Sophia van Wittelsbach

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sophia van Wittelsbach, van 1196 tot 1217 landgravin van Thüringen.

Sophia van Wittelsbach (Kelheim, circa 1170Eisenach, 10 juni 1238) was prinses van Beieren. Via haar huwelijk werd ze landgravin van Thüringen.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Sophia was een dochter van hertog Otto I van Beieren, die tot het Huis Wittelsbach behoorde, en Agnes van Loon.

In 1196 huwde ze met Herman I van Thüringen, die van 1190 tot 1217 landgraaf van Thüringen werd. Ze kregen volgende kinderen:

Na de dood van haar echtgenoot in 1217 koos ze het klooster van Reinhardsbrunn als weduweresidentie. Toen haar zoon Lodewijk IV in 1221 huwde met Elisabeth van Hongarije, trad ze als zuster in het klooster.[1]