Sébastien Delferière

Sébastien Delferière
Geboortedatum	2 juli 1981
Geboorteplaats	België
Beroep	Bediende
Sportieve informatie
Functie	Hoofdscheidsrechter
Aangesloten bij	Stade Brainois
Jaren actief	2008-2018
Portaal	Voetbal

Sébastien Delferière (2 juli 1981) is een voormalig Belgisch voetbalscheidsrechter die van 2011 tot 2018 tot de A-klasse van scheidsrechters in België behoorde.

Scheidsrechterscarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Nationale competitie[bewerken | brontekst bewerken]

Hij begon in 2008 als scheidsrechter in de lagere provinciale reeksen, maar werd door zijn vader en oud-scheidsrechter David Delferière, die interim-voorzitter was bij de KBVB, na amper één seizoen hogerop geplaatst. Hij mocht zo in de Belgische Tweede Klasse zijn plaats in de B-klasse scheidsrechters innemen. Delferière maakte zijn debuut in de Jupiler Pro League op 17 januari 2009 tijdens de wedstrijd Sporting Lokeren en SV Zulte-Waregem (2-1 winst Lokeren).^[1]

Op 22 juli 2017 was hij scheidsrechter tijdens de Belgische Supercup, een wedstrijd tussen de landskampioen en de bekerwinnaar van het voorgaande seizoen. Landskampioen RSC Anderlecht nam het op tegen bekerwinnaar SV Zulte-Waregem. De wedstrijd eindigde in 2-1 in het voordeel van RSC Anderlecht.

In het seizoen 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017 werd hij verkozen tot winnaar van het Gouden Fluitje. Dat is een prijs, uitgereikt door Belgische ploegen, aan de beste scheidsrechter van het afgelopen seizoen.^[2]

In 2015, 2016 en 2017 werd hij verkozen tot Scheidsrechter van het Jaar, een prijs die uitgereikt wordt door L'Avenir, Het Nieuwsblad en de Pro League.

Op 10 oktober 2018 werd hij samen met collega-scheidsrechter Bart Vertenten verhoord in een onderzoek (Operatie Propere Handen) van het federaal parket. Hij wordt verdacht van wedstrijdvervalsing. Later werd hij onder voorwaarden vrijgelaten en geschorst door de Koninklijke Belgische Voetbalbond. Ook zijn FIFA-badge werd hem afgenomen.^[3]^[4]

Europese competitie[bewerken | brontekst bewerken]

Zijn Europees debuut maakte hij op 15 juli 2010. Hij leidde daar een wedstrijd in de tweede voorronde van de Europa League. HŠK Zrinjski Mostar uit Bosnië en Herzegovina won met 4-1 van SP Tre Penne uit San Marino.

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

Datum	Plaats	Wedstrijd	Uitslag	Competitie
15 november 2011	Luxemburg, Luxemburg	Luxemburg – Zwitserland	0 – 1	Vriendschappelijk	3	0	0
27 mei 2012	Valenciennes, Frankrijk	Frankrijk – IJsland	3 – 2	Vriendschappelijk	4	0	0
2 juni 2012	Warschau, Polen	Polen – Andorra	4 – 0	Vriendschappelijk	5	0	0
11 november 2012	Larnaca, Cyprus	Cyprus − IJsland	1 – 0	Kwalificatie WK 2014	5	0	1
6 juni 2013	Dublin, Ierland	Ierland − Polen	2 − 0	Vriendschappelijk	4	0	0
6 september 2016	Riga, Letland	Letland − Litouwen	2 − 1	Kwalificatie WK 2014	5	0	0
16 november 2013	Cardiff, Wales	Wales − Finland	1 − 1	Vriendschappelijk	0	0	0
8 september 2014	Chimki, Rusland	Rusland − Liechtenstein	4 − 0	Kwalificatie EK 2016	2	0	0
12 oktober 2014	Lviv, Oekraïne	Oekraïne − Macedonië	1 − 0	Kwalificatie EK 2016	9	0	0
8 september 2015	Chisinau, Moldavië	Moldavië − Montenegro	0 − 2	Kwalificatie EK 2016	7	0	0
9 oktober 2015	Logroño, Spanje	Spanje − Luxemburg	4 − 0	Kwalificatie EK 2016	4	0	0
5 juni 2015	Edinburgh, Schotland	Schotland − Qatar	1 − 0	Vriendschappelijk	2	0	0
29 maart 2016	Zürich, Zwitserland	Zwitserland − Bosnië en Herzegovina	0 − 2	Vriendschappelijk	3	0	0
4 juni 2016	Metz, Frankrijk	Frankrijk − Schotland	3 − 0	Vriendschappelijk	0	0	0
4 september 2016	Serravalle, San Marino	San Marino − Azerbeidzjan	0 −1	Kwalificatie WK 2018	2	0	1
13 november 2016	Luzern, Zwitserland	Zwitserland − Faeröer	2 − 0	Kwalificatie WK 2018	4	0	0
1 september 2017	Astana, Kazachstan	Kazachstan – Montenegro	0 – 3	Kwalificatie WK 2018	4	0	0
9 november 2017	Luxemburg, Luxemburg	Luxemburg – Hongarije	2 − 1	Vriendschappelijk	5	1	0