Steffi Graf

Steffi Graf
	Steffi Graf in Hamburg 2010
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Fräulein Forehand
Nationaliteit	Duitse
Geboorteplaats	Mannheim, West-Duitsland
Geboortedatum	14 juni 1969
Woonplaats	Las Vegas, Verenigde Staten
Lengte	1,76 m
Gewicht	64 kg
Profdebuut	18 oktober 1982
Met pensioen	13 augustus 1999
Slaghand	rechts
Totaal prijzengeld	21.895.277 US dollar
Profiel	(en) WTA-site
Hall of Fame	2004 (en) profiel
Enkelspel
Winst-verliesbalans	900–115
Titels	107
Hoogste positie	1e (17 augustus 1987)
Olympische Spelen	goud (1988) ; zilver (1992)
	Grandslamresultaten
Australian Open	winnares (1988–1990, 1994)
Roland Garros	winnares (1987, 1988, 1993, 1995, 1996, 1999)
Wimbledon	winnares (1988, 1989, 1991–1993, 1995, 1996)
US Open	winnares (1988, 1989, 1993, 1995, 1996)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	173–72
Titels	11
Hoogste positie	5e (21 november 1988)
Olympische Spelen	brons (1988)
Portaal	Tennis

Stefanie Maria ("Steffi") Graf (Mannheim, 14 juni 1969) is een voormalig professioneel tennisspeelster uit Duitsland.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Steffi Graf begon haar profcarrière op 18 oktober 1982 en beëindigde die op 13 augustus 1999. Na een opgave wegens een blessure tijdens een tweederondepartij in het toernooi van Carlsbad in Californië tegen de Amerikaanse Amy Frazier, besloot ze een punt te zetten achter haar imposante tennisloopbaan.

Graf won 22 maal een grandslamtoernooi. In 1988 werd ze de derde vrouw in de geschiedenis die een complete grand slam won. Na haar gouden medaille bij de Olympische Zomerspelen van 1988 in Seoel werd haar grand slam omgedoopt in een Golden Slam. Ze was de nummer een van haar tijd en haar topjaren omvatten de gehele jaren 90 van de twintigste eeuw. Zij is de enige tennisprof (man of vrouw) die alle grandslamtoernooien ten minste vier keer heeft gewonnen. Steffi Graf voerde in totaal 377 weken de wereldranglijst aan, waarvan 186 weken aaneengesloten van 17 augustus 1987 tot aan 10 maart 1991, beide prestaties waren records voor zowel mannen als vrouwen, tot Roger Federer 237 weken aan een stuk op één stond.

Graf trad op 22 oktober 2001 in het huwelijk met de Amerikaan Andre Agassi, eveneens toptennisser. Ze hebben twee kinderen.^[2]

Om het nieuwe uitschuifbare dak op 17 mei 2009 in te huldigen speelde zij nog één keer op Wimbledon in een demonstratiewedstrijd aan de zijde van haar echtgenoot Andre Agassi in een dubbelspel tegen de Belgische Kim Clijsters en de Brit Tim Henman.

Perikelen op en naast de tennisbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens haar tenniscarrière streed ze niet alleen tegen haar tegenstandsters op de tennisbaan, maar ook tegen haar eigen lichaam: een lange reeks aan toernooizeges ging gepaard met een lange lijst aan blessureleed. Ook in de privésfeer liep het niet allemaal als gepland: in 1990 deden geruchten in de Duitse boulevardpers de ronde dat haar vader Peter een affaire zou hebben met een Duits naaktmodel. In 1995 werd Peter Graf veroordeeld tot een gevangenisstraf wegens belastingontduiking.

Verbonden met Monica Seles[bewerken | brontekst bewerken]

Het grootste litteken echter op Grafs carrière is de aanslag op haar – destijds – grootste rivale Monica Seles. Een Duitser, Günther Parche, die zich een fan van Steffi Graf noemde, stak een mes in de rug van Monica Seles op 30 april 1993 tijdens een kwartfinalepartij in het toernooi van Hamburg tegen Magdalena Maleeva. Parche kon het niet verkroppen dat zijn idool Steffi niet meer de nummer een van de wereld was; Monica Seles had die positie namelijk in 1991 overgenomen van Graf en was sindsdien niet meer van die koppositie af te slaan. Ook al had Steffi Graf niets met die aanslag te maken, het feit dat Parche een gestoorde fan van haar was, gaf Steffi een zware druk mee voor de jaren daarna.

Toen Monica Seles in de zomer van 1995 terugkeerde in het profcircuit en meteen tegen Steffi in de finale stond van de US Open van 1995, was de spanning in het stadion te snijden. Steffi won die partij, en maakte daarmee duidelijk dat zij zich niet langer hoefde te verdedigen voor het behalen van zes grandslamstitels tijdens de afwezigheid van Monica.

Haar mooiste partijen bekroond door de tenniswereld[bewerken | brontekst bewerken]

In 2003 bestond de WTA dertig jaar en ter gelegenheid van dat jubileum werd uit zestien partijen, genomineerd door de WTA, de mooiste vrouwenpartij van de voorgaande dertig jaar gekozen.De finale van Roland Garros 1999 werd door de meerderheid van de tennisfans via het internet uitgekozen: Steffi Graf tegen de toenmalige nummer een van de wereld Martina Hingis. Graf versloeg tijdens dat toernooi niet alleen de nummer een van de wereld, maar ook de nummers twee en drie, respectievelijk Lindsay Davenport en Monica Seles. De finalepartij leek het moment van Hingis te worden om dan eindelijk de Coupe Suzanne Lenglen in ontvangst te mogen nemen. Maar bij een voorsprong voor Hingis van 6-4 en 2-0 ging het helemaal mis. Hingis zag een bal op de lijn landen, maar die werd echter uit gegeven. In haar ongeloof liep Hingis, tegen de regels in, naar de overkant van de baan en omcirkelde de plek waar zij dacht dat de bal had gestuiterd. Graf wees een andere, naar uit de beelden bleek, oudere afdruk aan. Hingis' protest werd niet gehonoreerd, maar leverde haar wel een waarschuwing op. Vanaf dat moment ging het bergafwaarts: zichtbare frustratie, woede, geschreeuw, de hele wereld kon elke emotie van Hingis live zien. Tot grote hilariteit en ergernis van het publiek serveerde Hingis zelfs tot twee keer toe onderhands (beide keren op matchpoint voor Graf) in een poging om de Duitse uit haar evenwicht te brengen. Het mocht niet baten, ook al verloor Graf haar concentratie bij het eerste matchpoint door die onderhandse service. Hingis sloeg haar tweede onderhandse service (eerste opslag) zelfs uit en verloor dat tweede matchpoint door een simpele bal uit te slaan. Hingis stond in de partij voor — met een gewonnen set 6-4 en met 5-4 in de tweede set — maar Graf wist die partij toch nog om te buigen in een overwinning: 4-6, 7-5 en 6-2. Hingis verliet huilend de baan en alleen na langdurig aandringen van haar moeder kwam ze terug op de baan om haar tweede prijs op te halen. Het is Grafs tweeëntwintigste en laatste grandslamtitel geworden.

Ook de pers mocht een partij uitkiezen – en ook die koos een wedstrijd van Graf uit, namelijk de finale van Roland Garros 1992 tegen Monica Seles. In die memorabele en hoogwaardige marathonpartij was het Seles die aan het langste eind trok in de derde set, 10-8. Na een korte eerste set voor Monica Seles met 6-2 kon Steffi Graf terugkomen en de tweede set pakken met 6-3. De derde set werd een thriller waarin Graf vier matchpoints van Seles - bij een achterstand van 3-5 - wist weg te werken en tot twee keer toe nog op voorsprong wist te komen. Bij een stand van 9-8 in het voordeel van Monica Seles kon Steffi nog een vijfde matchpoint wegpoetsen, maar bij het zesde voor Monica was het raak. Juist een slag met de forehand, haar sterkste troef, belandde in het net.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooititels[bewerken | brontekst bewerken]

Steffi Graf won 107 WTA-titels in het enkelspel, waarvan 22 grandslamtitels. In het dubbelspel bezit ze ook nog elf titels, waarvan één grandslamtitel.

Grandslamfinales[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	jaar	toernooi	ondergrond	tegenstandster	score
gewonnen finales
1	1987	Roland Garros (1)	gravel	Martina Navrátilová	6-4, 4-6, 8-6	details
2	1988	Australian Open (1)	hardcourt	Chris Evert	6-1, 7-6	details
3	1988	Roland Garros (2)	gravel	Natallja Zverava	6-0, 6-0	details
4	1988	Wimbledon (1)	gras	Martina Navrátilová	5-7, 6-2, 6-1	details
5	1988	US Open (1)	hardcourt	Gabriela Sabatini	6-3, 3-6, 6-1	details
6	1989	Australian Open (2)	hardcourt	Helena Suková	6-4, 6-4	details
7	1989	Wimbledon (2)	gras	Martina Navrátilová	6-2, 6-7^(1-7), 6-1	details
8	1989	US Open (2)	hardcourt	Martina Navrátilová	3-6, 7-5, 6-1	details
9	1990	Australian Open (3)	hardcourt	Mary Joe Fernandez	6-3, 6-4	details
10	1991	Wimbledon (3)	gras	Gabriela Sabatini	6-4, 3-6, 8-6	details
11	1992	Wimbledon (4)	gras	Monica Seles	6-2, 6-1	details
12	1993	Roland Garros (3)	gravel	Mary Joe Fernandez	4-6, 6-2, 6-4	details
13	1993	Wimbledon (5)	gras	Jana Novotná	7-6^(8-6), 1-6, 6-4	details
14	1993	US Open (3)	hardcourt	Helena Suková	6-3, 6-3	details
15	1994	Australian Open (4)	hardcourt	Arantxa Sánchez Vicario	6-0, 6-2	details
16	1995	Roland Garros (4)	gravel	Arantxa Sánchez Vicario	7-5, 4-6, 6-0	details
17	1995	Wimbledon (6)	gras	Arantxa Sánchez Vicario	4-6, 6-1, 7-5	details
18	1995	US Open (4)	hardcourt	Monica Seles	7-6^(8-6), 0-6, 6-3	details
19	1996	Roland Garros (5)	gravel	Arantxa Sánchez Vicario	6-3, 6-7^(4-7), 10-8	details
20	1996	Wimbledon (7)	gras	Arantxa Sánchez Vicario	6-3, 7-5	details
21	1996	US Open (5)	hardcourt	Monica Seles	7-5, 6-4	details
22	1999	Roland Garros (6)	gravel	Martina Hingis	4-6, 7-5, 6-2	details
verloren finales
1	1987	Wimbledon (1)	gras	Martina Navrátilová	5-7, 3-6	details
2	1987	US Open (1)	hardcourt	Martina Navrátilová	6-7^(4-7), 1-6	details
3	1989	Roland Garros (1)	gravel	Arantxa Sánchez Vicario	6-7^(6-8), 6-3, 5-7	details
4	1990	Roland Garros (2)	gravel	Monica Seles	6-7^(6-8), 4-6	details
5	1990	US Open (2)	hardcourt	Gabriela Sabatini	2-6, 6-7^(4-7)	details
6	1992	Roland Garros (3)	gravel	Monica Seles	2-6, 6-3, 8-10	details
7	1993	Australian Open (1)	hardcourt	Monica Seles	6-4, 3-6, 2-6	details
8	1994	US Open (3)	hardcourt	Arantxa Sánchez Vicario	6-1, 6-7^(3-7), 4-6	details
9	1999	Wimbledon (2)	gras	Lindsay Davenport	4-6, 5-7	details

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	jaar	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters	score
gewonnen finales vrouwendubbelspel
1	1988	Wimbledon (1)	gras	Gabriela Sabatini	Larisa Neiland Natallja Zverava	6-3, 1-6, 12-10	details
verloren finales vrouwendubbelspel
1	1986	Roland Garros (1)	gravel	Gabriela Sabatini	Martina Navrátilová Andrea Temesvári	1-6, 2-6	details
2	1987	Roland Garros (2)	gravel	Gabriela Sabatini	Martina Navrátilová Pam Shriver	2-6, 1-6	details
3	1989	Roland Garros (3)	gravel	Gabriela Sabatini	Larisa Neiland Natallja Zverava	4-6, 4-6	details

Olympische Spelen[bewerken | brontekst bewerken]

1984 Los Angeles

Gouden medaille (demonstratiesport) – won van Sabrina Goleš 1-6 6-3 6-4

1988 Seoel

Gouden medaille (enkelspel) – won van Gabriela Sabatini 6-3 6-3
Bronzen medaille (vrouwendubbelspel)

1992 Barcelona

Zilveren medaille (enkelspel) – verloor van Jennifer Capriati 6-3 3-6 4-6

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi	1983	1984	1985	1986	1987	1988	1989	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999
Australian Open	2R	4R	–	g.t.	–	W	W	W	KF	–	F	W	–	–	4R	–	KF
Roland Garros	2R	3R	4R	KF	W	W	F	F	HF	F	W	HF	W	W	KF	–	W
Wimbledon	–	4R	4R	–	F	W	W	HF	W	W	W	1R	W	W	–	3R	F
US Open	–	1R	HF	HF	F	W	W	F	HF	KF	W	F	W	W	–	4R	–

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Toernooi	1984	1985	1986	1987	1988	1989	1990	1991	1992	1993	1994	1995	1996	1997	1998	1999
Australian Open	2R	–	g.t.	–	HF	HF	2R	–	–	–	2R	–	–	–	–	2R
Roland Garros	2R	1R	F	F	HF	F	–	–	HF	–	–	–	–	–	–	–
Wimbledon	1R	1R	–	3R	W	KF	KF	1R	–	–	–	–	–	–	–	–
US Open	2R	2R	HF	HF	HF	HF	KF	–	–	–	–	–	–	–	–	–

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Profiel van Steffi Graf op de website van de WTA
(en) Profiel van Steffi Graf op de website van de ITF
(en) Profiel van Steffi Graf op de website van de Billie Jean King Cup
(en) Profiel van Steffi Graf op sports-reference.com (gearchiveerd)
(en) Profiel van Steffi Graf op olympedia.org
(en) Profiel van Steffi Graf op de website van de Tennis Hall of Fame
(en) Profiel van Steffi Graf op de website van Wimbledon

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Mariam Gabaji, Hall of Fame: Steffi Graf — Fräulein Forehand. Tribune (18 juli 2014). Gearchiveerd op 9 juli 2019.
↑ Fred Buddenberg, Ik ben een lopende tegenstrijdigheid. Trouw (15 december 2009). Gearchiveerd op 25 januari 2021.

[1] (en) Mariam Gabaji, Hall of Fame: Steffi Graf — Fräulein Forehand. Tribune (18 juli 2014). Gearchiveerd op 9 juli 2019.

[2] Fred Buddenberg, Ik ben een lopende tegenstrijdigheid. Trouw (15 december 2009). Gearchiveerd op 25 januari 2021.

[1]

[2]

1 Steffi Graf 1e (1987-08-17)	1 Angelique Kerber 1e (2016-09-12)	3 Cilly Aussem 2e (1930)	3 Hilde Krahwinkel-Sperling 2e (1936)	5 Claudia Kohde-Kilsch 4e (1985-09-02)
5 Anke Huber 4e (1996-10-14)	7 Sylvia Hanika 5e (1983-09-12)	8 Helga Masthoff 6e (1970)	8 Bettina Bunge 6e (1982-06)	10 Marie-Luise Horn 8e (1932)