The queen is dead

The queen is dead
	Studioalbum van The Smiths
	(Albumhoes op en.wikipedia.org)
Uitgebracht	16 juni 1986
Opgenomen	eind 1985
Genre	alternatieve rock, indie
Duur	37:07
Label(s)	Rough Trade; Sire
Producent(en)	Morrissey, Johnny Marr
Positie(s) in de hitlijsten
	UK Albums Chart: 22 weken; hoogste notering 2; Album Top 100: 21 weken; hoogste notering 11;
Professionele recensie
	AllMusic ; Pitchfork ; Rolling Stone
Chronologie
	(en) Allmusic-pagina; (en) MusicBrainz-pagina;
Portaal	Muziek

The queen is dead is het derde studioalbum van de Britse alternatieve rockgroep The Smiths. Het album werd op 16 juni 1986 uitgebracht door Rough Trade Records en bereikte de tweede plaats van de UK Albums Chart. The queen is dead werd in 2013 door NME bekroond tot beste album aller tijden.^[6] Rolling Stone plaatste het album op de 218e plaats in hun lijst van de vijfhonderd beste albums aller tijden.^[7]

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Het album wordt afgetrapt met een sample van het Britse patriottische lied Take me back to dear old Blighty, gezongen door actrice Cicely Courtneidge in de film The L-Shaped Room uit 1962. In de teksten van zanger Morrissey haalt hij uit naar het Britse koningshuis (The queen is dead), zijn platenbaas (Frankly, mr. Shankly), beschuldigers van plagiaat (Cemetry gates) en de muziekindustrie (The boy with the thorn in his side). Terugkerende thema's zijn eenzaamheid en sociale tekortkomingen (The queen is dead, I know it's over, Never had no one ever, Bigmouth strikes again). Het morbide liefdeslied There is a light that never goes out is thans een van de bekendste nummers van de groep.^[8]^[9]

Nummers[bewerken | brontekst bewerken]

Alle muziek en teksten zijn geschreven door Morrissey en Johnny Marr.

37:07
Nr.	Titel	Duur
1.	The queen is dead	6:24
2.	Frankly, mr. Shankly	2:17
3.	I know it's over	5:48
4.	Never had no one ever	3:36
5.	Cemetry gates	2:39
6.	Bigmouth strikes again	3:12
7.	The boy with the thorn in his side	3:15
8.	Vicar in a tutu	2:21
9.	There is a light that never goes out	4:02
10.	Some girls are bigger than others	3:14

Bezetting[bewerken | brontekst bewerken]

Morrissey – zang
Johnny Marr – gitaar, harmonium, synthesizer en fluitarrangementen
Andy Rourke – basgitaar
Mike Joyce – drumstel

Productie[bewerken | brontekst bewerken]

Morrissey en Johnny Marr – producenten
Stephen Street – geluidstechnicus
John Porter – geluidstechnicus op Frankly, mr. Shankly

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) The Queen Is Dead. Official Charts. Geraadpleegd op 6 augustus 2016.
↑ (nl) The Smiths - The Queen Is Dead. dutchcharts.nl. Geraadpleegd op 6 augustus 2016.
↑ (en) Stephen Thomas Erlewine, The Queen Is Dead - The Smiths. AllMusic. Geraadpleegd op 30 mei 2016.
↑ (en) Douglas Wolk, The Smiths: The Complete Album Review. Pitchfork (18 november 2011). Geraadpleegd op 30 mei 2016.
↑ (en) Gavin Edwards, The Smiths: The Queen Is Dead: Music Reviews. Rolling Stone (17 april 2003). Gearchiveerd op 15 oktober 2007. Geraadpleegd op 30 mei 2016.
↑ (en) The 500 Greatest Albums Of All Time: 100-1. NME (25 oktober 2013). Geraadpleegd op 1 juli 2016.
↑ (en) 500 Greatest Albums of All Time. Rolling Stone. Geraadpleegd op 1 juli 2016.
↑ (en) Mitchell Hillman, The Smiths' The Queen Is Dead Is Just As Important 30 Years After Its Release. Phoenix New Times (23 juni 2016). Geraadpleegd op 4 juli 2016.
↑ (en) Colin Fleming, How Smiths' 'The Queen Is Dead' Married High Wit, Heavy Drama. Rolling Stone (16 juni 2016). Geraadpleegd op 4 juli 2016.

[chart-1] (en) The Queen Is Dead. Official Charts. Geraadpleegd op 6 augustus 2016.

[2] (nl) The Smiths - The Queen Is Dead. dutchcharts.nl. Geraadpleegd op 6 augustus 2016.

[AM-3] (en) Stephen Thomas Erlewine, The Queen Is Dead - The Smiths. AllMusic. Geraadpleegd op 30 mei 2016.

[4] (en) Douglas Wolk, The Smiths: The Complete Album Review. Pitchfork (18 november 2011). Geraadpleegd op 30 mei 2016.

[5] (en) Gavin Edwards, The Smiths: The Queen Is Dead: Music Reviews. Rolling Stone (17 april 2003). Gearchiveerd op 15 oktober 2007. Geraadpleegd op 30 mei 2016.

[6] (en) The 500 Greatest Albums Of All Time: 100-1. NME (25 oktober 2013). Geraadpleegd op 1 juli 2016.

[7] (en) 500 Greatest Albums of All Time. Rolling Stone. Geraadpleegd op 1 juli 2016.

[8] (en) Mitchell Hillman, The Smiths' The Queen Is Dead Is Just As Important 30 Years After Its Release. Phoenix New Times (23 juni 2016). Geraadpleegd op 4 juli 2016.

[9] (en) Colin Fleming, How Smiths' 'The Queen Is Dead' Married High Wit, Heavy Drama. Rolling Stone (16 juni 2016). Geraadpleegd op 4 juli 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Kernleden:	Morrissey · Johnny Marr · Andy Rourke · Mike Joyce
Overige leden:	Dale Hibbert · Craig Gannon · Ivor Perry
Studioalbums:	The Smiths · Meat is murder · The queen is dead · Strangeways, here we come
Livealbum:	Rank
Verzamelalbums:	Hatful of hollow · The world won't listen · Louder than bombs · Stop me · Best... I · ...Best II · Singles · The very best of The Smiths · The sound of The Smiths · The Smiths singles box · Complete
Singles:	Hand in glove · This charming man · What difference does it make? · Heaven knows I'm miserable now · William, it was really nothing · How soon is now? · Shakespeare's sister · Barbarism begins at home · That joke isn't funny anymore · The headmaster ritual · The boy with the thorn in his side · Bigmouth strikes again · Panic · Ask · Shoplifters of the world unite · Sheila take a bow · Girlfriend in a coma · I started something I couldn't finish · Last night I dreamt that somebody loved me · Stop me if you think you've heard this one before · There is a light that never goes out · Sweet and tender hooligan