Samtgemeinde Lindhorst

**Samtgemeinde Lindhorst**
Samtgemeinde in Duitsland
	;
Situering
Deelstaat	Nedersaksen
Landkreis	Schaumburg
Coördinaten	52° 21′ NB, 09° 17′ OL
Algemeen
Oppervlakte	34,41 km²
Inwoners ; (31-12-2020)	7.799 ; (227 inw./km²)
Burgemeester	Svenja Edler (SPD)
Overig
Kenteken	SHG
Samtgemeinde	4 gemeenten
Gemeentenr.	03 2 57 5402
Website	www.sg-lindhorst.de
Locatie van Samtgemeinde Lindhorst in Schaumburg
Portaal	Duitsland

De Samtgemeinde Lindhorst is een Samtgemeinde in de Duitse deelstaat Nedersaksen. Het is een samenwerkingsverband van vier kleinere gemeenten in het Landkreis Schaumburg.

Deelnemende gemeenten[bewerken | brontekst bewerken]

Beckedorf, inclusief de voormalige kolenmijn Schacht Beckedorf
Heuerßen, inclusief Kobbensen, 2 km ten W van Beckedorf aan de B 65. Direct ten westen van Heuerßen staat het kasteeltje Rittergut Remeringhausen.
Lindhorst, inclusief Ottensen (iets ten NO van Lindhorst) en Schöttlingen, een gehucht iets ten ZW van Lindhorst
Lüdersfeld, inclusief het ten zuiden van Lüdersfeld zelf gelegen, langgerekte Hagenhufendorf Vornhagen en, aan de B65, Vornhagen-Siedlung. Vornhagen-Siedlung ligt direct tegen de oostelijke buitenwijken van Stadthagen aan.

Een Eichenbruch genaamd, bosrijk gebied ligt ten dele in de deelgemeente Heuerßen, en ten dele in de deelgemeente Lindhorst. Het is de meest noordoostelijke uitloper van de heuvelrug Bückeberg.

De bestuurszetel van de Samtgemeinde bevindt zich in Lindhorst.

Ligging, infrastructuur[bewerken | brontekst bewerken]

Lijnennetkaart S-Bahn Hannover (zie lijn S1, lichtpaars, links)
Station Lindhorst

De Samtgemeinde grenst in het noorden aan Auhagen en Sachsenhagen, plaatsen, die in de Samtgemeinde Sachsenhagen liggen. De oostelijke buurgemeente is Bad Nenndorf, aan de westkant ligt Lauenhagen en aan de zuidwestkant ligt Stadthagen.

De Bundesstraße 65 loopt door de gemeente. De dichtstbijzijnde aansluiting op het Autobahnnet is afrit 38 van de A2 bij Bad Nenndorf. Deze Autobahn kruist hier, circa 8 km ten oosten van Beckedorf, de B65.

Het dorp Lindhorst heeft als enige in de Samtgemeinde een spoorwegstation met de officiële naam Bahnhof Lindhorst (Schaumb-Lippe), aan de spoorlijn Haste-Stadthagen. Het wordt bediend door de S-Bahn van Hannover (lijn S1). Door de gemeente lopen verscheidene buslijnen, maar de meeste daarvan zijn schoolbusdiensten^[2] met zeer beperkte frequentie.

iets ten noorden van de gemeentegrens loopt het Mittellandkanaal. De dichtstbijzijnde binnenhaven aan dit kanaal ligt te Sachsenhagen.

Geschiedenis, economie[bewerken | brontekst bewerken]

De Schaumburger gebieden van 1648-1866. Ottensen en Beckedorf liggen in het donkerrode, destijds Hessische gebied.
Kolenwagentje bij station Lindhorst, herinnering aan de vroegere kolenmijn

Tussen Sachsenhagen en de dorpen Lindhorst en Ottensen, gelegen in de Samtgemeinde Lindhorst, bevindt zich een 550 hectare groot restant van het oude Dülwald of Dühlwald. In de middeleeuwen was dit nog een veel groter, ongerept woud, dat zo vochtig was, dat het hier en daar kenmerken van een ooibos vertoonde. Het Dülwald was tot de 13e eeuw een omstreden grensgebied tussen verscheidene Saksische gouwen. In die eeuw ontstonden dorpen in dit gebied, doordat het Dülwald geleidelijk werd ontgonnen. Het verkregen akkerland was tamelijk vruchtbaar. De gebieden van de hier beschreven Samtgemeinde kwamen onder bestuur van het Graafschap Schaumburg te staan. Sinds de Reformatie in de 16e eeuw zijn de meeste christenen in de gemeente evangelisch-luthers.

In 1647, bij de deling van het Graafschap Schaumburg, werden de dorpen Ottensen en Beckedorf aan het Landgraafschap Hessen-Kassel, en de andere dorpen in de huidige Samtgemeinde aan het Graafschap Schaumburg-Lippe toegewezen. Van 1807-1866 was dit een deel van het Koninkrijk Westfalen en vanaf 1866 een deel van Pruisen; in 1871 werd Pruisen geïntegreerd in het Duitse Keizerrijk.

In de 18e en de eerste helft van de 19e eeuw heerste grote armoede. In 1847, toen Lindhorst op het spoorwegnet aangesloten werd, en in 1916, toen de binnenhaven te Sachsenhagen aan het Mittellandkanaal voor de binnenscheepvaart werd geopend, trad economische vooruitgang in. Vanaf 1911 tot 1960 was te Beckedorf een steenkoolmijn in exploitatie; in 1960 was de winning van de dunne steenkoollaag in deze mijn niet meer lonend, en werd ze gesloten. Kort na de Tweede Wereldoorlog was deze mijn nog een uitkomst gebleken voor vele Heimatvertriebene en mensen uit het stukgebombardeerde Ruhrgebied, die in Beckedorf vanaf ca. 1947 onderdak en een baan als mijnwerker hadden gevonden.

Na de mijnsluiting is men er niet in geslaagd, vervangende werkgelegenheid op grote schaal aan te trekken. De gemeente bezit vrijwel uitsluitend kleine ondernemingen van weinig meer dan plaatselijke betekenis. In de dorpen van de Samtgemeinde Lindhorst zijn na plm. 1970 woonwijken gebouwd voor woonforensen, mensen die een werkkring in omliggende steden hebben. Lindhorst geldt sindsdien als rustige, wegens de bossen en heuvels in de omgeving, maar ook de vrij goede infrastructuur, aantrekkelijke woongemeente.

Bezienswaardigheden[bewerken | brontekst bewerken]

Het natuurschoon in de Samtgemeinde bestaat o.a. uit enige bosgebieden. Hier zijn mooie wandelingen en fietstochtjes mogelijk. Zie ook onder Wezergebergte.
Het in de tweede helft van de 16e eeuw gebouwde kasteeltje Gut Remeringhausen bij Heuerßen is een familiebezit van het adellijke geslacht Von Münchhausen geweest. Rondom het kasteeltje, dat door fraaie tuinen is omgeven, worden enige malen per jaar evenementen gehouden, die met deze tuinen te maken hebben. Ook buiten deze evenementen om is het complex, op afspraak, te bezichtigen.
Mijnbouwmuseum Hof Gümmer te Lindhorst met ook aandacht voor steengroeves en -fabrieken in de omgeving, gevestigd in een in 2020 gereconstrueerde vakwerkboerderij
In de gemeente staan enige markante, monumentale, meest evangelisch-lutherse kerkgebouwen, zie ook onderstaande afbeeldingen:
- De St.-Dionysiuskerk in Lindhorst (zeker al 15e-eeuws)
- De kapel in Lüdersfeld (15e eeuw)
- De St.-Godeharduskerk in Beckedorf (1740)
- De Sint-Jurgenkerk in Heuerßen (1565)
- Rooms-katholieke St. Barbarakerk in Lindhorst (1957)

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Kasteeltje Rittergut Remeringhausen
Kerk van Beckedorf
Kerk van Heuerßen
St. Dionysiuskerk van Lindhorst
R.K. Sinte-Barbarakerk, Lindhorst (1957)

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

www.gut-remeringhausen.de/ Website kasteeltje Gut Remeringhausen bij Heuerßen
www.hof-guemmer.de/?id=10 Website Heimat-und Bergbaumuseum Hof Gümmer, Lindhorst

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (de) Landesamt für Statistik Niedersachsen, LSN-Online Regionaldatenbank, Tabelle A100001G: Fortschreibung des Bevölkerungsstandes, Stand 31. Dezember 2020
↑ Deze bussen rijden doorgaans 's morgens vroeg van de dorpen naar de onderwijsinstellingen of het treinstation toe, en in de late middag enige malen in omgekeerde richting. Doorgaans rijden deze bussen 's avonds, en op dagen, dat er op de scholen geen les wordt gegeven, helemaal niet. Een enkele streekbuslijn rijdt iedere werkdag 2 × in de ochtendspits en 2 × in de avondspits, en op zaterdag en zondag eenmaal per dag.

[inw_statistiek-1] (de) Landesamt für Statistik Niedersachsen, LSN-Online Regionaldatenbank, Tabelle A100001G: Fortschreibung des Bevölkerungsstandes, Stand 31. Dezember 2020

[2] Deze bussen rijden doorgaans 's morgens vroeg van de dorpen naar de onderwijsinstellingen of het treinstation toe, en in de late middag enige malen in omgekeerde richting. Doorgaans rijden deze bussen 's avonds, en op dagen, dat er op de scholen geen les wordt gegeven, helemaal niet. Een enkele streekbuslijn rijdt iedere werkdag 2 × in de ochtendspits en 2 × in de avondspits, en op zaterdag en zondag eenmaal per dag.

[1]

[2]