SBB RABDe 511
| Chiquita SBB RABDe 8/16 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
RABDe 8/16 "Chiquita" in de stationshal te Zurich HB
| ||||
| Aantal | 4 | |||
| Serie | 2001 - 2004 UIC: 511 000 - 003 | |||
| Fabrikant | Schweizerische Wagon- und Aufzugfabrik (SWS) in Schlieren Schindler Waggon Pratteln (SWP) in Pratteln SAAS Geneve SIG Neuhausen | |||
| Bouwjaar | 1976 | |||
| Uit dienst | 1997 1998 gesloopt | |||
| Samenstelling | 4 delen | |||
| Asindeling | Bo'Bo'+2'2'+2'2'+Bo'Bo' | |||
| Spoorwijdte | 1435 mm (normaalspoor) | |||
| Massa | 149 ton | |||
| Lengte over buffers | 100,0 m | |||
| Maximumsnelheid | 125 km/h | |||
| Aantal zitplaatsen | 1e klas: 54 2e klas: 224 | |||
| Techniek | ||||
| Voeding | ~ 15.000 volt 16 2/3 Hz | |||
| Vermogen | 2250 kW | |||
| ||||
De RABDe 8/16, later vernummerd in RABDe 511, ook wel Chiquita genoemd, waren elektrische treinstellen bestemd voor regionaal personenvervoer van de SBB. De treinstellen bestaan uit twee motorwagens aan de kop en twee tussenrijtuigen zonder aandrijving.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
In 1970 werden vier prototypes besteld als een nieuwe ontwikkeling van de serie RABDe 12/12. Door het lagere gewicht hoefden niet alle assen te worden aangedreven en hebben ze een lager eigengewicht.
Constructie en techniek[bewerken | brontekst bewerken]
Om gewicht te besparen werd bij de bouw gebruikgemaakt van een aluminium body. De rijtuigen gingen echter na verloop van tijd doorhangen. Hierdoor konden de deuren niet goed openen en sluiten.
Het comfort werd op een nieuwe hogere standaard gebracht. Dit was te danken aan een lagere wagenvloer en automatisch sluitende deuren.
Nieuw was ook de aandrijftechniek, namelijk kleine gelijkstroommotoren die traploos door thyristoren werden aangestuurd.
In de later ontwikkelde RBDe 560 (NPZ)-treinstellen en Dubbeldeks treinstellen voor S-Bahn van Zürich werden nieuw ideeën uit deze serie overgenomen zoals de zwenkdeuren bij de motorwagen en stuurstand rijtuig. Ook werd de aandrijftechniek overgenomen.
Treindiensten[bewerken | brontekst bewerken]
De treinstellen zijn oorspronkelijk begonnen op het traject van de Rechter Zürichseelinie. Door hardnekkige storingen van met name deurbediening werden de treinstellen voor regionaal personenvervoer in Kreis III (noord/oost Zwitserland) ingezet. In 1993 heeft de MThB een treinstel zonder de AD tussen rijtuig als driedelig treinstel gehuurd.
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Peter Willen: Lokomotiven und Triebwagen der Schweizer Bahnen, Band 1 Schweizerische Bundesbahnen. Orell Füssli Verlag, Zürisch, 1982, ISBN 3-280-01263-5.
- Danile Chapuis, Martin Gerber, H. Goetschi: Die Triebwagenzüge RABDe8/16 Nr. 2001-2004 der SBB. In: Schweizerische Bauzeitung, Vol.93 (1975). Teil 1: S. 193–200, Teil 2: S. 400–487
- Claude Jeanmaire: Die elektrischen und Diesel-Triebfahrzeuge schweizerischer Eisenbahnen, Die Triebwagen der Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) ; ISBN 3-85649-037-X
Foto's[bewerken | brontekst bewerken]
-
RABDe 8/16 "Chiquita" op 4 april 1982 te Zurich HB
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- (de) (en) (fr) (it) SBB CFF FFS
Bronnen, noten en/of referenties
|