Stéphane Diagana

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Stéphane Diagana
Stéphane Diagana in 2009.
Volledige naam Stéphane Diagana
Geboortedatum 23 juli 1969
Geboorteplaats Saint-Affrique
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lengte 1,86 m
Gewicht 80 kg
Sportieve informatie
Discipline hordelopen, sprint
Trainer/coach Fernand Urtebise
Eerste titel Frans indoorkampioen 400 m 1988
OS 1992
Extra Europees recordhouder 400 m horden 1995-2019
Frans recordhouder 400 m horden, 4 x 400 m
Portaal  Portaalicoon   Atletiek

Stéphane Diagana (Saint-Affrique, 23 juli 1969) is een voormalige Franse atleet, die was gespecialiseerd in het hordelopen. Op de 400 m horden werd hij wereldkampioen, Europees kampioen en had hij bijna 24 jaar lang het Europees record in handen. Naast hordelopen deed hij ook aan de sprint. Opvallend hierbij was, dat hij in eigen land slechts eenmaal kampioen op de 400 m horden werd, terwijl hij op de sprint niet minder dan zeven nationale titels op de 400 m en een op de 200 m veroverde. Bovendien behaalde hij een wereldtitel op de 4 x 400 m estafette.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Op de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona won Diagana een zilveren medaille op de 400 m horden. Op de vier wereldkampioenschappen waaraan hij hierna deelnam, werd hij op dit onderdeel eenmaal vierde (in 1993) en won hij vervolgens drie medailles: brons in 1995, goud in 1997 en zilver in 1999.

Op de WK van 2003 in Parijs werd Diagana met zijn teamgenoten Leslie Djhone, Naman Keita en Marc Raquil tweede op de 4 x 400 m estafette achter de Amerikaanse estafetteploeg. Wegens het gebruik van verboden middelen door de Amerikaan Calvin Harrison werd het Amerikaanse estafetteteam gediskwalificeerd en het Franse team naderhand alsnog tot wereldkampioen uitgeroepen.

Op de Europese kampioenschappen van 1994 in Helsinki nam Diagana deel aan de 400 m horden en de 4 x 400 m estafette. Op het individuele onderdeel werd hij derde, terwijl hij op het estafettenummer een zilveren medaille won. Hier waren zijn teamgenoten Pierre-Marie Hilaire, Jacques Farraudiére en Jean-Louis Rapnouil. Op de EK van 2002 in München werd hij Europees kampioen op de 400 m horden. Met een tijd van 47,58 s versloeg hij de Tsjech Jirí Mužík (zilver; 48,43) en de Pool Paweł Januszewski (brons; 48,46).

In 2003 beëindigde Stéphane Diagana zijn topsportcarrière. Twee jaar later liep hij nog de New York City Marathon 2005 in een tijd van 3:07.40 en finishte hij ruim tien minuten achter zijn landgenoot en ex-topwielrenner Laurent Jalabert, die deze wedstrijd in 2:55.15 voltooide.

In zijn actieve tijd was Diagana aangesloten bij EA Franconville Le Paris.

Titels[bewerken | brontekst bewerken]

  • Wereldkampioen 400 m horden - 1997
  • Wereldkampioen 4 x 400 m - 2003
  • Europees kampioen 400 m horden - 2002
  • Frans kampioen 400 m - 1992, 1993, 1994, 1995, 1997, 2001
  • Frans kampioen 400 m horden - 1990
  • Frans indoorkampioen 200 m - 1993
  • Frans indoorkampioen 400 m - 1988

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Outdoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
200 m 20,95 s 24 april 1993 Cayenne
300 m 33,06 s 20 juni 2000 Noisy-le-Grand
400 m 45,18 s 28 juni 1992 Narbonne
110 m horden 14,56 s 1987
200 m horden 22,9 s 22 september 1999 Nantes
400 m horden 47,37 s (ex-AR; NR) 5 juli 1995 Lausanne
Indoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
200 m 20,81 s 29 februari 1992 Genua
400 m 46,02 s 22 februari 1992 Parijs

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

200 m[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1992: 6e EK indoor - 21,53 s
  • 1993: Goud Franse indoorkamp. - 21,06 s

400 m[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1988: Goud Franse indoorkamp. - 47,26 s
  • 1992: Goud Franse kamp. - 45,18 s
  • 1993: Goud Franse kamp. - 45,26 s
  • 1994: Goud Franse kamp. - 45,49 s
  • 1995: Goud Franse kamp. - 45,22 s
  • 1997: Goud Franse kamp. - 45,98 s
  • 2001: Goud Franse kamp. - 45,57 s

400 m horden[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1990: Goud Franse kamp. - 50,11 s
  • 1990: 5e EK - 48,92 s
  • 1992: 4e OS - 48,13 s
  • 1992: Brons Wereldbeker - 49,34 s
  • 1993: Goud Europacup - 48,08 s
  • 1993: 4e WK - 47,64 s
  • 1994: Brons Grand Prix Finale - 48,64 s
  • 1994: Brons Europacup - 49,47 s
  • 1994: Brons EK - 48,23 s
  • 1995: Brons WK - 48,14 s
  • 1995: Zilver Europacup B in Bazel - 49,02 s
  • 1997: Zilver Europacup - 49,15 s
  • 1997: Goud WK - 47,70 s
  • 1998: Goud Grand Prix Finale - 48,30 s
  • 1999: Zilver WK - 48,12 s
  • 2001: Brons Europacup - 49,07 s
  • 2002: Goud EK - 47,58 s
  • 2002: Zilver Grand Prix Finale - 47,82 s
  • 2002: Zilver Europacup - 48,45 s
Golden League-podiumplekken

4 x 400 m[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1990: 7e EK - 3.03,33
  • 1993: 4e WK - 3.00,09
  • 1994: Zilver EK - 3.01,11
  • 1994: Brons Wereldbeker - 3.03,26
  • 1997: 5e WK - 3.01,06 (na DQ Verenigde Staten)
  • 2002: Zilver EK indoor - 3.06,42
  • 2003: Goud WK - 2.58,96 (NR)
Zie de categorie Stéphane Diagana van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.