Roetgaai
| Roetgaai IUCN-status: Gevoelig[1] (2021) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Perisoreus internigrans (Thayer & Bangs, 1912) | |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
Roetgaai op  Wikispecies
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De roetgaai (Perisoreus internigrans) is een zangvogel uit de familie Corvidae (kraaien). De vogel werd in 1908 verzameld in de Chinese provincie Sichuan en in 1912 beschreven door de Amerikaanse ornithologen John Thayer en Outram Bangs.[2]
Herkenning[bewerken | brontekst bewerken]
Deze gaai is gemiddeld 30 cm lang. Het is een roetkleurige, grijze vogel met een nogal korte stevig snavel. De kop is donkerder dan de rest van het lijf. De vogel lijkt qua gedrag sterk op de Canadese taigagaai.[1]
Verspreiding en leefgebied[bewerken | brontekst bewerken]
Deze soort is endemisch in Sichuan, het westelijke deel van Midden-China. Het leefgebied bestaat uit droge naaldbossen met ondergroei van rododendronsoorten in het hooggebergte, 3000 tot 4270 m boven zeeniveau.[1]
Status[bewerken | brontekst bewerken]
De roetgaai heeft een beperkt en versnipperd verspreidingsgebied en daardoor is hij kwetsbaar voor uitsterven. De grootte van de wereldpopulatie werd in 2016 geschat op 3.500 tot 15.000 individuen. De vogelsoort gaat in aantal achteruit door ontbossing en mogelijk ook door klimaatverandering.[1]
| Bronnen, noten en/of referenties |