Simoselaps
| Simoselaps | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Simoselaps fasciolatus | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Geslacht | |||||||||||||||||
| Simoselaps Jan, 1859 | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Simoselaps op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Simoselaps is een geslacht van slangen uit de familie koraalslangachtigen (Elapidae) en de onderfamilie Elapinae.
Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]
De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Giorgio Jan in 1859. Er zijn vier soorten, de slangen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Rhynchelaps, Naja, Vermicella en Melwardia.[1] De soort Neelaps bimaculatus werd tot 2014 ook tot het geslacht Simoselaps gerekend.[2]
Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]
De slangen komen endemisch voor in delen van Australië en leven in de deelstaten Noordelijk Territorium, West-Australië en Zuid-Australië.[1] De habitat bestaat uit savannen, scrublands, graslanden en bossen.
Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan alle soorten een beschermingsstatus toegewezen. De slangen worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC).[3]
Soorten[bewerken | brontekst bewerken]
Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
| Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
|---|---|---|
| Simoselaps anomalus | Sternfeld, 1919 | Australië (Noordelijk Territorium, West-Australië, Zuid-Australië) |
| Simoselaps bertholdi | Jan, 1859 | Australië (Noordelijk Territorium, West-Australië, Zuid-Australië) |
| Simoselaps littoralis | Storr, 1968 | Australië (West-Australië) |
| Simoselaps minimus | Worrell, 1960 | Australië (West-Australië) |
Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]
|
Referenties
Bronnen
|
· 
· 
