Roland Duchâtelet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Roland Duchâtelet
Duchâtelet in 2019
Algemene informatie
Geboren 14 november 1946
Merksem, België
2012-2015 Standard Luik (voorzitter)
1997- Vivant (voorzitter)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal
Politiek

Roland Duchâtelet (Merksem, 14 november 1946) is een Belgische ondernemer, politicus en voetbalbestuurder.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Duchâtelet is afgestudeerd als burgerlijk ingenieur en licentiaat toegepaste economische wetenschappen. Hij werkte in verschillende binnen- en buitenlandse bedrijven, in de financiële, de productie- en de ontwikkelingssector.

Ondernemingswereld[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds 1990 ontwikkelde hij, zonder startkapitaal, samen met Rudi De Winter en Françoise Chombar een reeks van ondernemingen waarvan Melexis de bekendste is. Een andere onderneming is X-Fab.

Omstreeks de eeuwwisseling investeerde hij in Internet, soms te vroeg, zoals in de voorloper van YouTube TVLokaal.com, Stoorzender.be, AdValvas, Sport.be, Place.to.be en Femistyle.be.

Politiek[bewerken | brontekst bewerken]

In 1993 werd hij gesensibiliseerd door een oproep om na te denken over de organisatie van onze maatschappij, gezien de werkloosheid steeg en de financiering van de sociale zekerheid in gevaar kwam. Hij schreef dat jaar een boek dat begin 1994 uitkwam en tien weken lang op de top tien van de niet-fictieboeken stond "NV België, verslag aan de aandeelhouders". Hij pleitte erin voor een economisch en politiek transparant België, waarin duurzame ontwikkeling prioriteit heeft binnen een geglobaliseerde wereldeconomie.

In 1995 vroeg Louis Standaert, de oprichter van de nieuwe politieke partij BANAAN, hem of ze zijn boek mochten gebruiken als politiek programma, waar hij akkoord mee ging. Deze partij droeg zijn idealen uit als een basisinkomen voor iedere volwassene, meer buurteconomie en verschuiving van de belasting op arbeid naar op verbruik, hetgeen de werkgelegenheid, de producenten en het milieu ten goede zou komen.

Bij de federale verkiezingen in 1995, wist deze partij slechts een procent van de stemmen te bemachtigen.

In 1997 richtte Duchâtelet Vivant op, een partij, of zoals hij zelf zei: "een beweging", die in alle gewesten en taalgemeenschappen aan de verkiezingen deelnam.

In 2003 daagde hij Johan Vande Lanotte voor de rechtbank wegens het verspreiden van valse informatie en zelfs valsheid in geschrifte vanwege diens uitspraken over het Zilverfonds.

In 2004 ging Vivant een kartel aan met de VLD en publiceerde Duchâtelet zijn tweede boek, De weg naar meer netto binnenlands geluk.

Tussen 2007 en 2010 was Duchâtelet lid van de Belgische Senaat voor Open Vld, waarvan Vivant deel uitmaakt.

Begin 2008 kwam de politicus-ondernemer in het nieuws door de idee te lanceren om het Brussels Hoofdstedelijk Gewest uit te breiden met Waals- en Vlaams-Brabant. Zonder iets over het taalgebruik te zeggen, pleitte hij ervoor om er één groot stadsgewest van te maken zodat Brussel de echte hoofdstad van Europa kon worden.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 raakte Duchâtelet verkozen in Sint-Truiden, maar hij besloot te stoppen met politiek. In de legislatuur 2007-2012 was hij in Sint-Truiden eerste schepen met als bevoegdheden financiën, mobiliteit, stadskernvernieuwing, personeel, Brustem Industriepark en wonen.

Voetbal[bewerken | brontekst bewerken]

Hij kwam in 1999 in het voetbal terecht als sponsor van Eerste Klasse-voetbalclub STVV, die hij in 2004 overnam. Hij bleef voorzitter van de voetbalclub in 2011.

Op 23 juni 2011 kocht hij voetbalclub Standard Luik, waarvan hij tot in 2015 de voorzitter bleef.

In december 2013 kocht hij het Duitse FC Carl Zeiss Jena en in januari 2014 het Engelse Charlton Athletic FC en het Spaanse AD Alcorcón.

Zijn zoon Roderick is voorzitter van de Hongaarse ploeg Újpest FC.

Wetenswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

In de film La vie politique des Belges (2002) van Jan Bucquoy is Duchâtelet met Vivant in 1999 op verkiezingscampagne te zien.

Privé[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds midden jaren 1990 is hij de levensgezel van Marieke Höfte, met wie hij twee dochters kreeg. Hij heeft ook vier kinderen, waaronder voetbalbestuurder Roderick Duchâtelet, uit een vorig huwelijk.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Voorganger:
Leon Schepers
Voorzitter Sint-Truidense VV
2004–2011
Opvolger:
Benoît Morrenne
Voorganger:
Reto Stiffler
Voorzitter Standard Luik
2011–2015
Opvolger:
Bruno Venanzi