Sociaal-Flamingantische Landdag

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Sociaal Flamingantische Landdag)

De Sociaal-Flamingantische Landdag of Sociaal-Flamingantische Trefdag was een linkse, republikeinse en Vlaams-nationalistische vereniging die in 2004 ontstond uit onvrede met de verrechtsing van de Vlaamse Beweging.[1] Ze organiseerde jaarlijks een trefdag of weekend met lezingen en debatten.

Ideologie[bewerken | brontekst bewerken]

De organisatie verwierp het gematigde nationalisme van de centrumpartijen als bourgeois-rechts en de radicale van het Vlaams Belang als extreemrechts. Ze vond dat de eersten niet genoeg aanspreken, wat zich uit in een verwaterende IJzerbedevaart, en de tweede met de migrantenproblematiek de Vlaamse beweging verziekt.[bron?] In diverse manifesten omschreef de Sociaal-Flamingantische Landdag zichzelf als een tegenbeweging die vanuit een antikapitalistisch perspectief streefde naar een onafhankelijk, volkssoeverein Vlaanderen. De SFL wilde daarom niet enkel een ontmoetingsplaats of forum zijn waar links-progressieve flaminganten met elkaar verbroederen en debatteren, maar wilde tevens een echt democratisch, ecologisch, cultureel en sociaal-economisch verantwoord alternatief aanbieden voor het naar eigen zeggen door de eigen Vlaamse overheidsinstellingen gevoerde beleid van "ontmanteling".[bron?] Tegelijk wilde de organisatie solidair zijn met andere linkse, volksnationalistische bewegingen in Europa zoals de Basken, Schotten en Catalanen.

Volgens de SFL kunnen de problemen van het Brussel Gewest (werkloosheid, toenemende kloof arm-rijk, niet-naleving van de taalwetgeving) enkel worden opgelost indien Brussel onlosmakelijk deel uitmaakt van een onafhankelijk Vlaanderen. Met deze visie knoopt de SFL aan bij de oude, traditionele Vlaams-nationale strijdpunten zoals die in de jaren '60 werden verwoord door onder meer Lode Craeybeckx ("Vlaanderen laat Brussel niet los") en Antoon Roosens.[2]

Activiteiten[bewerken | brontekst bewerken]

De Sociaal-Flamingantische Landdag organiseerde jaarlijks een trefdag of weekend met lezingen en debatten met gastsprekers uit de Vlaamse Beweging.

Gastsprekers of sympathisanten die regelmatig actief aan de Trefdagen deelnamen waren onder meer Nelly Maes (als voorzitter van het Vlaams Vredesinstituut), filosoof Ludo Abicht, politoloog Edi Clijsters (kernlid Gravensteengroep en redacteur bij Doorbraak), historicus Frans-Jos Verdoodt (IJzerbedevaartcomité) en Johan Velghe (voorzitter van het Priester Daensfonds)[3] en linkse intellectuelen zoals journalist Willy Courteaux en politiek redacteur Jef Turf.[4]

Op de Sociaal-Flamingantische Trefdag van 2016 hekelde SFL onder meer de verengelsing van het onderwijs, de verspreiding van de tussentaal of verkavelingsvlaams in de media en de globalisering ("denationalisering") van de economie in Vlaanderen. Gastspreker Peter Debrabandere van het Algemeen-Nederlands Verbond pleitte daarom voor de herwaardering van het standaardnederlands en meer Groot-Nederlandse integratie.[5]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]