UNI-Europa

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
UNI-Europa
Geschiedenis
Ontstaansdatum 1 januari 2000
Ontstaan uit FIET
IC
MEI
FGI
Structuur
Voorzitter Vlag van Duitsland Frank Bsirske
Secretaris-generaal Vlag van Duitsland Oliver Roethig
Regio Europa
Hoofdkantoor Jozef II-straat 40
1000 Brussel
Vlag van België België
Ledenaantal ± 7.000.000
Verwante organisaties
Continentaal EVV
Internationaal UNI Wereldvakbond
Media
Website www.uni-europa.org
Portaal  Portaalicoon   Economie

Union Network International Europe (UNI-Europa) is een Europese vakbondsfederatie.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

UNI-Europa is ontstaan op 1 januari 2000[1] uit de fusie van de Europese afdelingen van de Internationale Federatie van Bedienden, Technici en Kaderleden (FIET), de Internationale Federatie van Post en Telecom (IC), de Media Entertainment International (MEI) en de Internationale Federatie van de Grafische sector (FGI).[2]

Bernadette Ségol was de eerste algemeen secretaris van deze vakbondsfederatie, ze werd tweemaal herkozen (2003, '07).[3] Tijdens het 3de congres van Toulouse werd haar opvolger aangesteld, Olivier Roethig.[4]

Structuur[bewerken | brontekst bewerken]

Bestuur[bewerken | brontekst bewerken]

De hoofdzetel is in Brussel gevestigd. Huidig voorzitter is Frank Bsirske en algemeen secretaris is Oliver Roethig.[5][6]

Tijdspanne Voorzitter
2000 - 2001 Vlag van Duitsland Roland Issen
2002 - heden Vlag van Duitsland Frank Bsirske
Tijdspanne Algemeen secretaris
2000 - 2011 Vlag van Frankrijk Bernadette Ségol
2011 - heden Vlag van Duitsland Oliver Roethig

Congressen[bewerken | brontekst bewerken]

Congres Datum Locatie
1 2003
2 23-25 april 2007 Vlag van Griekenland Athene[7]
3 3-5 oktober 2011 Vlag van Frankrijk Toulouse
4 14-16 maart 2016 Vlag van Italië Rome[8]

Gelieerde organisaties[bewerken | brontekst bewerken]

UNI-Europa verenigt 272 bediendenvakbonden en -vakcentrales uit 50 landen. De organisatie vertegenwoordigt circa 7 miljoen werknemers. Internationaal maakt de organisatie deel uit van UNI Wereldvakbond.[9]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]