Resolutie 973 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 973
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 13 januari 1995
Nr. vergadering 3490
Code S/RES/973
Stemming
voor
15
onth.
0
tegen
0
Onderwerp Conflict om de Westelijke Sahara
Beslissing Verlengde de MINURSO-missie tot 31 mei.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1995
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Argentinië Argentinië · Vlag van Botswana Botswana · Vlag van Tsjechië Tsjechië · Vlag van Duitsland Duitsland · Vlag van Honduras Honduras · Vlag van Indonesië Indonesië · Vlag van Italië Italië · Vlag van Nigeria Nigeria · Vlag van Oman Oman · Vlag van Rwanda (1962-2001) Rwanda
MINURSO-medaille.

Resolutie 973 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd op 13 januari 1995 unaniem aangenomen door de VN-Veiligheidsraad.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Begin jaren 70 ontstond een conflict tussen Spanje, Marokko, Mauritanië en de Westelijke Sahara zelf over de Westelijke Sahara dat tot dan in Spaanse handen was. Marokko legitimeerde zijn aanspraak op basis van historische banden met het gebied. Nadat Spanje het gebied had opgegeven, bezette Marokko er twee derde van. Het land is nog steeds in conflict met Polisario dat met steun van Algerije de onafhankelijkheid blijft nastreven. Begin jaren 90 kwam een plan op tafel om de bevolking van de Westelijke Sahara via een volksraadpleging zelf te laten beslissen over de toekomst van het land. Het was de taak van de VN-missie MINURSO om dat referendum op poten te zetten. Het plan strandde later echter door aanhoudende onenigheid tussen de beide partijen waardoor ook de missie nog steeds ter plaatse is.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

Waarnemingen[bewerken | brontekst bewerken]

Secretaris-generaal Boutros Boutros-Ghali had eind november 1995 de Westelijke Sahara bezocht. Er was een volksraadpleging gepland voor de toekomst van die regio. De secretaris-generaal vond dat de MINURSO-missie, die instond voor de organisatie ervan, meer personeel nodig had voor de kiezersregistratie. Ook had het plan vertraging opgelopen.

Handelingen[bewerken | brontekst bewerken]

Doch moest de volksraadpleging zoals gepland doorgaan. De Veiligheidsraad keurde de uitbreiding van MINURSO zoals die door de secretaris-generaal werd voorgesteld goed. Hem werd ook gevraagd tegen 31 maart te rapporteren over de middelen die de missie nodig had en zijn verdere plannen. Er moest alles aan gedaan worden om het VN-plan snel uit te voeren. Op 1 juni zou de overgangsperiode moeten beginnen. De volksraadpleging zou dan in oktober plaatsvinden en kort daarna kon MINURSO beëindigd worden. Het mandaat van de missie werd alvast verlengd tot 31 mei. Daarna kon MINURSO's mandaat mogelijk uitgebreid worden.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]

Originele werken bij dit onderwerp zijn te vinden op de pagina United Nations Security Council Resolution 973 op de Engelstalige Wikisource.