Resolutie 1239 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 1239
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 14 mei 1999
Nr. vergadering 4003
Code S/RES/1239
Stemming
voor
13
onth.
0
tegen
0
niet
2
Onderwerp Kosovo-oorlog
Beslissing Vroeg hulpverlening aan alle ontheemden en vluchtelingen.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1999
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Argentinië Argentinië · Vlag van Brazilië Brazilië · Vlag van Bahrein (1972-2002) Bahrein · Vlag van Canada Canada · Vlag van Gabon Gabon · Vlag van Gambia Gambia · Vlag van Maleisië Maleisië · Vlag van Namibië Namibië · Vlag van Nederland Nederland · Vlag van Slovenië Slovenië
IFOR-troepen in Kosovo, nabij de grens met Macedonië, in oktober 1999.

Resolutie 1239 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd op 14 mei 1999 met 13 stemmen aangenomen door de VN-Veiligheidsraad. China en Rusland namen niet deel aan de stemming.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Kosovaarse Oorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Toen Joegoslavië begin jaren 1990 uiteenviel kwam het tot een bloedige oorlog onder de voormalige deelrepublieken, waarvan de meeste onafhankelijk werden. Eén daarvan was de confederatie Servië en Montenegro, met haar zuidelijke provincie Kosovo. Het overgrote deel van de Kosovaarse bevolking bestaat uit Albanezen, waardoor de provincie onder Joegoslavië een grote autonomie kende. Die werd na het uiteenvallen door Servië ingetrokken, waarna het verzet tegen het land steeds groter werd. In 1996 nam het Kosovaarse Bevrijdingsleger de wapens op. Na internationale tussenkomst kwam Kosovo onder VN-bestuur te staan, en in 2008 verklaarde het zich onafhankelijk.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Waarnemingen[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad herinnerde aan het Handvest van de Verenigde Naties, de Universele verklaring van de rechten van de mens, internationale overeenkomsten en verdragen over de mensenrechten, de verdragen en protocols over de status van vluchtelingen, de Geneefse Conventies en andere instrumenten van het internationaal humanitair recht.

Men was erg bezorgd over de humanitaire catastrofe in en rond Kosovo en de enorme vluchtelingenstroom naar Albanië, Macedonië, Bosnië en Herzegovina en andere landen. De secretaris-generaal Kofi Annan ging een missie naar Kosovo sturen om de humanitaire noden in te schatten.

Handelingen[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad loofde de reeds geleverde inspanningen van de lidstaten, het Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen en andere hulporganisaties. Zij werden gevraagd de hulp uit te breiden naar de ontheemden in Kosovo en andere delen van Servië en Montenegro.

De Veiligheidsraad bevestigde dat alle vluchtelingen het recht hadden veilig terug naar hun huizen te keren. Zonder politieke oplossing zou het probleem nog verergeren, dus werd er bij alle betrokkenen op aangedrongen om hier werk van te maken.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]

Originele werken bij dit onderwerp zijn te vinden op de pagina United Nations Security Council Resolution 1239 op de Engelstalige Wikisource.