Tetra-ethylgermanium

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Tetraethylgermanium)
Tetra-ethylgermanium
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van tetra-ethylgermanium
Algemeen
Molecuulformule C8H20Ge
IUPAC-naam tetra-ethylgermanium
Andere namen tetra-ethylgermaan, TEG
Molmassa 188,8844 g/mol
SMILES
CC[Ge](CC)(CC)CC
InChI
1S/C8H20Ge/c1-5-9(6-2,7-3)8-4/h5-8H2,1-4H3
CAS-nummer 597-63-7
EG-nummer 209-905-7
PubChem 11703
Wikidata Q2277172
Vergelijkbaar met tetra-ethyllood
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarSchadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H226 - H302 - H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 0,998 g/cm³
Kookpunt 163-165 °C
Vlampunt 35 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Tetra-ethylgermanium of TEG is een organogermaniumverbinding met als brutoformule C8H20Ge. De zuivere stof komt voor als een kleurloze vloeistof.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Tetra-ethylgermanium was de allereerste organogermaniumverbinding die werd gesynthetiseerd. Ze werd in 1887 bereid door de Duitse scheikundige Clemens Winkler door reactie tussen germaniumtetrachloride met di-ethylzink:[1]

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Tetra-ethylgermanium wordt gebruikt bij de afzetting van germanium op oppervlakken door middel van chemical vapor deposition (CVD).