinding gebruikt bij de synthese van reniumcomplexen en organoreniumverbindingen.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Renium(III)chloride kan bereid worden door thermische ontleding van renium(V)chloride in stikstof:

Andere mogelijk synthesewegen zijn de reactie van sulfurylchloride met metallisch renium, de thermische ontleding van zouten van hexachloorrenium(IV)zuur en de verhitting van Re2(O2CCH3)4Cl2 onder zoutzuurgas.

Kristalstructuur en eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Renium(III)chloride neemt een trigonale kristalstructuur aan. Het behoort tot ruimtegroep R-3m. De verbinding komt voor als het trimeer Re3Cl9, waarbij 3 chlorideliganden een brug vormen tussen 3 reniumatomen. Deze kristalstructuur heeft als gevolg dat de verbinding goed oplosbaar is in tal van oplosmiddelen.

Renium(III)chloride is stabiel in de lucht en niet vluchtig. Bij langdurig verhitten ontstaan groene dampen.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]