The Nice

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Nice
The Nice in 1970
Achtergrondinformatie
Jaren actief 1967 - 1970
Oorsprong Londen Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Genre(s) progressieve rock, jazz, klassiek
Label(s) Charisma Records
Leden
keyboard Keith Emerson
basgitaar Lee jackson
drums Brian Davison
gitaar David O'List
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

The Nice is een Britse prog-rock band uit eind jaren zestig, bekend voor zijn combinatie van rock, jazz en klassieke muziek.

De leden van de band waren

De groep begon in 1967 als begeleiding van de soulzangeres P.P. Arnold. Het debuutalbum The thoughts of Emerlist Davjack verscheen in maart 1968. Tijdens de opnames van het tweede album Ars Longa, Vita Brevis verliet O'List de groep, waarna ze als trio verder gingen.

The Nice maakte in 1968 met een bewerking van Leonard Bernsteins America (B-kant: Diamond Hard Blue Apples of the Moon) naar zeggen van Keith Emerson de eerste instrumentale protestsong ooit. Behalve het thema van de West Side Story bevatte de track ook nog fragmenten uit Dvořáks symfonie ‘Uit de Nieuwe Wereld’.

In maart 1970 maakte de groep bekend dat ze uit elkaar zouden gaan. Een rapport over deze beslissing van de band werd afgedrukt in Melody Maker. In mei 1970 verscheen nog het succesvolle livealbum Five Bridges dat in Engeland de 2de plaats bereikte. Na het uiteenvallen van de groep vormt Emerson met (bas)gitarist Greg Lake en drummer Carl Palmer Emerson, Lake and Palmer, vaak kortweg ELP genoemd. Jackson en Davison vormden samen Jackson Heights en toen later Patrick Moraz zich aansloot, werd deze band omgedoopt tot Refugee. In april 1971 werd het postume livealbum Elegy uitgebracht. Het album bereikte nummer 5 in het Verenigd Koninkrijk.

In 2002 is The Nice tijdelijk weer bij elkaar geweest en hebben ze een aantal concerten gegeven.

Citaat[bewerken | brontekst bewerken]

  • America was pregnant with promise and anticipation, but was murdered by the hand of the inevitable. ("America", 1968, gesproken door de toen driejarige zoon van P.P. Arnold)

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

jaar artiest titel
1968 The Nice The thoughts of Emerlist Davjack
1968 The Nice Ars Longa Vita Brevis
1969 The Nice Nice

Hang On To A Dream, [NL]

1970 The Nice Five Bridges
1970 The Nice Best of the Nice
1971 The Nice Elegy
1971 The Nice Keith Emerson with the Nice
1973 The Nice In memoriam – the Nice
1975 The Nice Immediate story
2000 The Nice Have a Nice Day
2001 The Nice Absolutely the Best - Keith Emerson & the Nice
2002 The Nice Live at the BBC
2002 The Nice The Swedish Radio Sessions
2003 The Nice Vivacitas (Live Glasgow '02)

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]