Romanesco (dialect)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dialecten van Midden-Italië. Romanesco is Laziale IIIb.
Reclame in Romanesco in de Romeinse metro voor goedkope reizen naar negen bestemmingen. (Italiaans: Sono nove, sono buone). "Er zijn er negen, ze zijn goed" oftewel Alle negen goed. (De tekst eronder is weer standaard Italiaans.)

Romanesco, Romano of Romanaccio (lelijk Romeins) is een Romaanse taal of dialect dat in Rome en Lazio door omstreeks twee miljoen mensen gesproken wordt.

Verwantschap[bewerken | brontekst bewerken]

Tegenwoordig wordt Romanesco meer als een streektaaleigen beschouwd dan als een echte taal of dialect. Het behoort tot de groep van Midden-Italiaanse dialecten, maar draagt sporen van het Toscaans door de toevloed van immigranten na de Sacco di Roma van 1527.

De grammatica wijkt dan ook niet veel af van het Standaard-Italiaans. Het klassieke Romanesco, dat in de negentiende eeuw een literaire vorm kreeg in de sonnetten van Giuseppe Gioachino Belli (1791-1863)) en anderen als Trilussa (pseudoniem van Carlo Alberto Salustri (1871–1950), is nu weer veranderd.

Het eigenlijke Romanesco, dat in de stad Rome en de onmiddellijke omgeving gesproken wordt, verschilt enigszins van de andere Romanesco-dialecten. Het huidige Romanesco is een levendige straattaal die zich snel ontwikkelt, met karakteristieke uitdrukkingen, scheldwoorden, afkortingen en grappen.

Sonnet van Belli[bewerken | brontekst bewerken]

Le lingue der Monno[1]
Sempre ho ssentito a ddí cche li paesi
hanno oggnuno una lingua indifferente,
che dda sciuchi l’impareno a l’ammente,
e la parleno poi per èsse intesi.
Sta lingua che ddich’io l’hanno uguarmente
Turchi, Spaggnoli, Moscoviti, Ingresi,
Burrini, Ricciaroli, Marinesi,
e Ffrascatani, e ttutte l’antre ggente.
Ma nnun c’è llingua come la romana
pe ddí una cosa co ttanto divario,
che ppare un magazzino de dogana.
Per essempio noi dimo ar cacatore,
commido, stanziolino, nescessario,
logo, ggesso, ladrina e mmonziggnore.
Rome, 16 december 1832 - Der medemo (Dezelfde)
Vertaling: De talen van de wereld
Ik heb altijd horen zeggen dat alle landen
ieder een eigen taal hebben
Van jongs af aan leren ze haar uit het hoofd
En spreken haar dan om begrepen te worden
Ze hebben volgens mij soortgelijke talen:
Turken, Spanjaarden, Russen, Engelsen
Lui uit de Romagna, Ariccia, San Marino,
Frascati en alle anderen
Maar er is geen taal zoals die van Rome
Die voor een ding zoveel woorden heeft
Dat het een douanedepot lijkt.
Bijvoorbeeld wij zeggen tegen het toilet
commido, stanziolino, nescessario,
logo, ggesso, ladrina en mmonziggnore

Grammatica[bewerken | brontekst bewerken]

Enkele onregelmatige werkwoorden:

Persoonsvorm èsse (zijn) avé (hebben) annà (gaan) vení (komen) volé (willen) poté (kunnen)
(ik) ho vado vengo vòjo posso
(jij) sei hai vai venghi (vieni) vòi pòi
(hij/zij/het) è ha va viè vò (vòle)
(wij) semo avemo (amo) annamo venimo volemo potemo
(jullie) sete avete (ate) annate venite volete potete
(zij (meervoud)) hanno vanno vengheno vònno pònno

Voorbeelden van modern taalgebruik[bewerken | brontekst bewerken]

Annamo! (italiaans: Andiamo!). Laten we gaan!

Aò, anvedi chi stà à arrivà! (italiaans: Oh, guarda chi sta arrivando!) Hee, kijk wie daar aan komt!

Aò, jeri me sò pijato 'na bira ar bare (italiaans: ieri ho preso (pigliato) una birra al bar) Hee, gisteren dronk ik een biertje aan de bar.

Come t'antitoli? (hoe betitel je jezelf?): Hoe heet je?

Giàmaica (afkorting van "Già m'hai cacato er cazzo", erg plat, "nou heb je op mijn pik gepoept"): Nou heb je me op de pik getrapt.

Ma nun c'ō sapevi che sù fija n'è nnata à scola? (italiaans: ma non lo sapevi che sua figlia non è andata a scuola?) Wist je dat haar dochter niet naar school ging?

Mo' te gonfio Nou sla ik je verrot (vaak humoristisch bedoeld)

Mortacci tua of li mortacci tua of 'tacci tua: (Je lelijke dooien, belediging van je voorgeslacht)

Roma mica sse frabbricò tutt’in un botto: Rome is niet in een dag (klap) gebouwd.

Stò à nnà ar cinema cò l'amici mia (italiaans: sto andando al cinema con i miei amici) Ik ga naar de bios met vrienden.

Bekende sprekers van Romanesco[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Pino Carciotto e Giorgio Roberti. L'anima de li mottacci nostri - Parolacce, bestemmie inventate, modi di dire e imprecazioni in bocca al popolo romano. Mdl, (Roma : Christengraf), 1991.
  • Filippo Chiappini. Vocabolario romanesco. Roma, Il cubo, 1992.
  • Giuseppe Micheli. Storia della canzone romana. Roma, Newton Compton, 2007. ISBN 88-541-0350-0.
  • Maurizio Marcelli. Er vaso e la goccia. Gocce de vita in vasi romaneschi. Editore Betti, 2005. ISBN 88-7576-054-3.
  • Marco Navigli. But Speak Like You Eat (Ma parla come magni!). Roma, L'Airone Editrice, 2003. ISBN 88-7944-570-7.
  • Marco Navigli, Fabrizio Rocca, Michele Abatantuono. Come t'antitoli?, ovvero Si le cose nun le sai... salle!. Introduzione di Enrico Montesano. Roma, Gremese, 1999. ISBN 88-7742-377-3.
  • Marco Navigli, Fabrizio Rocca, Michele Abatantuono. Come t'antitoli 2, ovvero Si le sai dille! Anacaponzio?. Roma, Gremese, 2000. ISBN 88-7742-417-6.
  • Marco Navigli, Fabrizio Rocca, Michele Abatantuono. 1000 SMS coatti. Milano, Mondadori, 2006. ISBN 88-04-55408-8.
  • Mario Adriano Bernoni. "Voci Romanesche, Origine e Grafia". Roma, Lazio ieri e oggi, 1986. IT\ICCU\RMR\0005609
  • Fernando Ravaro. Dizionario romanesco. Due volumi. Roma, Newton Compton, 2005. ISBN 88-541-0560-0 e ISBN 88-541-0561-9.
  • Francesco Sabatini. Il volgo di Roma. Comprende: L'ortografia del dialetto romanesco. Roma, Ermanno Loescher, 1890. Riedito da "Gli Antipodi".
  • Marcello Teodonio. La letteratura romanesca : Antologia di testi dalla fine del Cinquecentesco al 1870. Bari, Laterza, 2004. ISBN 978-88-420-7378-9.
  • Giggi Zanazzo. Aritornelli popolari romaneschi. Roma, Cerroni e Solaro, 1888.
  • Giggi Zanazzo. Canti popolari Romani. Torino, Soc. Tip. Ed. Nazionale, 1910.
  • Giggi Zanazzo. Favole e racconti di Roma. Milano, Meravigli, 1992.
  • Giggi Zanazzo. Proverbi romaneschi. Roma, Il cubo, 1993.
  • Giggi Zanazzo. Usi, costumi e pregiudizi del popolo di Roma. Bologna, A. Forni, 1982.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

YouTube[bewerken | brontekst bewerken]