Tetramethylsilaan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tetramethylsilaan
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van tetramethylsilaan
Algemeen
Molecuulformule C4H12Si
IUPAC-naam Tetramethylsilaan
Andere namen 2,2-dimethyl-2-sila-propaan
Molmassa 88,22 g/mol
SMILES
C[Si](C)(C)C
InChI
1/C4H12Si/c1-5(2,3)4/h1-4H3
CAS-nummer 75-76-3
EG-nummer 200-899-1
Wikidata Q415329
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Ontvlambaar
Gevaar
H-zinnen H224
EUH-zinnen geen
P-zinnen P210
Hygroscopisch? ja
Opslag Bewaren onder de 4°C
VN-nummer 2749
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 0,6480 g/cm³
Smeltpunt −99,06 °C
Kookpunt 26,6 °C
Vlampunt −27 °C
Goed oplosbaar in chloroform
Geometrie en kristalstructuur
Dipoolmoment 0 D
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Tetramethylsilaan, vaak afgekort als TMS, is een in de NMR veelgebruikte referentiestof. Zowel in NMR-spectra van waterstof-1 als koolstof-13 wordt deze stof gebruikt. Voor beide gebieden van de NMR geldt dat het signaal van TMS sterk is ten opzichte van de benodigde hoeveelheid stof (12 gelijke waterstof-kernen, 4 gelijke koolstof-kernen) waardoor slechts een kleine hoeveelheid voldoende is voor een goed herkenbaar signaal. Bovendien ligt voor beide toepassingen het signaal dicht bij, maar toch net buiten het doorgaans relevante meetgebied. Naast het gebruik als referentiestof wordt TMS ook toegepast als controle op de koppeling tussen het gebruikte magneetveld en de gebruikte radiofrequentie in de NMR (lock).

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Tetramethylsilaan is voor de chemische industrie vooral een bijproduct van de synthese van de minder methylgesubstitueerde chloormethylsilanen. In de directe reactie van chloormethaan met elementair silicium ontstaan de verschillende methylchloorsilanen. Loopt de reactie iets te ver dan ontstaat TMS.