Slatuinenweg
| Slatuinenweg | ||
|---|---|---|
| ||
Slatuinenweg in 2014, nieuwbouw van Rohmer naast paarse oudbouw
| ||
| Geografische informatie | ||
| Locatie | Amsterdam | |
| Stadsdeel | Amsterdam-West | |
| Wijk | Chassébuurt Kortenaerkwartier | |
| Begin | Baarsjesweg | |
| Eind | Admiraal de Ruijterweg | |
| Algemene informatie | ||
| Genoemd naar | Sla | |
| Naam sinds | 30 januari 1924 | |
| Opvallende gebouwen | hoek Baarsjesweg | |
De Slatuinenweg is een straat in Amsterdam-West.
Geschiedenis en ligging[bewerken | brontekst bewerken]
Het gebied waarin de Slatuinenweg ligt was eeuwenlang agrarisch gebied binnen de gemeente Sloten. Door dat gebied liep dan vanaf 1675 een voetpad tussen de buurtschap De Baarsjes, door de Baarsjespolder richting de Pertruskerk in Sloterdijk. Het pad liep te midden van warmoezenierstuinen (slatuinen) en kreeg alzo de naam Slatuinenpad. Nog steeds in landelijk gebied gelegen was het tot in de jaren twintig van de 20e eeuw een geliefd wandelpad voor de stedelingen binnen de gordel van de Kostverlorenvaart. Die sla werd overigens ook herkenbaar in de volkstaal; de dominee van de kerk kreeg de naam "Drs. Kropsla".
In diezelfde jaren was het gedaan met de rust. Als eerste teken van de oprukkende stad was een trambaan op wat later de Admiraal de Ruijterweg zou worden. Dat de stad in aankomst was, was terug te zien in het landschap. De tram werd aangelegd op stadspeil, daar waar het pad op polderpeil lag. Het grootste deel van het Slatuinen verdween bij de westelijke uitbreidingen van de stad, met onder andere de bouw van de wijk Landlust. Het traject is echter in de 21e eeuw in het landschap nog zichtbaar; de Willem de Zwijgerlaan volgt grotendeels het traject van het Slatuinenpad.
Wat overbleef is een kort restant tussen de Baarsjesweg (genoemd naar De Baarsjes) en die Admiraal de Ruijterweg, de naam Slatuinenpad werd op 30 januari 1924 gewijzigd in Slatuinenweg. De inrichting van de straat, eigenlijk nog ter breedte van een pad, dateert daarbij dan nog steeds uit de tijd van de gemeente Sloten. Ook het peil waarop de straat ligt is nog steeds lager dan de overige bebouwing in deze wijk, het oude polderpeil. De straat duikt als het ware vanaf de Admiraal de Ruijterweg de diepte in.
Een overblijfsel uit de vervlogen jaren is de Natuurtuin Slatuinen, dat in 1991 haar naam kreeg. Voor plaatselijke Amsterdammers werd het straatje mede bekend door de vestiging van bouwbedrijf Jan Vet in de stompe hoek tussen Baarsjesweg en Slatuinenweg. Na jarenlang een relatief groot terrein in gebruik te houden, vertrok het omstreeks 1994, waarna op deels op polder- en deels op stadspeil het Kortenaerplein kon worden aangelegd.
De Slatuinenweg heeft één zijstraat (of beter een zijterrein): Keerweer.
Bebouwing[bewerken | brontekst bewerken]
De bebouwing langs de weg bestaat ook in de 21e eeuw grotendeels uit polderwoninkjes van één, hooguit twee bouwlagen. Nieuwe hoogbouw zou die huisjes volledig in de schaduw zetten. De aansluiting met de Admiraal de Ruijterweg leverde problemen op. Het laatste huis (nr 65) sluit nauwelijks aan op eerste huis van de Admiraal de Ruijterweg. Er zijn meerdere opvallende gebouwen te vinden:
- het voormalige industriecomplex van clichéfabriek Schnabel, ontworpen door Anton J. Joling uit circa 1912, toch al gebouwd op stadspeil, als een soort dijkwoning;[1]
- nieuwbouw uit de periode na het vertrek van Jan Vet. Marlies Rohmer en haar kantoor met Theo Houtkoop, Peter van de Klugt en Rub Hulst ontwierpen geschakelde eengezinswoningen opgetrokken in houtskeletbouw onder een geknakt puntdak; de huisjes lijken daarbij op de oudere bebouwing maar zijn duidelijk te onderscheiden (onder andere Slatuinenweg 7-9 en 27);[2]
- Slatuinenweg 29-39 betreft arbeiderswoninkjes uit 1895, terug te vinden in een “ eerste steen 4 september 1895” (Hendrik Klomp, dan 3,5 jaar)
- op de scherpe hoek tussen Slatuinenweg en Baarsjesweg staat een reliek uit de Slotense periode, Baarsjesweg 136, het enige gemeentelijk monument aan de weg (er staan geen rijksmonumenten).
Kunst[bewerken | brontekst bewerken]
De weg is te kort en te smal voor kunst in de openbare ruimte. Echter, de aansluiting tussen de bebouwing aan de Slatuinenweg en de Admiraal De Ruijterweg hield van oudsher een opening in die bebouwing met daarbij op Slatuinenweg 63 een geheel blinde muur. In oktober 2021 werd die muur opgevrolijkt door een 4 bij 6 meter metende muurschildering met vogel (getiteld Abstract Bird) van Tim Rodermans in samenwerking met Roy Valk.[3] Het werk is linksonder ondertekend.
Een geheel ander object is een splitskast van Pieter Lucas Marnette in de stijl van de Amsterdamse School bij de kruising met de Baarsjesweg.
Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]
-
Abstract bird van Rodermans/Valk (maart 2022) -
Arbeiderswoninkjes (maart 2022) -
Werk van Marlies Rohmer (maart 2022) -
Helling van polderpeil (links) naar stadspeil (rechts) (maart 2022)
.jpg)
Bronnen, noten en/of referenties
|