The Original Soundtrack (10cc)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
The Original Soundtrack
Studioalbum van 10cc
(album nr. 3)
Vlag van Verenigd Koninkrijk
(Albumhoes op en.wikipedia.org)
Uitgebracht 5 maart 1975
Opgenomen 1974-1975
Genre progressieve rock/rock
Duur 41: 46 (lp)
Label(s) Mercury Records
Producent(en) 10cc
Chronologie
1974
Sheet Music
  1975
The Original Soundtrack
  1976
How Dare You!

(en) Allmusic-pagina
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

The Original Soundtrack is het derde studioalbum van 10cc. Het werd op 5 maart 1975 door Mercury Records uitgebracht.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De muziekgroep had het helemaal gehad met UK Records, hun platenlabel onder leiding van Jonathan King. Tegelijkertijd deed Phonogram Records een bod, zeker toen zij de opnamen hoorden van I'm Not in Love¹. De band stapte voor een bedrag van (zeer waarschijnlijk) 1.000.000 Amerikaanse dollars over naar Phonogram. Phonogram stalde het bij hun sublabel Mercury Records. Het album gold toen als een standaardalbum binnen de progressieve rock mede door het eerste nummer, een kleine rockopera en de toegepaste technieken bij I’m Not in Love. Het album kenmerkt zich door de hoeveelheid muziekstijlen van bijna klassieke muziek via bossanova, rumba, tango etc. naar rockmuziek. Het aantal stijlen bracht ook een groot aantal ritmes met zich mee. Jonathan King liftte nog mee op het succes; hij bracht nog snel de single Waterfall uit; het werd geen succes.

De hoes is ontworpen door Hipgnosis aan de hand van een foto van Humprey Ocean. Het gaat waarschijnlijk om een still uit The Magnificent Seven, een film die in het laatste lied wordt aangehaald.

Musici[bewerken | brontekst bewerken]

De vier musici van 10cc kunnen tezamen alle muziekinstrumenten bespelen en men wisselde daarom veelvuldig; de musici staan per nummer in het aparte artikel vermeld:

Muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Lp kant 1
Nr. Titel Duur
1. Une nuit à Paris (Godley en Creme) 8:38
2. I'm Not in Love (Gouldman en Stewart) 6:01
3. Blackmail (Gouldman en Stewart) 4:24
Lp kant 2
Nr. Titel Duur
1. The Second Sitting for the Last Supper (10cc) 4:24
2. Brand New Day (Godley en Creme) 4:04
3. Flying Junk (Gouldman en Stewart) 4:10
4. Life Is a Minestrone (Creme en Stewart) 4:41
5. The Film of My Love (Godley en Creme) 5:04
Bonustrack op Japanse Cd-persing
Nr. Titel Duur
9. Life Is a Minestrone (singleversie)  
10. Channel Swimmer (B-kant van Life is a Minestrone)  
11. I’m Not in Love (singleversie)  
12. Good News (B-kant van I’m Not in Love)  

Albumlijsten[bewerken | brontekst bewerken]

Het album belandde in Engeland (plaats 3), Nieuw-Zeeland (plaats 37) en de Verenigde Staten (plaats 15) in de albumlijsten, een gevolg van het succes van de singles Life Is a Minestrone en I'm Not in Love (nummer 1 in Engeland). In Nederland stond het 20 weken in de lijst met een hoogste notering op 16.

¹De typograaf paste qua hoofdlettergebruik niet de stijl toe van titels, maar gebruikte de Franse stijl; voor uniformiteit zijn ze hier op het gangbare hoofdlettergebruik aangepast.

Hitnotering[bewerken | brontekst bewerken]

Nederlandse Album Top 100[bewerken | brontekst bewerken]

Hitnotering: (Week: 1 t/m 11) 15-03-1975 t/m 24-05-1975
Hitnotering: (Week: 12 t/m 20) 05-07-1975 t/m 30-08-1975
Week 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11
Nummer 37 20 16 16 23 29 34 33 29 43 49
Week 12 13 14 15 16 17 19 19 20
Nummer uit 36 23 18 18 26 28 26 26 38 uit