The Flying Fleet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Flying Fleet
De luchtvloot[1]
Regie George W. Hill
Producent George W. Hill
Scenario Frank Wead
Byron Morgan
Richard Schayer
Joseph Farnham
Hoofdrollen Ramón Novarro
Anita Page
Muziek William Axt
David Mendoza
Montage Blanche Sewell
Cinematografie Ira H. Morgan
Distributie Metro-Goldwyn-Mayer
Première Vlag van Verenigde Staten 19 januari 1929
Vlag van Nederland 25 juni 1929[2]
Genre Avontuur / Drama / Romantiek
Speelduur 100 minuten
Taal Engels (intertitels)
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

The Flying Fleet is een Amerikaanse stomme film uit 1929 onder regie van George W. Hill. Destijds werd de film in Nederland uitgebracht onder de titel De luchtvloot.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Tommy en Steve zijn twee kameraden die zojuist zijn opgeleid tot mariniers. Er ontstaat rivaliteit als ze hun zinnen zetten op hetzelfde meisje. Tijdens een vlucht naar Honolulu stort hun vliegtuig neer en belanden de twee mannen in het water. Ze vinden afgebroken stukken van het vliegtuig om op te drijven en realiseren zich dat er niets anders op zit dan geduldig wachten totdat er hulp komt.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Novarro, Ramón Ramón Novarro Tommy Winslow
Graves, Ralph Ralph Graves Steve Randall
Page, Anita Anita Page Anita Hastings
McDowell, Claire Claire McDowell Mevrouw Hastings
Nugent, Edward J. Edward J. Nugent Dizzy

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

De geluidsfilm had destijds al zijn intrede gemaakt, maar men had nog niet genoeg verstand van dit medium om een film volledig in geluid te maken. The Flying Fleet had wel speciale geluidsopnames voor de muzikale nummers, maar er zijn geen dialogen in te horen. Het was voor regisseur George W. Hill zijn eerste aanvaring met het nieuwe filmmedium.[3] De geschikte actrice zoeken voor de vrouwelijke hoofdrol ging niet zonder conflicten. Anita Page kwam in aanmerking, maar de producent was van mening dat zij te lang was en vond Josephine Dunn de geschikte kandidaat. Novarro overtuigde hem toch Page te kiezen.[4]

De opnames begonnen op 2 augustus en duurden tot en met 29 september 1928. Het werd deels opgenomen in San Diego, waar Novarro en Page voor het eerst met elkaar uit begonnen te gaan. Novarro was homoseksueel, maar wist dat William Haines ook onder druk werd gezet met het verbergen van zijn seksualiteit. Hij was dol op Page en deed uiteindelijk een huwelijksaanzoek, maar zij nam dit niet serieus.[5] Page zei in een later interview dat ze werken met Novarro een geweldige ervaring vond.[6] De film zelf werd geen groot succes en dat was volgens menig bron te wijten aan het feit dat het als stomme film werd uitgebracht in een tijd dat de geluidsfilm begon te overheersen.[7]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]