Sepp Schwindhackl

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Joseph (Sepp) Schwindhackl (Stattegg, 9 januari 1910Bregenz, 25 januari 1980) was een Oostenrijks componist, muziekpedagoog, dirigent en trompettist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Schwindhackl was een kantoorbediende, maar studeerde eerst autodidactisch en later aan het conservatorium in Graz trompet en compositie. Sinds 1932 was hij trompettist in de Musikverein St. Veit-Andritz en werd, na zijn afstuderen, in 1944 dirigent van dit harmonieorkest. Onmiddellijk na de Tweede Wereldoorlog was deze harmonie nog in opbouw, omdat vele leden later uit de krijgsgevangenschap terugkwamen. Maar Schwindhackl kon het niveau spoedig verbeteren en men kon in 1953 opnames voor de ORF verzorgen.

In 1957 vertrok Schwindhackl naar Bregenz en werd dirigent van de Stadkapell Bregenz en muziekleraar van de muziekacademie aldaar. Vanaf het midden van de jaren 1970 was hij eveneens tweede dirigent van de Stadtmusik Rorschach in het Zwitserse kanton Sankt Gallen. Het ministerie voor Onderwijs in Wenen benoemde hem op grond van zijn verdiensten om de blaasmuziek tot professor in 1980.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1976 Allotria, concertpolka voor eufonium solo en harmonieorkest
  • 1976 Jungbläser heraus, mars
  • 2. Festfanfare
  • Almerisch, mars
  • Aus uns´rer Alpenheimat, selectie
  • Concertpolka, voor trompet en harmonieorkest
  • Der Musikfreund, ouverture, op. 52
  • Ferientage, ouverture, op. 47
  • Festliche Ouvertüre, op. 34
  • Festmarsch
  • Feuerwehr-Marsch
  • Gipfelstürmer, mars
  • Große Fanfare
  • Gruß vom Bodensee, mars
  • Im Sommerwind, galop
  • Immer lustig, polka schnell
  • Ouvertüre
  • Ruhmvoll flattern die Fahnen, mars
  • Schneidige Burschen, mars
  • Trachtenfest, Ländler
  • Über Berg und Tal, selectie
  • Wir spielen Lois Steiner-Melodien, reigen

Missen en gewijde muziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1979 Deutsche Messe, voor gemengd koor en harmonieorkest (of: orgel)

Kamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1980 3 Stimmungsbilder, voor 4 klarinetten
  • Kleine Abendmusik, voor 3 klarinetten en basklarinet

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
  • Wolfgang Suppan: Das neue Lexikon des Blasmusikwesens, 3. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1988, ISBN 3-923058-04-7
  • Wolfgang Suppan: Lexikon des Blasmusikwesens, 2. eränzte und erweiterte Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Fritz Schulz, 1976
  • Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music : composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
  • Siegfried Lang: Lexikon Österreichischer U-Musik-Komponisten im 20. jahrhundert, Wien: Österreichischen Komponistenbundes (OKB)/Arbeitskreis U-Musik, 1987, 248 p.
  • Erich Schneider, Walter Fehle, Harl Ilg, Fritz Jurmann, Elmar Mattweber: Blasmusikkomponisten in Vorarlberg, in: Blasmusik in Vorarlberg, 1986, 531 p.
  • Eugen Brixel: Das Große Steirische Blasmusikbuch – Mit Ehrentafel der steirischen Blasmusikkapellen, Vienna: Fritz Molden, 1981, 423 p., ISBN 321701197X
  • Paul Frank, Burchard Bulling, Florian Noetzel, Helmut Rosner: Kurzgefasstes Tonkünstler Lexikon – Zweiter Teil: Ergänzungen und Erweiterungen seit 1937, 15. Aufl., Wilhelmshaven: Heinrichshofen, Band 1: A-K. 1974. ISBN 3-7959-0083-2; Band 2: L-Z. 1976. ISBN 3-7959-0087-5

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]