Spoorlijn Immensee - Chiasso

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gotthardspoorlijn
Immensee - Chiasso
Spoorlijn Immensee - Chiasso op de kaart
Totale lengte206,1 km
Spoorwijdte1435 mm
Aangelegd doorGotthardbahn (GB)
Geopendofficieel: 1 juni 1882
Huidige statusin gebruik
Geëlektrificeerdja
Aantal sporen2
Baanvaksnelheid100 km/u
Beveiliging of treinbeïnvloedingIndusi
Treindienst doorSBB
Traject
STR traject van Brugg AG/Rupperswil
ABZg+r traject van Luzern
KMW
26.030
0,0
aansluiting bij Immensee
SBHF 0,260 Immensee
TUNNEL2exLSTR Rindelfluhtunnel
exSTR+leKRZoexABZgr < voormalige ARB dal traject
xKRZuTBHFuexSTR << Brug station Arth-Rigi-Bahn
exABZg+rSTRexKHSTe < voormalige halte ARB dal traject
exSTRvSHI1+l-STR+lSTRq < traject van Thalwil
exSTRvSBHF 8,9 Arth-Goldau 510 m
exSHI3lveSHI3g+r-STR{{{3}}}
SPLe
BS2+lBS2+r
STRTUNNEL2 < Tunnel nr. 4 (SOB) lijn 63 m
STRSTRl traject SOB naar Biberbrugg – Rapperswil
BS2lBS2c3
SBHF 13,9 Steinen 467 m
S+BHF 17,0 Schwyz (Seewen) 455 m
STRo Muotabrug 54 m
BOOTS+BHF 20,5 Brunnen 438 m
STRo Klosterbachbrug Brunnen 83 m
tSTRa
tBS2+ltBS2+r (opsplitsing)
< Waliwaldtunnel 262 m
tSTRtSTRe << Morschachtunnel 585 m
tSTRetSTRa
STRtSTR < Morschachtunnel 1372 m
TUNNEL2tSTRe << Hochfluhtunnel 584 m
TUNNEL2tSTRa << Franziskustunnel 193 m
tSTRatSTR < Frohalptunnel 2793 m
tSTRtSTR <<Ölbergtunnel 1987 m
tBS2ltBS2r (samenvoeging sporen)
tSTRe
SBHF 26,6 Sisikon 446 m
tSTRa
tBS2+ltBS2+r (opsplitsing)
tSTRetSTR << Stutzecktunnel 988 m
BRÜCKE2tSTR << Gumpischbachbrug 48 m
STRtSTR < Stutzeck-Axenbergtunnel 3375 m
TUNNEL2tSTR << Tellsplattetunnel 171 m
TUNNEL2tSTR << Axenbergtunnel 1128 m
tSTRatSTR << Sulzecktunnel 128 m
tBS2ltBS2r (samenvoeging sporen)
tSTRe
DST 30,9 Gruonbach
TUNNEL2 Gruonbach-Galerie 100 / 98 m
BOOTS+BHF 32,3 Flüelen 436 m
SBHF 35,3 Altdorf 447 m
BS2+lBS2+r
STRSTRl Gotthard-Basistunnel naar Biasca
STRexKDSTa Bouwplaats ATG - Erstfeld
BS2leBS2r
SPLa
vBHF-SBHF 41,6 Erstfeld 472 m
lDAMPFvDST-STR << depot SBB Historic
SHI3+lvSHI3gr-STR{{{3}}}
STRSPLe{{{3}}}
STReHST 46,5 Amsteg - Silenen 544 m
KDSTeSTR Bouwplaats ATG - Amsteg-Grund
TUNNEL2 Windgällentunnel 183 m
hSTRae Chärstelenbachbrug 127 m
TUNNEL2 Bristentunnel 709 m
hSTRae Intschireussbrug 121 m
TUNNEL2 Intschitunnel 88 m
eHST 50,0 Intschi 627 m
hSTRae Zgraggentalbrug 89 m
TUNNEL2 Zgraggentunnel 68 m
TUNNEL2 Breitentunnel 57 m
TUNNEL2 Meitschlingentunnel 74 m
hSTRae Säckenbrug 120 m
TUNNEL2 Mörschlisbach-Galerie 25 m
eBHF 54,4 Gurtnellen 738 m
KRWlKRW+r
tSTR+ltSTR+rSTR
tSTRtSTReTUNNEL2 < Häggeribachtunnel 92 m
tSTRTUNNEL2tSTRa << Muhrentunnel 53 m
tSTRlKRZttSTRr Pfaffensprungtunnel
(Spiraaltunnel)
1476 m
STR
eDST 58,4 Pfaffensprung 834 m
TUNNEL2 Mühletunnel 88 m
hSTRae Untere Meienreussbrug 60 m
KRWlKRW+r
tSTR+ltSTR+rSTR
tSTRtSTRSTR << (keertunnel)
Leggisteintunnel
1090 m
tSTRetSTReTUNNEL2 < Kirchbergtunnel 300 m
hSTRaeSTRSTR <<< Obere Meienreussbrug 54 m
TUNNEL2STRSTR <<< Maienkreuztunnel 78 m
STRTUNNEL2STR << Stahllochtunnel 40 m
TUNNEL2STRSTR <<< Obere Entschigtal Galerie 102 m
STRTUNNEL2STR << Mittlere Entschigtal Galerie 185 m
STReBHFSTR 62,8 << Wassen 928 m
eDSTSTRtSTRa 66,6 <<< Eggwald 1019 m
STRTUNNEL2tSTR << Rohrbachtunnel 2304 m
hSTRaetSTRatSTR <<< Kellerbachbrug 70 m
STRtSTRltSTRr < Wattingentunnel
(keertunnel)
1084 m
KRWlKRW+r{{{3}}}
hSTRae Rohrbachbrug 61 m
tSTRa
tSTR Naxbergtunnel 1570 m
tSTRe
SPLa
exENDEavSTRKDSTa autoverlaadplaats naar Airolo
KHSTxavBHF-STRSTR 70,4 Göschenen 1106 m
STRvSTR-SHI3g+lSHI3r <<< Aansluiting MGB naar Andermatt
hKRZWaevWBRÜCKE1 Gotthard Reuss brug
tSTRavSTR-ABZg+lSTRq Overlaad goed. station SBB - Schöllenenbahn
tSTRtvSTRa{{{3}}}
tABZg+ltvSTR aftaking Schöllenenbahn naar overlaad goederenstation
tSTRrtSPLe Gotthardtunnel 15,003 m
tSTR
tÜST voormalige overloopwissel
tSTR Gotthardtunnel 15,003 m
tDST 78,7 Dienststation 1151 m
tSTR
tSTR
tÜST voormalige overloopwissel
tSTR Gotthardtunnel 15,003 m
tSTRe
SPLa
SHI3+lvSHI3gr-STR{{{3}}}
STRvSTR-BHF 86,2 Airolo 1141 m
KDSTevSTR autoverlaadplaats naar Göschenen
SPLe
TUNNEL2 Dragonertunnel 9 m
hSTRae Stalvedrobrug 83 m
TUNNEL2 Stalvedrotunnel 196 m
BHF 93,0 Ambri-Piotta 1062 m
eBHF 97,8 Rodi-Fiesso 988 m
TUNNEL1 Daziotunnel 353 m
tSTR+lKRZttSTR+r
tSTRTUNNEL2tSTR << Artoitotunnel 74 m
tSTRetSTRatSTR Freggiotunnel (Spiraaltunnel) 1568 m
STRtSTRltSTRr
TUNNEL2 Monte Piottinotunnel 147 m
KRWlKRW+r{{{3}}}
tSTRa
tSTR+ltKRZttSTR+r << Pardoreatunnel 276 m
tSTRtSTRetSTRe
tSTRtSTRaSTR <<< Pratotunnel (Spiraaltunnel) 1560 m
tSTRltSTRrSTR
KRW+lKRWr
BS2+lBS2+r (opsplitsing van de sporen)
STRTUNNEL2 Broscerinatunnel (alleen spoor aan de bergzijde) 43 m
BS2lBS2r (samenvoeging van de sporen)
hSTRae Polmengobrug 103 m
TUNNEL2 Polmengotunnel 304 m
BHF 106,0 Faido 942 m
BHF 112,6 Lavorgo 615 m
tSTRa
tSTR+ltKRZttSTR+r << Lumetunnel 466 m
tSTRetSTRetSTR
STRhSTRaetSTR << Piantondobrug 111 m
STRtSTRatSTR Pianotondotunnel (Spiraaltunnel) 1508 m
TUNNEL2tSTRltSTRr <<< Toumiquettunnel 72 m
KRWlKRW+r{{{3}}}
tSTR+lKRZttSTR+r
tSTRtSTRatSTR Travitunnel (Spiraaltunnel) 1547 m
tSTRetSTRltSTRr
KRWlKRW+r{{{3}}}
eBHF 121,7 Giornico 448 m
hSTRae onderste Tessinbrug Giornico 120 m
BHF 125,5 Bodio 331 m
tSTR+lKRZt Kruising Gotthard-Basistunnel
tSTReeHST Pollegio
xKRWglKRWg+r Aansluiting Gotthard-Basistunnel via Biasca
exhKRZWaehKRZWae Brennobrug 68 m
exSTRSTRexSTR+l << richting Acquarossa-Comprovasco
exSTRSTR2xSTR3u
exSTRxSTR+1uSTR+4
exSTRexKHSTeSTR Biasca voormalig station BA
exSTRS+BHF 131,8 Biasca 293 m
exDSTKRW+lKRWr rangeerterrein
exSTRTUNNEL2 Crocettotunnel 275 m
exKRWleKRWg+r Aansluiting Gotthard-Basistunnel langs Biasca naast A2
TUNNEL2 Giustiziatunnel 64 m
eBHF 138,0 Osogna-Cresciano 264 m
eBHF 143,5 Claro
STRSTR+l naar Mesocco (BM)
SBHFHST 147,3 Castione-Arbedo halte
hKRZWaeexhKRZWae Moesabrug 85 m
exSTR+leKRZuexSTRr
exSTRSTR
exKBHFeSTR Bellingzona Piazza Mesolcina
S+BHF 150,9 Bellinzona
TUNNEL2 Montebellotunnel 290 m
TUNNEL2 Dragonatatunnel 30 m
SBHF 154,0 Giubiasco
KRWglKRW+r Aftakking
ABZgr+rSTR traject naar Locarno / Luino
tSTRaSTR Aftakking toekomstige Ceneri-Basistunnel
tSTRlKRZt Kruising Ceneri-Basistunnel
KRW+lKRWr
DST 158,0 Vigana
TUNNEL2 Costatunnel 67 m
BS2+lBS2+r (opsplitsing sporen)
hSTRaehSTRae Piantorino brug links 63 m
Piantorino brug rechts 97 m
TUNNEL2tSTRa << Precassinotunnel 402 m
STRtSTR < Precassino-Maggiagra 713 m
TUNNEL2tSTRe << Maggiagratunnel 102 m
hSTRaehSTRae Robasacco brug 48 m
BS2lBS2r (samenvoeging sporen)
DST 161,4 All Motta
BS2+lBS2+r (opsplitsing sporen)
tSTRatSTRa
tSTRtSTR
tSTRtSTR << Tunnel Monte Ceneri II 1692 m
tSTRtSTR < Tunnel Monte Ceneri I 1675 m
tSTRtSTR
tSTRetSTRe
BS2lBS2r (samenvoeging sporen)
SBHF 165,2 Rivera - Bironico 472 m
SBHF 168,9 Mezzovico 416 m
TUNNEL2 Molinerotunnel 75 m
SBHF 174,0 Taverne-Torricella
KRW+lKRWgr Goederenlijn naar Vedeggio (geopend 1977)
STRoSTR A2 Vedeggio 134 m
STRSBHF 176,1 Lamone - Cadempino
STRSBHF 177,8 Lamone
STRABZg+ltSTRaq Aftakking Ceneri-Basistunnel
KDSTeSTR 178,5 Lugano Vedeggio goederenstation
tSTRa
tSTR Massagnotunnel 943 m
tSTRe
KRW+lKRWr
STRexSTR+l richting Tesserete
STRexKHSTe Lugano voormalig station LT
S+BHFKHSTa 180,4 Lugano
station FLP
335m
KRZoSTRr Aansluiting op de FLP naar Ponte Tresa
STRexKHSTa Lugano Piazza Giardino voormalig station LCD
STRexSTRl richting Dino
hSTRae Tassinobrug 40 m
KRWlKRW+r
hSTRae Brentinobrug 69 m
SBHF 182,8 Lugano - Paradiso 303 m
TUNNEL1 Paradisotunnel 757 m
TUNNEL2 S.Martinotunnel 53 m
SBHFlDAMPF 187,2 Melide
Swissminiatur
274 m
hSTRae Ponte-diga di Melide
Lago di Lugano
81 m
hKRZWae Bissonebrug
Lago di Lugano
TUNNEL1 Maroggiatunnel 569 m
SBHF 191,0 Maroggia - Melano 279 m
TUNNEL2 Molinotunnel 53 m
KHSTaSTR Capolago Lago station MG maar de Monte Generoso
STRSBHF 194,6 Capolago - RivaSanVitale
STRlKRZuSHI4rq
STRSHI4+lq Aansluiting MG op de Monte Generoso
lDAMPFSBHF 198,7 Mendrisio
<< Club del San G.
328 m
xABZq+lABZgr naar Varese
GRENZESTR << naar Ligornetto-Genestrerio 343 m
ENDExeTUNNEL2 Coldreriotunnel 96 m
SBHF 203,5 Balerna 269 m
KRW+lKRWglrKRW+r
ABZg+lKRZoSTRr
DSTSTR << Rangeer station Chiasso
KMWS+BHF 206,2 Chiasso (sluis bovenleiding) 237 m
GRENZEGRENZE Staatsgrens Zwitserland / Italië
BS2lBS2r
STR FS traject naar ComoMilaan in Italië

De spoorlijn Immensee - Chiasso ook wel Gotthardspoorlijn ook wel Gotthardbahn genoemd is een Zwitserse spoorlijn die van Immensee naar Chiasso loopt, dwars door het Gotthardmassief via een 15 km lange tunnel.

De lijn werd aangelegd door de private spoorwegmaatschappij Gotthardbahn (afgekort GB), die in 1909 opgenomen werd in de Zwitserse federale spoorwegen (SBB CFF FFS). De spoorlijn is ongeveer 206 km lang en loopt onder andere via de plaatsen Arth-Goldau, Flüelen, Göschenen (bij de noordingang van de Gotthardtunnel), Airolo (bij de zuidingang van de Gotthardtunnel), Bellinzona, Giubiasco en Lugano.

De lijn is van groot economisch belang, en kent druk personen- en goederenverkeer. Om de capaciteit op de Gotthard-corridor te verhogen is in het kader van het AlpTransit-project (ook NEAT-project genoemd) een nieuwe Gotthardtunnel aangelegd. Deze 57 kilometer lange Gotthard-basistunnel zorgt er, samen met de eveneens nieuwe Ceneri-basistunnel, voor dat de reistijd tussen Noord- en Zuid-Zwitserland met een uur verkort wordt.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste plannen voor een doorgaande spoorlijnen door de Alpen dateren uit de 19e eeuw. In maart 1836 installeerde de Zürcher Handelskammer een commissie om de bouw van een spoorlijn BazelZürichBodensee te onderzoeken. Voor de gemeenteraad van Zürich stelde Ingenieur Alois von Negrelli een ander project voor, een spoorlijn om de Alpen heen, via Bazel, Zürich, Sargans, Chur en Splügen naar Italië.

In 1862 zette Kaspar Wetli de studie voort en legde een eerste algemeen project van de Gotthardspoorlijn voor. In 1863 diende de toenmalige Nordostbahn (NOB) onder leiding van president Alfred Escher zijn plan voor de Splügenbahn in: Bazel – Zürich – Sargans – Chur – Splügen – Italië. De eerste Gotthardconferentie van 7 augustus 1863 betekende het einde van alle Alpenbahnprojecten in oostelijk Zwitserland.

Met de bouw kon worden begonnen na lange discussies over de lijnvoering en een staatsverdrag in 1869 met het koninkrijk Italië en een staatsverdrag in 1871 met het Duitse Rijk.
Op 13 september 1872 begonnen de bouwwerkzaamheden aan de Gotthardtunnel onder leiding van Louis Favre (1826-1879). Deze Zwitserse ingenieur, beleeft het heugelijke feit van de totstandkoming van de tunnel niet. Hij stierf aan een hartaanval in de tunnel op 19 juli 1879. Op 29 februari 1880 kwam de Gotthardtunnel gereed. De trajecten BiascaGiubiascoLocarno en LuganoChiasso waren reeds in 1874 geopend.

Op 1 januari 1882 werd de spoorweg provisorisch als enkelsporige lijn in gebruik genomen. Op 1 juni 1882 werd de Gotthardbahn officieel feestelijk geopend. De reistijd van Luzern naar Milaan bedroeg toen 8 uur en 30 minuten.[1]

Spoorlijn[bewerken | brontekst bewerken]

Interregiotrein voorbij Gurtnellen

De spoorlijn is aangelegd met een spoorwijdte van 1435 mm. De lijn is dubbelsporig, waarbij op sommige plaatsen de sporen niet direct naast elkaar liggen maar aparte tracés hebben. In de Gotthardtunnel liggen de beide sporen in één tunnelbuis. De 15 km lange Gotthardtunnel was tot 1906, toen de Simplontunnel werd voltooid, de langste spoortunnel ter wereld. De Gotthardspoorlijn is nog steeds een van de belangrijkste spoorverbindingen door de Alpen.

Elektrische tractie[bewerken | brontekst bewerken]

Het traject is geëlektrificeerd op een spanning van 15.000 volt 16 2/3 Hz wisselstroom. Op 16 februari 1916 besloot de Verwaltungsrat van de SBB tot de elektrificatie van de Gotthardbergtrajecten van Erstfeld tot Bellinzona. Deze ging zo voorspoedig dat op 12 december 1920 het traject Erstfeld – Biasca kon worden geopend. Tot 29 mei 1921 werd op het bergtraject op halve spanning (7500 volt) gereden. Bij enige ritten door de Gotthardtunnel moesten er direct voorspanlocomotieven in Göschenen en Airolo bijgeplaatst worden. Vanaf 28 mei 1928 was het gehele traject van Luzern tot Chiasso elektrisch berijdbaar.

Het trajectdeel van Chiasso naar Milaan van de FS werd geëlektrificeerd met een spanning van 3.000 volt gelijkstroom.

In het station van Chiasso bevindt zich een sluis waar beide spanningssoorten gescheiden blijven. Op dit deel is een bovenleiding zonder spanning aanwezig. De elektrische locomotieven worden hier met een diesellocomotief of een elektrische meerspanninglocomotief gerangeerd.

Tegenwoordig wordt voor doorgaande treinen echter meer en meer gebruikgemaakt van locomotieven die op beide spanningen kunnen rijden.

Exploitatie[bewerken | brontekst bewerken]

De spoorlijn werd in het begin geëxploiteerd door de Gotthardbahn (GB), (Gotthardspoorwegmaatschappij). In 1909 werd de GB genationaliseerd, waardoor de spoorlijn sindsdien door de SBB wordt geëxploiteerd. Deze spoorlijn is een van de belangrijkste spoorverbindingen door de Alpen.

Trajectbeschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

De spoorlijn bestaat vanuit het noorden uit zes gedeeltes, namelijk het noordelijke daltraject, het noordelijke bergtraject, de Gotthardtunnel, het zuidelijke bergtraject, het zuidelijke daltraject en het zuidelijke traject.

Noordelijke daltraject, Immensee – Erstfeld[bewerken | brontekst bewerken]

Van Immensee (460 m b nap) loopt de spoorlijn aan de zuidzijde van de Zugersee en de voet van de Rigi naar het knooppunt Arth-Goldau (510 m b nap). Hier geeft de lijn uit Zürich en Zug aansluiting.

De Schweizerische Südostbahn AG, uit de richting Biberbrugg–Rapperswil / Einsiedeln sluit hier aan. Vanaf 1947 reed de Südostbahn dagelijks doorgaande treinen van Luzern naar Romanshorn. Met deze spoorlijn ontstond een directe verbinding tussen Noordoost-Zwitserland en Centraal-Zwitserland. Tegenwoordig is deze verbinding bekend als "Voralpen-Express"

De Rigi-Bahnen had een dallijn van het station Arth-Goldau naar Arth am See aan de Zuger See. De Rigi-Bahnen loopt naar de top van de Rigi. Verder gaat het langs de Lauerzersee naar Schwyz (455 m b nap), de hoofdstad van het gelijknamige kanton. Na Brunnen loopt de spoorlijn langs de Urnersee, een deel van de Vierwaldstättersee. Op dit gedeelte is de dubbelsporige lijn over een lengte van 12 km gesplitst in een gedeelte met uitzicht op de See en een gedeelte door een lage tunnel. Bij Sisikon wordt Uri (kanton) bereikt en bij Flüelen het begin van de Vierwaldstättersee. Tussen Altdorf en Erstfeld (472 m b nap) wordt hard aan de aansluiting van de Gotthard-Basistunnel gewerkt. De noordelijke ingangen van de Gotthard-Basistunnel bevinden zich enige kilometers voor Erstfeld.

Noordelijke bergtraject, Erstfeld – Göschenen[bewerken | brontekst bewerken]

bergtraject, Erstfeld – Göschenen
bergtraject, Erstfeld – Göschenen

In Erstfeld bevindt zich een locomotiefdepot van de SBB. Hier werden in het verleden locomotieven (tegenwoordig alleen bij goederentreinen) bijgeplaatst. Er zijn vaak locomotieven van andere spoorwegmaatschappijnen gestald. Bij het depot staat de denkmal locomotief 14270 van het type Ce 6/8 II «Krokodil» opgesteld. Het traject begint nu met een helling tot 28 ‰ merkbaar te stijgen. Na Amsteg loopt de lijn over de indrukwekkende Chärstelenbach-Brücke en over de moderne Intschireuss-Brücke die met 77 meter de hoogste brug van de SBB is, op de westelijke zijde van het smalle Reussdal.

Ter hoogte van Gurtnellen bij de Mörschlisbach-Galerie is de bergwand zeer instabiel en zorgde dat onder meer op 6 juni 2012 dat er een aantal rotsblokken op de spoorbaan terechtkwamen. Hierbij kwam een medewerker om het leven.[2] Op 18 juni 2012 werd ruim 2000 m³ gesteente opgebazen.[3] Het spoorwegverkeer werd op 2 juli 2012 weer vrij gegeven.[4] Op 14 november 2012 kwamen bij dezelfde locatie te Gurtnellen weer een aantal rotsblokken van 70-80 m³ op de spoorbaan terecht en werd het treinverkeer onderbroken. Het personenvervoer werd op maandag 19 november 2012 hersteld.[5]

Achter Gurtnellen ligt de 1476 meter lange Pfaffensprung-Kehrtunnel en snel daarop volgen de beroemde keertunnels bij Wassen. Hierbij steekt de spoorlijn drie maal de Meienreuss over, de eerste brug ligt nog onder de als oriëntatiepunt bekende dorpskerk die ongeveer 200 meter hoger ligt. Uit drie verschillende richtingen heeft men uitzicht op de «s Chileli vo Wasse» (de kerk van Wassen). Achter de 1570 meter lange tunnel aan de noordelijke helling bereikt men het station Göschenen. Op het voorplein van het station wacht de smalspoortandradlijn van de Matterhorn Gotthard Bahn (voormalige Schöllenenbahn / Furka-Oberalp-Bahn) op reizigers naar Andermatt en verder.

Gotthardtunnel, Göschenen – Airolo[bewerken | brontekst bewerken]

De SBB zette van 1954 tot de opening van de Gotthard-autotunnel in 1980 regelmatig rijdende autotreinen in, die in de winter het gemotoriseerde verkeer door de spoortunnel tussen Göschenen en Airolo vervoerden.

Van de noordelijke ingang van de Gotthard tunnel bij Göschenen is het linker tunnelportaal pas rond 1960 gebouwd en loopt na ongeveer 80 meter over in de hoofdsporen. Deze uitbouw diende voor de vergroting van het emplacement Göschenen. Nu volgt de 15.003 meter lange dubbelsporige en enkelbuizige Gotthardtunnel.

In het binnenste van de tunnel, na 9 km, bereikt men het hoogste punt van de tunnel. Het dienststation met wisselplaats bestaat al lang niet meer, en andere wisselplaatsen verdwenen. Er is nog een derde wisselplaats in gebruik. Het lokaal van het dienststation is nog als rustplaats voor de trajectcontroleur in gebruik.

Zuidelijke bergtraject, Airolo – Biasca[bewerken | brontekst bewerken]

bergtraject, Airolo – Faido
bergtraject, Airolo – Faido
bergtraject, Faido – Biasca
bergtraject, Faido – Biasca

Na het verlaten van Airolo steekt men de Ticino over en rijdt door het Valle Leventina. Im Piotta ziet men aan de linkerzijde de 87,8 % steile kabelbaan die naar de Ritom-Stausee loopt. Achter Rodi-Fiesso begint het indrukwekkendste deel van het zuidelijke bergtraject. Het dal versmalt zich tot de Piottino-Schlucht en men rijdt vervolgens door de op de linkerdalzijde liggende Freggiospiraaltunnel en de tegenover op de andere zijde gelegen Pratospiraaltunnel. Op deze wijze wordt het 200 meter dieper gelegen station Faido bereikt. Voorbij Lavorgo passeert men twee keertunnels, onder de spoorweghobbyisten bekend als Biaschina-Schlaufen. Uiteindelijk bereikt men het in het dal gelegen Biasca. Bouwplaatsen van de AlpTransit zijn te vinden rond Faido en tussen Bodia en Biasca.

Zuidelijke daltraject, Biasca – Giubiasco[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf Biasca loopt de Gotthardspoorlijn langs de Ticino tot Bellinzona, de hoofdplaats van het Kanton Tessin. In Giubiasca buigt de spoorlijn naar Locarno en Luino af. Aan deze lijn wordt in de toekomst de Ceneri-Basistunnel aangesloten.

Zuidelijke traject, Giubiasco – Chiasso[bewerken | brontekst bewerken]

Nu stijgt het traject met uitzicht op de Tessiner Aplen en het Lago Maggiore tot Monte Ceneri en rijdt men door twee parallel gelegen enkelsporige tunnels tot het hoogste punt bij Rivera-Bironico. Nu gaat het verder bergafwaarts naar Lugano. Aan de westelijke oever van het Lago di Lugano ligt in Melide het Swissminiatur, de Zwitserse variant van Madurodam. Over de 817 meter lange dam van Melide wisselt de Gotthardspoorlijn naar de oostelijke oever van het Lago di Lugano langs Capolago en Mendrisio. Na ruim 200 km wordt de grensplaats Chiasso bereikt. Hier bevindt zich een omvangrijk rangeerstation voor goederentreinen. Vanaf dit station neemt de Ferrovie dello Stato (FS) de meeste groederentreinen voor verder vervoer in Italië over.

Depots en werkplaatsen[bewerken | brontekst bewerken]

Tegelijkertijd met de bouw van de spoorlijn zijn depots gebouwd in Bellinzona en Erstfeld, en hoofdwerkplaatsen in Biasca en Bellinzona. In depot Erstfeld is een dependance van het Verkehrshaus in Luzern, waar onder andere voertuigen van SBB Historic ondergebracht zijn.

Op het 4 km lange traject van Erstfeld naar Amsteg-Grund is het mogelijk met groepen naar de bouwplaats van AlpTransit Gotthard AG te reizen.

Giubiasco[bewerken | brontekst bewerken]

In Giubiasco dicht bij Bellinzona heeft zich in 1870 Ferriere Cattaneo gevestigd als fabrikant van rijtuigen en goederenwagens volgens door de klanten gestelde eisen. Cattaneo heeft zich in intermodal-goederenwagens (containerdraagwagens) gespecialiseerd. De productiecapaciteit bedraagt ong. 250 goederenwagens per jaar. Cattaneo heeft productiecentra onder andere in Slovenië.

Toekomst[bewerken | brontekst bewerken]

In het kader van het AlpTransit-project wordt er op enkele plaatsen langs de Gotthardlijn gewerkt aan grootschalige projecten, welke als doel hebben de reistijd te verkorten:

  • Sinds 1999 werd gewerkt aan de Gotthard-basistunnel. Bij de opening in juni 2016 werd de Gotthard-Basistunnel met 57 km de langste tunnel ter wereld. De tunnel is sinds december 2016 volledig in gebruik.
  • Sinds 2006 werd gewerkt aan de Ceneri-basistunnel. De tunnel, die loopt tussen Camotino en Venzia, heeft een lengte van 15,4 km. De opening vond plaats op 4 september 2020. De ingebruikname volgt op 13 december 2020.

Het oude traject zal na de opening van de Gotthard-basistunnel in gebruik blijven voor regionale treinen, en zal bovendien gebruikt worden voor toeristisch verkeer.

Ook wil men de spoorlijn op de UNESCO-werelderfgoedlijst zetten.

Mendrisio – Varese[bewerken | brontekst bewerken]

Er bestaan plannen om tussen het Zwitserse Mendrisio en het Italiaanse Varese een nieuwe grensoverschrijdende spoorlijn aan te leggen. Deze spoorlijn, met een lengte van 18 kilometer, is in de eerste plaats bedoeld voor personenvervoer door TILO. Op 20 oktober 2008 werd hiervoor een overeenkomst tussen beide landen gesloten.

Aangesloten spoorlijnen[bewerken | brontekst bewerken]

Bij station Immensee (km 0,3)

  • spoorlijn Luzern - Immensee (km 19,2)
  • spoorlijn Basel SBB - Immensee (km 107,2)

Bij station Arth - Goldau (km 8,9)

  • spoorlijn naar Zug en (Zürich) (km 15,8)
  • spoorlijn Arth-Goldau - Rigi Kulm (km 0,0)
  • spoorlijn naar Rapperswil (km 38,2)

Bij station Altdorf (km 35,3)

  • spoorlijn naar de Gotthard-basistunnel (km ?)

Bij station Erstfeld (km 41,6)

  • tijdelijke spoorlijn voor / naar de Gotthard-basistunnel (km ?)

Bij station Biasco (km 131,8)

  • spoorlijn naar de Gotthard-basistunnel (km ?)

Bij station Giubiasco (km 154,0)

Bij station Taverne - Toricella (km 174,0)

  • goederenspoorlijn naar Lugano Vedeggio (km 0)

Bij station Chiasso (km 36,5)

  • spoorlijn naar Como en Milaan (km ?)

Treindiensten[bewerken | brontekst bewerken]

Voralpen-Express[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Voralpen-Express voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Voralpen-Express (VAE) verbindt sinds 1991 Luzern via Arth-Goldau, Pfäffikon, Rapperswil en St. Gallen met Romanshorn. De treinen worden door de Südostbahn (SOB) en de Schweizerischen Bundesbahnen (SBB) geëxplioteerd.

Stadtbahn Zug[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Stadtbahn van Zug voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Stadtbahn van Zug verzorgt het regionaal verkeer aan de noordzijde van de Gotthardtunnel op de bestaande sporen van de SBB vanaf 12 december 2004 op de volgende verbindingen:

  • Zug – Zug Postplatz – Zug Fridbach – Zug Oberwil – Walchwil – Arth-Goldau – Steinen – Schwyz – Brunnen – Sisikon – Flüelen – Altdorf – Erstfeld

S-Bahn Luzern[bewerken | brontekst bewerken]

Zie S-Bahn van Luzern voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De S-Bahn Luzern verzorgt het regionaal verkeer aan de noordzijde van de Gotthardtunnel op de bestaande sporen van de SBB vanaf 12 december 2004 op de volgende verbindingen:

  • Luzern – Luzern Verkehrshaus – Meggen Zentrum – Meggen – Merlischachen – Küssnacht am Rigi – Immensee – Arth-Goldau – Steinen – Schwyz – Brunnen

Arth-Rigi-Bahn[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Arth-Rigi-Bahn voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Arth-Rigi-Bahn (afgekort ARB) had een normaalsporige adhesielijn van het station Arth-Goldau naar de Arth am See aan de Zuger See. Thans is nog aanwezig een normaalsporige tandradbaan, welke van Arth-Goldau naar Rigi loopt. Samen met de Vitznau-Rigi-Bahn (afgekort VRB), die van de andere zijde omhoog komt, noemen ze zich sinds 1992 de Gesellschaft Rigi-Bahnen AG (afgekort RB).

Postbus[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds 12 december 2004 rijden tussen Erstfeld en Göschenen geen stoptreinen meer. Het vervoer wordt hier overgenomen door de Postbus van Flüelen naar Göschenen.

Matterhorn Gotthard Bahn[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Matterhorn Gotthard Bahn voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In Göschenen kan de reiziger overstappen op de voormalige Schöllenenbahn (SchB) door de Schöllenschlucht naar de legerplaats Andermatt. Op deze lijn rijdt sinds 1 januari 2003 de Matterhorn Gotthard Bahn (MGB). Sinds december 2006 rijden de stoptreinen van Göschenen - Andermatt door naar Brig.

Postbus[bewerken | brontekst bewerken]

Per 12 december 2004 rijden er tussen Airolo en Biasca vrijwel geen stoptreinen meer. Het vervoer is grotendeels overgenomen door de Postbus van Airola naar Bellinzona.

TILO[bewerken | brontekst bewerken]

Zie S-Bahn Ticino voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Italiaans-Zwitserse spoorwegonderneming Treni Regionali Ticino Lombardia SA (TILO) is sinds 4 december 2004 een samenwerkingsverband tussen het kanton Tessin/Ticino en de provincie Lombardia. Er rijden nog geen doorgaande treinen van TILO naar Milaan; hiervoor moet men in Chiasso overstappen op een andere TILO-verbinding. Chiasso – Milaan wordt uitgevoerd met treinstellen van Trenitalia.

TILO verzorgt het regionaal verkeer aan de zuidzijde van de Gotthardtunnel op de bestaande sporen van de SBB vanaf 12 december 2004 op de volgende verbindingen:

  • TILO S10: Biasca – Bellinzona – Giubiasco – Rivera-Bironico – Mezzovico – Taverne-Torricella – Lamone-Cadempino – Lugano – Lugano-Paradiso – Melide – Maroggia-Melano – Capolago-Riva S. Vitale – Mendrisio – Balerna – Chiasso – (Milano C.)
  • TILO S20: Bellinzona – Giubiasco – S. Antonino – Cadenazzo – Riazzino-Cugnasco – Gordola – Tenero – Locarno
  • TILO S30: Bellinzona – Giubiasco – Cadenazzo – Quartino – Magadino-Vira – S. Nazzaro – Gerra (Gambarogno) – Ranzo-S. Abbondio – Pino-Tronzano – Maccagno – Colmegna – Luino

Lugano[bewerken | brontekst bewerken]

Melide[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Swissminiatuur voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Bij Melide bevindt zich Swissminiatuur, de Zwitserse variant op Madurodam. Het park heeft een oppervlakte van 140.000 m². Zo'n 120 bekende Zwitserse gebouwen zijn nagebouwd op een schaal van 1:25.

Capolago-Riva San Vitale[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Ferrovia Monte Generoso voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Ferrovia Monte Generoso (FM) is een Zwitserse spoorwegonderneming met de enige smalspoortandradspoorlijn ten zuiden van de Alpen. De lijn loopt van Capolago naar boven op de Monte Generoso. De trein rijdt van 1 april tot 31 oktober.

Mendrisio[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Club del San Gottardo voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Te Mendrisio is de museumspoorlijn Club del San Gottardo gevestigd. Het betreft een normaalsporige spoorlijn van 12,6 km op het traject Mendrisio - Valmorea (It) - Cantello (It) - Malnate (It). In de periode 1926 t/m 1928 werd deze lijn gebruikt voor internationale treinen.

SBB[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Schweizerische Bundesbahnen voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Schweizerische Bundesbahnen (SBB) verzorgt het treinverkeer tussen Luzern/Zürich - Erstfeld - Bellinzona - Locarno/Chiasso/Lugano. Dit doet de SBB met de volgende treindiensten:

  • Eurocity Frankfurt am Main Hbf - Milano Centrale 1x per dag
  • Eurocity Zürich HB - Venezia Santa Lucia 1x per dag
  • Eurocity Zürich HB - Genova Piazza Principe 1x per dag
  • Eurocity Zürich HB - Milano Centrale 1x per 2 uur
  • IC2 Zürich HB - Lugano/Chiasso 1x per 2 uur
  • IC21 Basel SBB - Lugano/Chiasso 1x per 2 uur
  • IR 26 Basel SBB - Erstfeld - Locarno 1x per 2 uur
  • IR 46 Basel SBB - Erstfeld - Locarno 1x per 2 uur

De Intercity's en InterRegio treinen vormen tussen Noord- en Zuid-Zwitserland gezamenlijk een uursdienst. Te Arth-Goldau wordt er altijd overstap geboden tussen tussen de treinen richting Zürich en Basel, maar ook in de richting van Bellinzona(via GotthardBasisTunnel) en Locarno(via GotthardBahn).

Verder zijn alle regionale treinen op de Gotthardspoorlijn van de SBB, door de Gotthard Basistunnel rijden alleen Euro-/Intercity's. Overige treinen rijden over het klassieke Gotthardtraject.

TEE[bewerken | brontekst bewerken]

Zie TEE voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Trans Europ Express (TEE) was de benaming voor een netwerk van luxueuze binnenlandse en internationale sneltreinen in Europa, dat van start ging in 1957.

Het concept was bedacht door F.Q. den Hollander, toenmalig president-directeur van de Nederlandse Spoorwegen.

De TEE Gottardo was samen met de TEE Ticino een van de treinen die op 1 juli 1961 de verbinding tussen het noordelijke en zuidelijke deel van het TEE net tot stand brachten. Tevens waren deze drie de eerste TEE's met elektrische tractie. De TEE Gottardo reed echter niet via Luzern maar eerst van Bazel naar Zürich om daarna bij Arth Goldau op de Gotthardspoorlijn uit te komen.

Euro City[bewerken | brontekst bewerken]

Zie EuroCity voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Op 31 mei 1987 richtten de spoorwegmaatschappijen van de Europese Unie, Oostenrijk en Zwitserland met 64 treinen het EuroCity-net als opvolger van de Trans Europ Express (TEE) op. In tegenstelling tot de TEE kent de EuroCity naast eerste klas ook tweede klas.

De TEE Gottardo werd per 31 mei 1987 als Europese internationale Euro City-trein voor de verbinding Bazel - Milaan.

Na de aflevering van de Eurocity rijtuigen van de SBB in 1991 is de TEE Ticino verder als Eurocity in de dienstregeling opgenomen. Als bijzonderheid was een panoramarijtuig in de trein opgenomen. Sinds september 1996 worden de EC-treinen over de Gotthard gereden met Cisalpino-Pendolino treinstellen.

Cisalpino[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Cisalpino voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De Cisalpino verzorgt het internationale treinverkeer tussen Schaffhausen - Zürich - Chiasso - Milaan en verder. De treinen zijn in de dienstregeling aangeduid met de letters: CIS of EC.

Goederenvervoer[bewerken | brontekst bewerken]

Dagelijks rijden veel goederentreinen over de Bözberglinie die vervolgens over de Gotthardspoorlijn richting Italië lopen. Voor deze goederentreinen worden vaak elektrische locomotieven in dubbeltractie gebruikt. Een dubbeltractie bestaat uit een vierassige elektrische locomotief type SBB Re 4/4 II en een zesassige elektrische locomotief type SBB Re 6/6. Deze combinaties worden als SBB Re 10/10 aangeduid.

Vroeger werden dergelijke zware goederentreinen bereden met een tussenlocomotief. Deze locomotief werd op 2400 ton gerekend vanaf de laatste wagon geplaatst. Aan de voorkant van de trein werden dan twee locomotieven geplaatst. Omdat deze tractievorm veel van het personeel vroeg werd dit concept vervangen door de SBB Re 10/10 combinatie.

Rollende Landstraße[bewerken | brontekst bewerken]

Op de noord – zuid route door Zwitserland werd begin 1990 het project van de Rollende Landstraße (afgekort RoLa) voor het vervoer van zware vrachtauto’s op goederentreinen gestart. Een passende vertaling van de afkorting RoLa is Rollende Autobahn.

De Firma Hupac AG uit Chiasso heeft de bedrijfsvoering van Rollende Landstraße in Zwitserland.

Opgeheven treindiensten[bewerken | brontekst bewerken]

In de volgende plaatsen zijn de treindiensten opgeheven;

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Gotthardbahn van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.