Roger Moens (componist-dirigent)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Roger Moens
Roger Moens ontmoet prins Constantijn en prinses Laurentien
Geboren 8 januari 1961
Land Vlag van Nederland Nederland
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Roger Moens (Maastricht, 8 januari 1961) is een Nederlands dirigent, pianist, componist en was van 1993 tot 2016 dirigent van Mannenkoor Borgharen Maastricht[1] als opvolger van de overleden dirigent Toine Cremers. Daarnaast is hij ruim 28 jaar verbonden geweest als concertpianist en later als vaste chef-dirigent aan de Koninklijke Zangvereniging Mastreechter Staar als opvolger van Eduard Rasquin. Hij studeerde directie bij Martin Koekelkoren, een bekend dirigent van de Mastreechter Staar, en piano bij Jo Dusseldorp, Rob van der Linden en Hennie Ramaekers. Sinds medio 2009 is hij als dirigent, componist en pianist verbonden aan muziektheatergroep Chapeau - voices in motion.[2]

Moens werkte samen met: Cristina Deutekom, Marco Bakker, Tamara Lund, Harrie Peters, John Bröcheler, Miranda van Kralingen, Ernst Daniël Smid, Angelina Ruzzafante, Thijs van Leer, Ben Cramer, Wilma Bierens, Hubert Delamboye, Els Bongers, Bert Simhoffer, Jeroen van Koningsbrugge, Chantal Janzen, Benny Neyman, Lee Towers.

Nevenfuncties[bewerken | brontekst bewerken]

Naast zijn werk als concertpianist en dirigent is hij tevens werkzaam als componist en arrangeur en heeft vele werken geschreven en gearrangeerd. Moens dirigeerde onder andere de groots opgezette producties van de rockopera 'Jesus Christ Superstar' van Sir Andrew Lloyd Webber met choreografie door Meino van der Broek en onder anderen Jeroen van Koningsbruggen als Judas en Dennis van de Ven als hogepriester Anas, de 'Christmas Parade' die hij samen met, Meino van der Broek, geschreven heeft en het muzikaal theaterspektakel Mens aan de Maas. Voor "Mens aan de Maas" schreef Roger Moens alle muziek zelf. Voor de Koninklijke Zangvereniging Mastreechter Staar schreef hij de vredes cantate O Pacem Cantemus en voor het Mannenkoor Borgharen de "Hoog water" cantate 45 plus NAP, Mestreechter Geis en Slevrouwe. In 2012 vond de wereldpremière van het speciaal voor het Chèvremonts Mannenkoor[3] gecomponeerde Cantata Infiammata plaats. Deze cantate met teksten in het Nederlands, Frans en Duits van Karin Hoevels-Dolmans werd in opdracht van het jubilerende koor geschreven en vertaalt een feestelijk vuurwerk in zang en muziek.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

  • Seigneur pourquoi pas moi (cantate)
  • 45+NAP
  • O Pacem Cantemus (vredes cantate)
  • Cantata Infiammata (feest cantate bij gelegenheid van het 100-jarig bestaan Chèvremonts Mannenkoor)
  • l'Enfance de David
  • Retour à Honfleur
  • Mens aan de Maas
  • Mestreechter Geis
  • Slevrouwe
  • Quilla (het maanlied)
  • Vive le vink
  • de Brug
  • Ubi es tu
  • Almost
  • l'Amour
  • Gloria
  • When all is said
  • Tibie
  • not a marionette
  • le Monde en feu
  • Eldorado

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Cd's: