Three cheers for the broken-hearted

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Three cheers
for the broken-hearted
Studioalbum van Glass Hammer
(Albumhoes op en.wikipedia.org)
Uitgebracht 3 november 2009
Genre progressieve rock
Label(s) Sound resources
Producent(en) Babb/Schendel
Chronologie
2008
Live at Tivoli
  2009
Three cheers
for the broken-hearted
  2010
If

(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Three cheers for the broken-hearted is het veertiende muziekalbum van Glass Hammer. Het album volgde op een reeks album waarbij de muziek steeds symfonischer ging klinken en de heren achter Glass Hammer wilden iets anders. Het materiaal is meer richting de kortere liederen, zonder de progressieve rock geheel achter zich te laten. Op dit album derhalve geen lange nummers of epische verhalen, maar wel korte krachtige rocksongs. Invloeden van The Beatles zijn duidelijk te horen. Het album is opgenomen in Chattanooga, Tennessee.

Na dit album maakte de band opnieuw een draai; If is weer “ouderwets” progressief; Glass Hammer is dan weer een muziekgroep, Susie is vertrokken.

Musici[bewerken | brontekst bewerken]

met:

  • Josh Bates - gitaar
  • David Wallimann - gitaar

Muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Cd
Nr. Titel Duur
1. Come on, come on (muziek en tekst: Babb) 3:36
2. The lure of dreams (Schendel (m); Babb (t)) 5:50
3. A rose for Emily (Rod Argent van The Zombies) 3:08
4. Sleep on (Schendel (m), Babb (t)) 4:02
5. The mid-life weird (Babb) 3:54
6. A bitter wind (Babb) 4:31
7. The curse they weave (Babb) 4:27
8. Sun down shores (Babb) 4:34
9. Schrodinger’s lament (Schendel) 5:09
10. Hyperbole (Schendel) 7:34
11. Falling (Schendel) 4:34