Shelby Rogers

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Shelby Rogers
Roland Garros 2019
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats Mount Pleasant, SC, VS
Geboortedatum 13 oktober 1992
Woonplaats Charleston, SC, VS
Lengte 1,75 m
Gewicht 70 kg
Profdebuut 2009
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 4.740.647 US dollar
Coach Marc Lucero
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 286–235
Titels 0 WTA, 6 ITF
Hoogste positie 30e (8 augustus 2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (2021)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2017, 2021)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (2020)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 77–88
Titels 0 WTA, 2 ITF
Hoogste positie 40e (28 februari 2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2021)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2016, 2021, 2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2016, 2020, 2021)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 0–1
Grandslamresultaten
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2014)
Laatst bijgewerkt op: 9 september 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Shelby Rogers (Mount Pleasant, 13 oktober 1992) is een tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Zij begon op haar vierde jaar met tennis.[1]

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Rogers debuteerde in 2009 op het ITF-toernooi van St. Joseph (VS). Zij stond in 2010 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Indian Harbour Beach (VS) – zij verloor van landgenote Edina Gallovits. In 2012 veroverde Rogers haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Yakima (VS), door landgenote Samantha Crawford te verslaan. Tot op heden(september 2022) won zij zes ITF-titels, de meest recente in 2020 in Midland (VS).

In 2011 speelde Rogers voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Charleston. Zij stond in 2014 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Bad Gastein – zij verloor van de Duitse Andrea Petković. Zij won nog geen WTA-titel.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, eenmaal op Roland Garros in 2016 en andermaal op het US Open 2020.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Rogers was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2010 op het ITF-toernooi van Dothan (VS) samen met landgenote Alexandra Stevenson. Zij stond later dat jaar voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van haar geboorteplaats Mount Pleasant (VS), samen met de Sloveense Petra Rampre – zij verloren van het Amerikaanse duo Kaitlyn Christian en Caitlin Whoriskey. In 2012 veroverde Rogers haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Denver (VS), samen met de Canadese Marie-Ève Pelletier, door het Amerikaanse duo Lauren Embree en Nicole Gibbs te verslaan. Tot op heden(september 2022) won zij twee ITF-titels, de andere in 2015 in Eastbourne (VK).

In 2011 speelde Rogers voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Charleston, samen met de Zwitserse Patty Schnyder. Zij stond in 2015 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Bogota, samen met landgenote Irina Falconi – zij verloren van het Braziliaanse koppel Paula Cristina Gonçalves en Beatriz Haddad Maia. Rogers veroverde nog geen WTA-titel.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, eenmaal op Roland Garros 2021 samen met de Kroatische Petra Martić en andermaal op het Australian Open 2022 weer met Martić aan haar zijde.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2017–2022 maakte Rogers deel uit van het Amerikaanse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 2–4.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2010 341 938
2011 434 620
2012 217 287
2013 123 285
2014 72 460
2015 146 158
2016 60 120
2017 59 246
2018 780
2019 174 331
2020 58 156
2021 40 73

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1[bewerken | brontekst bewerken]

Rogers heeft tot op heden éénmaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 10 september 2021):

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 2021-09-04 Vlag van Verenigde Staten US Open derde ronde Vlag van Australië Ashleigh Barty 6-2, 1-6, 7-6 details

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2014-07-13 Vlag van Oostenrijk WTA Bad Gastein gravel Vlag van Duitsland Andrea Petković 3-6, 3-6 details
2. 2016-02-21 Vlag van Brazilië WTA Rio de Janeiro gravel Vlag van Italië Francesca Schiavone 6-2, 2-6, 2-6 details
3. 2022-08-07 Vlag van Verenigde Staten WTA San Jose hardcourt Witte vlag Darja Kasatkina 7-6, 1-6, 2-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2015-04-19 Vlag van Colombia WTA Bogota gravel Vlag van Verenigde Staten Irina Falconi Vlag van Brazilië Paula Cristina Gonçalves
Vlag van Brazilië Beatriz Haddad Maia
3-6, 6-3, [6-10] details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2010 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 1R 1R 4R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R 1R KF 3R 2R 1R 1R 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 3R 1R g.t. 3R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 3R 2R 3R KF 4R 3R

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2013 2014 2015 2016 2017 2019 2020 2021 2022
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 1R KF
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 2R KF 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 1R 1R g.t. 2R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 1R 2R 2R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi 2014
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Shelby Rogers.