Sint-Nicolaasbasiliek (IJsselstein)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sint-Nicolaasbasiliek
Interieur
Plaats IJsselstein
Gewijd aan Nicolaas van Myra
Coördinaten 52° 1′ NB, 5° 2′ OL
Gebouwd in 1885-1887
Restauratie(s) 1968-1972
Monumentale status Rijksmonument
Monumentnummer  20139
Architectuur
Architect(en) Alfred Tepe
Stijlperiode neogotiek
Afmeting lengte: 52 meter
Detailkaart
Sint-Nicolaasbasiliek (Utrecht)
Sint-Nicolaasbasiliek
Portaal  Portaalicoon   Christendom

De Sint-Nicolaasbasiliek is een rooms-katholieke basiliek in IJsselstein. Deze driebeukige hallenkerk werd tussen 1885 en 1887 naar een ontwerp van Alfred Tepe gebouwd in neogotische stijl.

De zijbeuken zijn uitgevoerd zoals bij het Haagse hallentype, maar met wolfsdaken. Van de hand van de beeldhouwer Friedrich Wilhelm Mengelberg zijn het kleurrijke hoogaltaar (1893), het linker zijaltaar (1889), het triomfkruis (1889) en de kruiswegstaties (1888).

De kerk is een bedevaartplaats vanwege de Mariabeeltenis Onze Lieve Vrouw van Eiteren Hulp in nood, die zich in de Mariakapel bevindt. Vanwege de betekenis als bedevaartplaats verleende paus Paulus VI de kerk op 11 november 1972 de titel van Basilica minor,[1] is de hoogste eretitel voor een kerkgebouw buiten de stad Rome.

Diversen[bewerken | brontekst bewerken]

  • In de periode 1968-1972 werd een restauratie uitgevoerd.
  • Van 22 april 2007 tot en met 3 januari 2010 kwamen de tweewekelijkse vieringen van het Omroeppastoraat uit deze kerk.

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Sint-Nicolaasbasiliek van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.