Sint-Pancratiuskerk (Mesch)
| Sint-Pancratiuskerk | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Plaats | Mesch | |||
| Gewijd aan | Pancratius | |||
| Coördinaten | 50° 46′ NB, 5° 44′ OL | |||
| Gebouwd in | 9e eeuw (deel schip), ca. 1400 (koor), 1889-1889 (toren, westelijke travee schip) | |||
| Monumentale status | Rijksmonument | |||
| Monumentnummer | 15509 | |||
| Afbeeldingen | ||||
_12-11-2022_13-26-39.jpg)
| ||||
| Lijst van rijksmonumenten in Mesch | ||||
| ||||
De Sint-Pancratiuskerk te Mesch is een van de oudste stenen kerken van Nederland en is nog steeds als parochiekerk in gebruik. Het eenbeukige schip dateert deels uit de 9e eeuw en heeft een voor Nederland uniek visgraatmotief, een van oorsprong Romeins metselverband, in het onderste gedeelte van de noordelijke buitenmuur. Het koor werd rond 1400 vervangen door het huidige mergelstenen koor in gotische stijl. De oorspronkelijke toren is in 1875 ingestort. Toen architect Johannes Kayser de kerk in 1888 en 1889 restaureerde, werd de gelegenheid aangegrepen om het schip met één travee te verlengen en de toren drie meter naar het westen te herbouwen. Deze toren is in neoromaanse stijl. Tijdens de restauratie werden de muren van het schip bovendien opgemetseld tot dezelfde hoogte als het koor. Opvallend is dat het visgraatmotief bij de nieuwe bouwdelen is voortgezet.
De kerk is een rijksmonument en gewijd aan Pancratius.
De kerk is op de achtergrond te zien in de openingsscène van de tv-serie Dagboek van een herdershond.
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- M.C. Caumartin, 'L'Eglise de Mesch' in: Publications de la société d'archéologie dans le duché de Limbourg, Maastricht, 1866, p. 176-184, met afbeelding van de toenmalige situatie na p. 176. Digitaal
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
