The Open Championship 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Muirfield

Het beroemdste golftoernooi in Europa is het The Open Championship, in het Nederlands spreekt men over het Brits Open. De 142e editie vindt plaats van 18-21 juli in Schotland op de Muirfield Golf Links, waar het al dertien keer werd gespeeld, voor het laatst in 2002. Muirfield was in 1973 de eerste Schotse club waar de Ryder Cup werd gespeeld.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

In 2012 kwam door het oude kwalificatiesysteem het deelnemersveld op 161 te staan. Om herhaling hiervan te voorkomen is de kwalificatienorm op vier punten aangepast:

  1. Voorheen kregen de top-5 van het Schots Open en het Frans Open een wildcard als ze nog niet op de deelnemerslijst stonden. Voortaan krijgt alleen de winnaar van het Schots Open een wildcard.
  2. Op de Amerikaanse PGA Tour gold hetzelfde bij de Greenbrier Classic en de John Deere Classic. Voortaan krijgt alleen de winnaar van de John Deere Classic een wildcard.
  3. Van de Japan Golf Tour (JGT) werden de top-2 van de Order of Merit, die nog niet op de lijst stonden uitgenodigd, voortaan alleen de top-2 van de rangorde.
  4. Bij het kwalificatietoernooi op Sunningdale werden 10 wildcards vergeven, voortaan nog maar 9.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De par van de baan is 71. Joost Luiten stond eerste reserve. Hij moest zich donderdagochtend om 6 uur bij de wedstrijdleiding melden en wachten of er iemand uitviel. Zijn hoop was gevestigd op Peter Hanson, die rugklachten had, maar die besloot toch te spelen. Hanson trok zich na vijf holes uit het toernooi terug, te laat voor Luiten.

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Zach Johnson werd clubhouse leader met een ronde van −5, maar om 6 uur Britse tijd waren pas 53 spelers binnen. Shiv Kapur had in zijn eerste acht holes al zes birdies gemaakt, en Johnson ingehaald. Een dubbelbogey op hole 10 verwees hem naar de 2de plaats en uiteindelijk werd hij 4de. De 28-jarige Rafa Cabrera Bello en de 56-jarige Mark O'Meara bezetten de 2de plaats met een score van −4. Twintig spelers hadden een score onder par.
Beste amateur is de 19-jarige Jimmy Mullen met een ronde van 71. Hij speelt op de Royal North Devon Golf Club.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Er scoorden maar elf spelers onder par en de gemiddelde score lag deze ronde beduidend hoger. Veel spelers hebben last van de hoge temperatuur. Lee Westwood en Charl Schwartzel hadden met 68 de beste ronde. Ángel Cabrera stond na hole 10 aan de leiding op −4, maar Zach Johnson, die voor hem speelde, stond ook af en toe op −4. Op hole 14 en 15 verloren ze enkele slagen zodat aan het einde van de ronde Miguel Ángel Jiménez aan de leiding stond. De cut werd +7. Matthew Fitzpatrick was de enige amateur die door naar het weekend kon. Mullen eindigde op +8.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Na ronde 3 stonden nog maar drie spelers onder par. Drie spelers maakten een ronde van 68: Sergio García, Richard Sterne en Hunter Mahan, die daardoor naar de 2de plaats steeg.
Hideki Matsuyama kreeg een strafslag wegens langzaam spel. Hij werd vanaf hole 15 door een referee gevolgd, de straf werd hem op hole 17 toebedeeld. Hij zakte daardoor van de 9de naar de 11de plaats.
De twee amateurs staan nog dicht bij elkaar, Fitzpatrick staat op +9 en Mullen op +11. Degene die na ronde 4 de beste score heeft, krijgt een zilveren medaille.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Adam Scott stond ruim een uur aan de leiding totdat hij op hole 13 een bogey maakte en Mickelson op 13 en 14 een birdie. Daarna stonden beiden op een totaal van −1. Toen Scott op 14 weer een bogey maakte, zakte hij naar de 2de plaats, waar Lee Westwood ook op level par stond. Mickelson maakte nog een birdie op 17 en 18 en wist toen wel dat hij gewonnen had. Een ongelofelijke week voor Mickelson, die net het Schots Open had gewonnen.

De beste score van ronde 4 was 68, binnengebracht door Jason Dufner en Ian Poulter, die daarmee naar de 4de plaats steeg. Fitzpatrick eindigde op +10 en bleef de beste amateur; hij kreeg de zilveren medaille.

Naam Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Verenigde Staten Phil Mickelson
69
−2
T9
74
+3
+1
T16
72
+1
+2
T9
66
−5
−3
1
Vlag van Zweden Henrik Stenson
70
−1
T15
70
−1
−2
T2
74
+3
+1
T5
70
−1
par
2
Vlag van Engeland Ian Poulter
72
+1
T27
71
par
+1
T16
75
+4
+5
T19
67
−4
+1
T3
Vlag van Engeland Lee Westwood
72
+1
T27
68
−3
−2
T2
70
−1
−3
1
75
+4
+1
T3
Vlag van Australië Adam Scott
71
par
T21
72
+1
+1
T16
70
−1
par
4
72
+1
+1
T3
Vlag van Japan Hideki Matsuyama
71
par
T21
73
+2
+2
T18
72
+1
+3
T11
70
−1
+2
T6
Vlag van Verenigde Staten Zach Johnson
66
−5
1
75
+4
−1
T2
73
+2
+1
T5
72
+1
+2
T6
Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods
69
−2
T9
71
par
−2
T2
72
+1
−1
T2
74
+3
+2
T6
Vlag van Verenigde Staten Hunter Mahan
72
+1
T27
72
+1
+2
T18
68
−3
−1
T2
75
+4
+3
T9
Vlag van Italië Francesco Molinari
69
−2
T9
74
+3
+1
T16
72
+1
+2
T9
72
+1
+3
10
Vlag van Argentinië Ángel Cabrera
69
−2
T9
72
+1
−1
T8
73
+2
+1
T5
74
+3
4
T11
Vlag van Spanje Miguel Ángel Jiménez
68
−3
T4
71
par
−3
1
77
+6
+3
T11
73
+2
+5
T13
Vlag van Spanje Rafa Cabrera Bello
67
−4
T2
74
+3
−1
T8
76
+5
+4
18
74
+3
+7
T21
Vlag van Verenigde Staten Ryan Moore
72
+1
T27
70
−1
par
10
72
+1
+1
T5
79
+8
+9
T32
Vlag van Verenigde Staten Dustin Johnson
68
−3
T4
72
+1
−2
T8
76
+5
+3
T11
77
+6
+9
T32
Vlag van Schotland Martin Laird
70
−1
T15
71
par
−1
T8
81
+10
+9
T51
72
+1
+10
T53
Vlag van Verenigde Staten Mark O'Meara
67
−4
T2
78
+7
+3
T25
77
+6
+9
T51
74
+3
+12
T67
Vlag van India Shiv Kapur
68
−3
T4
77
+6
+3
T25
83
+10
+13
T83
71
par
+13
T75
Vlag van België Nicolas Colsaerts
75
+4 T97
76
+5
+9
MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Er doen 158 spelers mee.

Voormalige winnaars
Amateurs

De wildcards gaan naar:

De volgende spelers hebben zich via de International Final Qualifying (IFQ) geplaatst:

Australazië
Azië
Verenigde Staten
Afrika
Europa

* = eerste deelname
3 = aantal eerdere deelnames
WAGR = World Amateur Golf Ranking

Bij de vier kwalificatietoernooien (36 holes) probeerden 288 spelers op 2 juli verspreid over vier banen in Schotland een startbewijs voor het Open te krijgen. Colin Montgomerie, die in 2013 begon op de Champions Tour te spelen, en die het Open reeds 21× speelde, heeft zich niet gekwalificeerd.

Rookies[bewerken | brontekst bewerken]

De rookies zijn de spelers die in 2013 hun eerste Brits Open spelen. Ben Curtis en Tom Watson wonnen het Open direct de eerste keer dat ze meededen. De laatste amateur die het Open won was Bobby Jones in 1927.