Sjoerd Hoogendoorn

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sjoerd Hoogendoorn
Sjoerd Hoogendoorn (Legavolley 2018)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Sjoerd Hoogendoorn
Geboortedatum 17 februari 1991
Geboorteplaats Nieuwegein
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Lengte 1,98 m
Gewicht 91 kg
Sportieve informatie
Discipline Volleybal
Positie: Diagonaal
Club 2021-2022 vives (volleybal) Vlag van Nederland NED
Debuut 2009 Dynamo Apeldoorn
Extra Linkshandig
Spronghoogte 354cm
Blokhoogte 332cm[1]
Belangrijkste prestaties
Vlag van Nederland Dynamo Apeldoorn
2009-2010 Goud Kampioenschap, Goud Beker
2010-2011 Goud SuperCup, Goud Beker
2012-2013 Zilver Beker
Vlag van Finland Valepa
2013-2014 Goud Kampioenschap, Zilver Beker
2014-2015 Zilver beker
Vlag van Italië Globo Banca del Popolare Frusinate Sora A2
2015-2016 Goud Kampioenschap, Zilver Beker
Vlag van Italië Olimpia Bergamo A2
2017-2018 Zilver Beker
Vlag van Italië Sir Safety Perugia A1
2018-2019 Goud Beker

Vlag van Nederland Dynamo Apeldoorn
2020-2021 Goud Kampioenschap

Portaal  Portaalicoon   Sport

Sjoerd Hoogendoorn (Nieuwegein, 17 februari 1991) is een Nederlandse volleyballer, gespecialiseerd als diagonaalspeler.

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Hoogendoorn groeide op in Nieuwegein en begon met volleyballen toen hij zes jaar oud was. Zijn jeugdopleiding kreeg hij bij Vrevok in Nieuwegein. Na Vrevok speelde Hoogendoorn bij Sliedrecht Sport en aansluitend bij NVC.

Nederlands team[bewerken | brontekst bewerken]

Op zijn zeventiende debuteerde Hoogendoorn bij in het nationale team voor de betreffende leeftijdscategorie ('Jeugd Oranje'). Vervolgens stroomde hij door naar Jong Oranje; in beide jeugdteams samen speelde hij 96 interlands. In 2010 was hij ook aanvoerder van Jong Oranje en op het Europees Kampioenschap junioren in Bobruisk 2010 werd hij uitgeroepen tot ‘Best Scorer’.

In 2011 (op twintigjarige leeftijd) debuteerde Hoogendoorn onder bondscoach Edwin Benne in de nationale herenvolleybalploeg.[2]

Professionele carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Dynamo[bewerken | brontekst bewerken]

Op achttienjarige leeftijd debuteerde Hoogendoorn in de Nederlandse eredivisie bij Dynamo Apeldoorn. Hij speelde vier seizoenen bij deze club en won met zijn team het Nederlandse kampioenschap (2010), de SuperCup (2010) en de Nationale Beker (2010 en 2011).[3]

Valepa[bewerken | brontekst bewerken]

In 2013 vertrok Hoogendoorn naar het buitenland om bij Valepa (voluit Vammalan Lentopallo) in Vammala, Finland zijn volleybalcarrière voort te zetten.[4] Het seizoen begon succesvol voor Hoogendoorn, maar in januari kwam er een vroegtijdig einde aan toen hij tijdens een Europese thuiswedstrijd tegen het Turkse Fenerbahçe zijn linker achillespees afscheurde. Er volgde een operatie; tijdens zijn revalidatieperiode in Finland bekroonde Valepa het seizoen met de Finse nationale titel.[5] In september 2014 maakte Hoogendoorn zijn rentree in het team van Valepa.

Argos Volley[bewerken | brontekst bewerken]

Het eerste jaar in de Serie A2 van de Italiaanse competitie speelt Hoogendoorn bij Globo Banca Populare Sora. In februari 2016 zijn zij verliezend finalist van de Coppa Italia van de serie A2. Het seizoen eindigt met een spannende serie finalewedstrijden om promotie naar de serie A1. Na een 2-0 achterstand in de finaleserie (van max. 5 wedstrijden) knokt het team zich alsnog langs medefinalist Vibo Valentia in de vijfde wedstrijd. Hiermee wordt de club voor het eerst in haar bestaan kampioen van de Serie A2 en promoveert het naar de Superlega (Serie A1).

Olimpia Pallovolo[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de daarop twee volgende seizoenen 2016-2017 & 2017-2018 speelt Hoogendoorn bij Caloni Agnelli Bergamo in de Serie A2 van de Italiaanse competitie. In het seizoen 2017-2018 is Hoogendoorn aanvoerder[6] van dit team dat in februari 2018 de verliezend finalist is van de Coppa Italia van de serie A2.[7] Ondanks een lange historie is het de eerste keer dat deze club in een dergelijke finale meemaakt.

Sir Safety Perugia[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2018-2019 speelt Hoogendoorn voor Sir Safety Perugia in de Superlega, Serie A1 in Italië. Deze club pakte de tripel (Supercup, beker, landskampioenschap) van de Serie A1 én won brons in de Champions League in seizoen 2017-2018. Op 10 februari 2019 won Hoogendoorn met Sir Safety Perugia opnieuw de Italiaanse beker in de Unipol Arena in Bologna.[8][9][10]

Draisma Dynamo[bewerken | brontekst bewerken]

Hoogendoorn gaat voor het seizoen 2020-2021 terug naar de club waar het allemaal begon, Draisma Dynamo. Hij sluit hier zijn professionele volleybal carrière af met het Nederlands Kampioenschap. In oktober 2020 werd de Supercup verloren in de halve finale van Active Living Orion en in Groningen werd in april 2021 de bekerfinale verloren van Amysoft Lycurgus. De landstitel volgende een week later, in de beslissende 3de play-off wedstrijd won Dynamo met 3-1. Hoogendoorn gaat vanaf seizoen 2021-2022 spelen bij Vives heren 1 in IJsselstein waar hij zal uitkomen in een vriendenteam dat speelt in de Eerste Divisie.

VIVES[bewerken | brontekst bewerken]

In het seizoen 2021-2022 speelt Sjoerd Hoogendoorn bij VIVES in IJsselstein. Het hele seizoen domineerden zij de competitie, op 16 april 2022 werden zij kampioen in de 1e Divisie B. Daarmee promoveerde het team naar de topdivisie waar Hoogendoorn bleef spelen tot zaterdag 16 december 2023. Op die dag kondigde hij zijn vertrek bij VIVES aan om toch weer terug te gaan naar de Eredivisie en uit te komen voor VV Huizen.

VV Huizen[bewerken | brontekst bewerken]

Op vrijdag 12 januari 2024 debuteerde Sjoerd Hoogendoorn voor VV Huizen met shirt nummer 18.

Overig[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste jaren van zijn professionele carrière heeft Hoogendoorn het uitoefenen van zijn sport gecombineerd met zijn studie geneeskunde aan de Universiteit Utrecht. In 2013 behaalde hij zijn Bachelordiploma.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]