Spoorlijn 46

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Spoorlijn 46 / DB 3101
Lommersweiler - Pronsfeld
Spoorlijn 46 op de kaart
Totale lengte20,3 km
Spoorwijdtenormaalspoor 1435 mm
Aangelegd doorPreußische Staatseisenbahnen
Geopend1 oktober 1888
Gesloten1954
Huidige statusopgebroken
Geëlektrificeerdnee
Aantal sporen1
Traject
exv-STR lijn 47 van Sankt-Vith opgebroken
dexBHF
0,0
52,9
Lommersweiler
dexABZgr lijn 47 naar Troisvierges opgebroken
dexBHF 2,7 Steinebrück
dxTZOLLWo
2,9
50,0
Our
staatsgrens België - Duitsland
exv-HST 48,0 Ihren
exv-SHI2gr
exdTUNNEL1exdTUNNEL2
43,4
43,5
Tunnels van Bleialf 401m / 377m
exv-SHI2g+r
dexBHF 43,3 Bleialf
exv-HST 38,9 Habscheider Mühle
exvSTR+r-STR DB 3102 van Neuerburg opgebroken
exvABZg+r-STR DB 3103 van Waxweiler opgebroken
exvÜSTx
exvBHF 32,6 Pronsfeld
exv-SHI2g+r DB 3100 naar Gerolstein opgebroken

Spoorlijn 46 was een Belgische spoorlijn die Lommersweiler met Bleialf (in Duitsland) verbond. Het Belgische gedeelte van de lijn was 2,9 km lang. Het Duitse gedeelte was als spoorlijn 3101 onder beheer van DB Netze.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 oktober 1888 werd de spoorlijn geopend door de Pruisische Staatsspoorwegen als onderdeel van de spoorlijn tussen Sankt Vith en Prüm. Na de Eerste Wereldoorlog werd de streek en dus ook de spoorlijn eigendom van België. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de spoorlijn vernield, maar op 15 mei 1949 werd de spoorlijn terug opengesteld voor reizigersverkeer tussen Lommersweiler en Steinebrück. Goederenvervoer ging verder tot Bleialf in Duitsland en werd geëxploiteerd door de DB.

Op 18 mei 1952 werd het reizigersverkeer opgeheven, en in 1954 reed de laatste goederentrein. In 1960 werd de spoorlijn opgebroken.

Aansluitingen[bewerken | brontekst bewerken]

In de volgende plaatsen was er een aansluiting op de volgende spoorlijnen:

Lommersweiler
Spoorlijn 47 tussen Sankt-Vith en Troisvierges
Pronsfeld
DB 3100, spoorlijn tussen Gerolstein en Pronsfeld
DB 3102, spoorlijn tussen Pronsfeld en Neuerburg
DB 3103, spoorlijn tussen Pronsfeld en Waxweiler

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]