Resolutie 1399 Veiligheidsraad Verenigde Naties
 | ||
|---|---|---|
| Van de | Veiligheidsraad van de Verenigde Naties | |
| Datum | 19 maart 2002 | |
| Nr. vergadering | 4495 | |
| Code | S/RES/1399 | |
| Stemming | voor 15 onth. 0 tegen
0 | |
| Onderwerp | Congolese burgeroorlog | |
| Beslissing | Veroordeelde nieuwe vijandelijkheden. | |
| Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 2002 | ||
| Permanente leden | ||
| Niet-permanente leden | ||
| ||
Het Grote Merengebied. Pweto ligt aan de noordelijke oever van het Mwerumeer, dat op de grens tussen Congo en Zambia ligt.
| ||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Resolutie 1399 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd unaniem door de VN-Veiligheidsraad aangenomen op 19 maart 2002.
Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Tweede Congolese Burgeroorlog voor het hoofdartikel over dit onderwerp.In 1994 braken in de Democratische Republiek Congo etnische onlusten uit die onder meer werden veroorzaakt door de vluchtelingenstroom uit de buurlanden Rwanda en Burundi. Tijdens de Eerste Congolese Burgeroorlog In 1997 beëindigden rebellen de lange dictatuur van Mobutu en werd Kabila de nieuwe president. In 1998 escaleerde de Tweede Congolese Burgeroorlog toen andere rebellen Kabila probeerden te verjagen. Zij zagen zich gesteund door Rwanda en Oeganda. Toen hij in 2001 omkwam bij een mislukte staatsgreep werd hij opgevolgd door zijn zoon. Onder buitenlandse druk werd afgesproken verkiezingen te houden die plaatsvonden in 2006 en gewonnen werden door Kabila. Intussen zijn nog steeds rebellen actief in het oosten van Congo en blijft de situatie er gespannen.
Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]
Waarnemingen[bewerken | brontekst bewerken]
Het staakt-het-vuren dat in het Akkoord van Lusaka was overeengekomen werd al sedert januari 2001 gerespecteerd door de partijen. Verder was ook de inter-Congolese dialoog een essentieel element van het vredesproces voor de Democratische Republiek Congo.
Handelingen[bewerken | brontekst bewerken]
De Veiligheidsraad veroordeelde de hervatting van de gevechten in en de inname van Moliro door de rebellengroep RCD-Goma en eiste dat ze zich onvoorwaardelijk terugtrokken uit Moliro en ook Pweto. Ook werd er nog eens aan herinnert dat Kisangani moest worden gedemilitariseerd. Er werd beroep gedaan op Rwanda om druk uit te oefenen op RCD-Goma om deze eisen in te willigen.
Intussen was de MONUC-vredesmissie ingezet in Moliro en Pweto en werden de partijen opgeroepen hun veiligheid te verzekeren. Alle partijen werden opgeroepen geen provocaties te doen terwijl de inter-Congolese dialoog loopt. Het belang van die dialoog werd nog eens benadrukt en Congo werd opgeroepen er opnieuw aan deel te nemen.
Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]
- Resolutie 1355 Veiligheidsraad Verenigde Naties (2001)
- Resolutie 1376 Veiligheidsraad Verenigde Naties (2001)
- Resolutie 1417 Veiligheidsraad Verenigde Naties
- Resolutie 1445 Veiligheidsraad Verenigde Naties
· 
· 