Terminale en niet-terminale symbolen

In de informatica en taalkunde worden terminale en niet-terminale symbolen gebruikt in de productieregels van een formele grammatica. De terminale symbolen vormen de symbolen in de strings die gegenereerd worden door de grammatica. De niet-terminale symbolen worden gebruikt om strings te vervangen door andere strings die bestaan uit terminale of niet-terminale symbolen. Zinnen in een formele taal worden gegenereerd door productieregels toe te passen op niet-terminale symbolen totdat de geproduceerde string geen niet-terminale symbolen meer bevat.

Voorbeelden

Voorbeeld 1

Stel we hebben een alfabet met de letters $a$, $b$ en $c$, het startsymbool $S$ en de volgende productieregels:

1. $S\rightarrow aSb$
2. $S\rightarrow bA$
3. $A\rightarrow ba$
4. $A\rightarrow c$

In deze grammatica zijn $S$ en $A$ de niet-terminale symbolen en $a$, $b$ en $c$ de terminale symbolen.

Voorbeeld 2

Een ander voorbeeld, genoteerd in EBNF:

1. Integer $\rightarrow$ (-)? Digit+
2. Digit $\rightarrow$ 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9

In deze grammatica zijn $\{-,0,1,2,3,4,5,6,7,8,9\}$ de terminale symbolen en $\{{\mathit {Integer}},{\mathit {Digit}}\}$ de niet-terminale symbolen.