Sorana Cîrstea

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sorana Cîrstea
Wimbledon 2019
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Roemenië Roemenië
Geboorteplaats Boekarest, Roemenië
Geboortedatum 7 april 1990
Woonplaats Târgoviște, Roemenië
Lengte 1,76 m
Gewicht 63 kg
Profdebuut 2006
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 9.096.223 US dollar
Coach Thomas Johansson
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 530–404
Titels 3 WTA, 9 ITF
Hoogste positie 21e (12 augustus 2013)
Olympische Spelen 1e ronde (2008, 2012)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4e ronde (2017, 2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2009)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2009, 2012, 2017, 2021)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2009, 2019, 2020)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 151–124
Titels 5 WTA, 9 ITF
Hoogste positie 35e (9 maart 2009)
Olympische Spelen 1e ronde (2012)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2018)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2008, 2018)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2011)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2009, 2017)
Gemengd dubbelspel
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2013)
Laatst bijgewerkt op: 8 mei 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Sorana Mihaela Cîrstea (Boekarest, 7 april 1990) is een professioneel tennisspeelster uit Roemenië. Cîrstea begon met tennis toen zij vier jaar oud was.[1] Haar favo­riete onder­grond is hardcourt. Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Cîrstea debuteerde in 2004 op het ITF-toernooi van Boekarest (Roemenië) – zij bereikte er meteen de halve finale. Zij stond in 2005 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Porto Santo (Portugal) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Nederlandse Pauline Wong te verslaan. In totaal won zij negen ITF-titels, de laatste in december 2020 op het $100k-toernooi van Dubai (VAE).

In 2006 kwalificeerde Cîrstea zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Stockholm. Zij stond in 2007 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Boedapest – zij verloor van de Argentijnse Gisela Dulko. In 2008 had zij haar grandslamdebuut, op het Australian Open. Later dat jaar vertegenwoordigde zij Roemenië op de Olympische spelen in Peking. Enkele maanden later veroverde Cîrstea haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Tasjkent, door de Duitse Sabine Lisicki te verslaan. In 2013 bereikte zij de finale op het Premier Five-toernooi van Toronto, door achtereenvolgens Caroline Wozniacki, Jelena Janković, Petra Kvitová en Li Na te verslaan – in de eindstrijd was zij niet opgewassen tegen de Amerikaanse Serena Williams. In totaal won zij twee WTA-titels, de andere in 2021 in Istanbul.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwartfinale, op Roland Garros 2009. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 21e plaats, die zij bereikte in augustus 2013.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Cîrstea was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2004 op het ITF-toernooi van Iași (Roemenië), samen met landgenote Ioana Raluca Olaru. Zij stond later dat jaar voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Timișoara (Roemenië), samen met landgenote Gabriela Niculescu – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Roemeense duo Lenore Lazaroiu en Ioana Raluca Olaru te verslaan. In totaal won zij negen ITF-titels, de laatste in 2008 in Athene (Griekenland).

In 2006 kwalificeerde Cîrstea zich voor het eerst voor een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Stockholm, samen met de Zweedse Johanna Larsson. In 2008 stond Cîrstea voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Fez, samen met Russin Anastasija Pavljoetsjenkova – hier veroverde zij haar eerste titel, door twee andere Russinnen, Alisa Klejbanova en Jekaterina Makarova, te verslaan. Enkele weken later had zij haar grandslamdebuut, op Roland Garros samen met Française Aravane Rezaï – zij bereikten er meteen de derde ronde. In 2012 vertegenwoordigde Cîrstea haar land op de Olympische spelen in Londen, aan de zijde van Simona Halep. In totaal won zij vijf WTA-titels, de laatste in 2019 in Lugano, samen met landgenote Andreea Mitu.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 35e plaats, die zij bereikte in maart 2009.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2006–2018 maakte Cîrstea deel uit van het Roemeense Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 16–13.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2004 893 659
2005 711 639
2006 348 292
2007 106 200
2008 37 46
2009 46 50
2010 95 87
2011 60 69
2012 27 226
2013 22 316
2014 93 136
2015 244 472
2016 81
2017 37 254
2018 86 95
2019 72 144
2020 86 207
2021 28
2022 38 532

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
tot 2009 2009 – 2020 / vanaf 2021
Tier I Premier Mandatory
Tier II Premier Five / WTA 1000
Tier III Premier / WTA 500
Tier IV & V International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2008-10-05 Vlag van Oezbekistan WTA Tasjkent hardcourt Vlag van Duitsland Sabine Lisicki 2-6, 6-4, 7-6 details
2. 2021-04-25 Vlag van Turkije WTA Istanbul gravel Vlag van België Elise Mertens 6-1, 7-6 details
3. 2023-05-07 Vlag van Spanje WTA Reus gravel Vlag van Verenigde Staten Elizabeth Mandlik 6-1, 4-6, 7-6 details
verloren finales
1. 2007-04-29 Vlag van Hongarije WTA Boedapest gravel Vlag van Argentinië Gisela Dulko 7-6, 2-6, 2-6 details
2. 2013-08-11 Vlag van Canada WTA Toronto hardcourt Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 2-6, 0-6 details
3. 2019-09-28 Vlag van Oezbekistan WTA Tasjkent hardcourt Vlag van België Alison Van Uytvanck 2-6, 6-4, 4-6 details
4. 2021-05-29 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Tsjechië Barbora Krejčíková 3-6, 3-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2008-05-04 Vlag van Marokko WTA Fez gravel Vlag van Rusland Anastasija Pavljoetsjenkova Vlag van Rusland Alisa Klejbanova
Vlag van Rusland Jekaterina Makarova
6-2, 6-2 details
2. 2008-10-26 Vlag van Luxemburg WTA Luxemburg hardcourt (i) Vlag van Nieuw-Zeeland Marina Erakovic Vlag van Rusland Vera Doesjevina
Vlag van Oekraïne Marija Koryttseva
2-6, 6-3, [10-8] details
3. 2010-05-08 Vlag van Portugal WTA Estoril gravel Vlag van Spanje Anabel Medina Garrigues Vlag van Rusland Vitalia Djatsjenko
Vlag van Frankrijk Aurélie Védy
6-1, 7-5 details
4. 2011-08-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Dallas hardcourt Vlag van Italië Alberta Brianti Vlag van Frankrijk Alizé Cornet
Vlag van Frankrijk Pauline Parmentier
7-5, 6-3 details
5. 2019-04-14 Vlag van Zwitserland WTA Lugano gravel Vlag van Roemenië Andreea Mitu Vlag van Rusland Veronika Koedermetova
Vlag van Kazachstan Galina Voskobojeva
1-6, 6-2, [10-8] details
verloren finales
1. 2008-08-23 Vlag van Verenigde Staten WTA New Haven hardcourt Vlag van Roemenië Monica Niculescu Vlag van Tsjechië Květa Peschke
Vlag van Verenigde Staten Lisa Raymond
6-4, 5-7, [7-10] details
2. 2009-04-19 Vlag van Spanje WTA Barcelona gravel Vlag van Slovenië Andreja Klepač Vlag van Spanje Nuria Llagostera Vives
Vlag van Spanje María José Martínez Sánchez
6-3, 2-6, [8-10] details
3. 2009-05-02 Vlag van Marokko WTA Fez gravel Vlag van Rusland Maria Kirilenko Vlag van Rusland Alisa Klejbanova
Vlag van Rusland Jekaterina Makarova
3-6, 6-2, [8-10] details
4. 2010-07-11 Vlag van Hongarije WTA Boedapest gravel Vlag van Spanje Anabel Medina Garrigues Vlag van Zwitserland Timea Bacsinszky
Vlag van Italië Tathiana Garbin
3-6, 3-6 details
5. 2014-10-12 Vlag van China WTA Tianjin hardcourt Vlag van Slovenië Andreja Klepač Vlag van Rusland Alla Koedrjavtseva
Vlag van Australië Anastasia Rodionova
7-6, 2-6, [8-10] details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 2R 2R 3R 3R 1R 1R 4R 2R 1R 2R 3R 4R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R KF 1R 3R 1R 3R 3R 1R 2R 1R 2R 1R 4R 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 3R 1R 1R 3R 2R 1R 1R 3R 2R 1R g.t. 3R 2R 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 3R 1R 1R 2R 2R 2R 1R 2R 2R 3R 3R 2R 2R KF

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2017 2018 2019
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 3R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 2R 3R 1R 1R 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 3R 2R 2R 1R 1R 2R 3R 1R

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2013
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten US Open

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Sorana Cîrstea.