Shelleys frankolijn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Shelleys frankolijn
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2016)
Afbeelding van John Gerrard Keulemans (1893)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Aves (Vogels)
Orde:Galliformes (Hoendervogels)
Familie:Phasianidae (Fazantachtigen)
Geslacht:Scleroptila (Frankolijnen)
Soort
Scleroptila shelleyi
(Ogilvie-Grant, 1890)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Shelleys frankolijn op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Vogels

Shelley's frankolijn (Scleroptila shelleyi; synoniem: Francolinus shelleyi) is een vogel uit de familie fazantachtigen (Phasianidae). De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1890 door Ogilvie-Grant. De vogel is genoemd naar de Britse Afrika-reiziger Sir Edward Shelley (1827-1890) een neef van de Britse ornitholoog George Ernest Shelley.[2]

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

De vogel is 33 tot 35 cm lang. Het is een overwegend kastanjebruin en grijs gevlekte frankolijn met een donkerkleurig"parelsnoer" om de nek en daarbinnen een opvallend witte tot zeer lichtbruine keelvlek. De onderbuik is lichter gekleurd met een onregelmatige patroon van donkerbruine strepen.[3]

Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]

De soort komt voor in het oosten en zuidoosten van Afrika en telt drie ondersoorten:[4]

Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]

Op de Rode Lijst van de IUCN heeft de soort de status niet bedreigd.