Siegfried Wagner

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Siegfried Wagner
Siegfried Wagner
Algemene informatie
Volledige naam Siegfried Helferich Richard Wagner
Geboren 6 juni 1869
Geboorteplaats TribschenBewerken op Wikidata
Overleden 4 augustus 1930
Overlijdensplaats BayreuthBewerken op Wikidata
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Werk
Genre(s) Klassiek
Beroep Componist, dirigent
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek
Siegfried en Winifred Wagner en hun vier kinderen in 1922

Siegfried Helferich Richard Wagner (Tribschen bij Luzern, Zwitserland, 6 juni 1869Bayreuth, 4 augustus 1930) was een Duits componist, dirigent en directeur van de Bayreuther Festspiele.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was het derde kind en de enige zoon van Richard Wagner en Cosima von Bülow, de dochter van Franz Liszt, en daarmee diens kleinzoon. Er is wel beweerd dat zijn geboorte Richard Wagner inspireerde tot de gelegenheidscompositie Siegfried-Idyll (1870), maar deze werd in feite voor Cosima's verjaardag geschreven.

Qua studie kon Siegfried moeilijk beslissen, waardoor hij in Berlijn architectuur en terzelfder tijd muziek studeerde bij Engelbert Humperdinck en Julius Kniese. Uiteindelijk koos hij voor de muziek en begon zijn carrière als dirigent. Van af 1894 was hij verbonden aan het Festspielhaus te Bayreuth, eerst als assistent en vanaf 1896 als tweede dirigent en regisseur.

Vanaf 1908 had hij de leiding over het Festspielhaus en nam hij de organisatie van de Bayreuther Festspiele over van zijn moeder Cosima, tot zijn dood in 1930.

In 1915 trouwde hij met Winifred Williams, de pleegdochter van Karl Klindworth, die een groot liefhebber van de muziek van Richard Wagner was en haar in contact bracht met de familie Wagner. Zij kregen vier kinderen: Wieland Wagner, Friedelind Wagner, Wolfgang Wagner en Verena Wagner. Na zijn dood in 1930, leidde Winifred de Festspiele tot 1945. Zijn zonen Wieland en Wolfgang waren eveneens bij Bayreuth betrokken (vanaf de heropening na de Tweede Wereldoorlog in 1951 tot 1965).

Naast zijn werk als leider van de Bayreuther Festspiele, componeerde hij 19 opera's, orkestwerken en kamermuziek. Hij componeerde in een laatromantische stijl die beïnvloed is door zijn vader Richard Wagner en zijn leraar Humperdinck, maar ook aanknoopt bij Carl Maria von Weber en Heinrich Marschner.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1896 Sehnsucht, symfonisch gedicht
  • 1915 Konzert für Violine mit Begleitung des Orchesters
  • 1925/1927 Symfonie in C-groot
    1. Moderato „mäßig bewegt“
    2. Lento
    3. Scherzo: Allegro (Hans im Glück)
    4. Finale - mosso
  • Glück, symfonisch gedicht
  • Konzertstück, voor fluit en klein orkest
  • Und wenn die Welt voll Teufel wär, scherzo voor orkest

Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1901 Der Bärenhäuter, ouverture
  • 1901 Herzog Wildfang, ouverture

Muziektheater[bewerken | brontekst bewerken]

Opera's[bewerken | brontekst bewerken]

Voltooid in titel aktes première libretto
1898 Der Bärenhäuter, op. 1 3 aktes 22 januari 1899, München, Hofopera van de componist
1900 Herzog Wildfang, op. 2 3 aktes 23 maart 1901, München, Hofopera van de componist
1903 Der Kobold, op. 3 3 aktes 29 januari 1904, Hamburg, Stadttheater van de componist
1904 Bruder Lustig, op. 4 3 aktes 13 oktober 1905, Hamburg, Stadttheater van de componist
1906 Sternengebot Voorspeel en 3 aktes 21 januari 1908, Hamburg, Stadttheater van de componist
1909 Banadietrich, op. 6 3 aktes 23 januari 1910, Karlsruhe, Hoftheater van de componist
1910 Schwarzschwanenreich, op. 7 3 aktes 5 november 1918, Karlsruhe, Hoftheater van de componist
1912 Sonnenflammen, op. 8 3 aktes 30 oktober 1918, Darmstadt, Hoftheater van de componist
1913 Der Heidenkönig, op. 9 Voorspeel en 3 aktes 16 december 1933, Keulen, stedelijke opera van de componist
1914 Der Friedensengel, op. 10 3 aktes 4 maart 1926, Karlsruhe, Badisches Landestheater van de componist
1915 An allem ist Hütchen Schuld!, op. 11 3 aktes 6 december 1917, Stuttgart, Hofopera van de componist
1917 Das Liebesopfer, op. 12a 4 aktes (onvoltooid) van de componist
1920 Der Schmied von Marienburg, op. 13 3 aktes 16 december 1920, Rostock, stedelijk theater van de componist
1922 Rainulf und Adelasia, op. 14 3 aktes 1923, Rostock van de componist
1927 Die heilige Linde, op. 15 3 aktes 17 oktober 2001, Keulen, Philharmonie Keulen van de componist
1928 Wahnopfer, op. 16 3 aktes 1994, Rudolstadt, slot Heidecksburg (onvoltooid) van de componist
1928 Walamund, op. 17 3 aktes (onvoltooid) van de componist
1929 Wernhardt, op. 12b 3 aktes niet bekend van de componist
1929 Das Flüchlein, das Jeder mitbekam, op. 18 3 aktes 1984, Kiel van de componist

Vocale muziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1890 Abend auf dem Meere, voor sopraan en piano - tekst: Henry Thode
  • 1890 Frühlingsglaube, voor sopraan en piano - tekst: Ludwig Uhland
  • 1890 Abend am Meer - tekst: Alfred Meissner
  • 1897 Schäfer und Schäferin
  • 1913 Das Märchen vom dicken fetten Pfannekuchen, voor solozang en orkest, op. 13
  • 1918 Wahnfried-Idyll
  • 1919 Nacht am Narocz, voor tenor en piano - tekst: Günther Holstein
  • 1922 Ein Hochzeitslied für unseren Erich und seine liebe "Dusi"
  • 1927 Dryadenlied
  • 1927 Weihnacht
  • Frühlingsblick - tekst: Nikolaus Lenau
  • Frühlingstod - tekst: Nikolaus Lenau

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Zdenko von Kraft: Der Sohn: Siegfried Wagners Leben und Umwelt. Leopold Stocker, Graz / Stuttgart, 1969.
  • Peter P. Pachl: Siegfried Wagner - Genie im Schatten, München 1988 (1994), ISBN 3-7844-2497-X
  • Luise Gunter-Kornagel: Weltbild in Siegfried Wagners Opern. Frankfurter Verlagsgruppe, Frankfurt 2003, ISBN 3-8267-5399-2
  • Brigitte Hamann: Winifred Wagner oder Hitlers Bayreuth, Piper, 2002, ISBN 3-492-23976-5.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]