Skírnir

In de Noordse mythologie is Skírnir de boodschapper en vazal van Freyr.

Skírnír stelt zich aan Gerðr voor als ik ben geen alf, geen Asa-zoon of wijze Vanen. Skirnir betekent straling^[1].

Rol in verhalen[bewerken | brontekst bewerken]

Skírnír werd naar de Svartalfer in Svartalfheim gestuurd. Daar werd het magische koord Gleipnir gemaakt om Fenrir vast te kunnen binden.

Hij kreeg het zelfstrijdend zwaard van Freyr in bewaring toen hij voor deze god de reuzin Gerðr ging bezoeken in het verblijf van Gymir in Jotunheim. Hij begint bij aankomst meteen zijn pogingen haar tot een huwelijk met Freyr over te halen. De reuzin weigert een huwelijk en slaat Draupnir en de appelen af, maar stemt toch toe als Skírnír dreigt het zwaard te gebruiken om de wereld te bedekken met een laag ijs.

Tijdens Ragnarok vecht Freyr tegen Surtr (die Bifröst doormidden geslagen heeft met Surtalogi). Freyr delft tijdens het gevecht het onderspit, omdat hij zijn zelfstrijdend zwaard aan Skírnír heeft weggegeven