USS Perch (1936)
.svg) | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
| Geschiedenis | ||||
| Kiellegging | 25 februari 1935 | |||
| Tewaterlating | 9 mei 1936 | |||
| In dienst gesteld | 19 november 1936 | |||
| Uit dienst gesteld | 3 maart 1942 | |||
| Algemene kenmerken | ||||
| Waterverplaatsing | boven water 1.370 ton onder water 2.029 ton | |||
| Afmetingen | 91,6 x 7,6 x 4,6 m | |||
| Bemanning | 50 koppen | |||
| Techniek en uitrusting | ||||
| Machinevermogen | dieselmotor 1.300 pk elektromotor 538 pk | |||
| Snelheid | boven water 19,3 knopen onder water 10 knopen | |||
| Bewapening | 6 x 53,3 cm torpedobuis 1 x 10,2 cm dekkanon 4 x 7,6 mm mitrailleur | |||
| ||||
De USS Perch (SS-176) was een Porpoiseklasse onderzeeër van de Amerikaanse Marine, het eerste marineschip met de naam "perch", een vissoort die behoort tot de Percidae-familie. Haar kiel werd gelegd op 25 november 1935 door de Electric Boat Company, in Groton, Connecticut. De USS Perch werd te water gelaten op 9 mei 1936, gedoopt door Mrs. Thomas Withers en kwam in dienst op 19 november 1936, met luitenant-commandant George C. "Turkey Neck" Crawford als eerste bevelhebber.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Na haar proefvaarten in de Noordelijke Atlantische Oceaan, werd de USS Perch in november 1937 ingedeeld bij de Pacificvloot, waar zij diende bij Submarine Squadron 6 (SubRon 6). Het volgende voorjaar nam ze deel aan de jaarlijkse vlootoefening en ondernam ze enige opdrachten. Onder meer een onderzoek nabij de eilandengroep Aleoeten, waar ze tevens binnenvoer in de Beringzee. In het voorjaar van 1939 nam de USS Perch deel met de vloot aan het jaarlijkse vlagvertoon langs de Amerikaanse Oostkust.
In oktober 1939 vertrok de USS Perch naar San Diego (Californië) en van daaruit naar Manilla in de Filipijnen. Aldaar werd zij aangewezen tot divisievlaggenschip en maakte in 1940 een reis voor vlagvertoon naar Tsingtao en Shanghai. Zij bracht het jaar voor het uitbreken van de oorlog door met allerlei kleine opdrachten rond de Filipijnen. Een week voor de Japanse aanval op Pearl Harbor ontmoette de Perch een tweetal transportenschepen nabij Shanghai en escorteerde het 4e Mariniers-regiment vanaf China naar de Filipijnen.
Tweede Wereldoorlog[bewerken | brontekst bewerken]
Bij het uitbreken van de vijandelijkheden,was de USS Perch, nu onder bevel van kapitein-ter-zee David A. Hurt in Cavite aan de Navy Yard. Zij droeg haar steentje bij aan de overhaaste ontruiming van de vlootbasis op 10 december 1941 en nam vanaf een veilige positie waar hoe de stad en de basis door bommenwerpers werden vernietigd.
Die nacht glipte de USS Perch door het zeemijnenveld van Corregidor en verkende de wateren tussen Luzon en Formoza (Taiwan), op zoek naar vijandelijke doelwitten. Vanwege de afwezigheid van doelwitten trok zij verder naar een gebied nabij Hong Kong. Op kerstnacht vuurde ze vier torpedo's naar een groot vijandelijk vrachtschip, maar alle torpedo's misten hun doel. Enkele dagen later had zij meer succes met het torpederen van een vrachtschip. Vijandelijke escorteschepen verhinderden waarneming van het resultaat.
De USS Perch vertrok naar het zuiden van Darwin voor schadeherstellingen en deed verscheidene onsuccesvolle aanvallen onderweg. Ze maakte daarna een patrouillereis naar Kendari, Celebes (Sulawesi), tussen 8 en 25 februari 1942. Aldaar verkende zij de haven en deed een aantal pogingen de nauwe ingang te passeren om in een aanvalspositie te komen.
Na een week met veel nabije contacten met de vijand en met veel verzamelde informatie, hield de USS Perch een zuidelijke koers aan op zoek naar vijandelijke schepen. Op een nacht viel ze een groot vrachtschip aan nabij de oostelijke kust van Celebes. Het schip verdedigde zich fel en trof de Perch met een hoog-explosieve granaat net voor de commandotoren. Dit blies het brugdek weg, beschadigde het antenneomhulsel en maakte haar radio tijdelijk onklaar. Door een dappere inspanning van de bemanning werd de schade 's nachts aan de oppervlakte gerepareerd, in wateren die wemelden van vijandelijke schepen. De Amerikaanse onderzeeboot werd niet opgemerkt waardoor ze daarna haar reis kon voortzetten op 28 februari 1942 naar de Javazee.
Op de avond van 1 maart 1942 kwam de USS Perch (SS-176) boven water op zo'n 30 zeemijl (55 km) ten noordwesten van Soerabaja, Java. Zij begon daar met voorbereidingen voor een aanval op een vijandelijke konvooi met landingstroepen die naar het westen van Soerabaja opstoomde. Twee Japanse torpedobootjagers merkten haar op en gingen tot de aanval over wat haar dwong tot een noodduik. Zij werd geraakt door een reeks dieptebommen en belandde op 135 voet (41 m) diepte op de zeebodem. Vervolgaanvallen met dieptebommen veroorzaakten uitgebreide schade, stelden de stuurboordmotor buiten bedrijf en veroorzaakten talloze lekkages. Na de benodigde reparaties om de lekken te stoppen kwam zij om 2 uur 's nachts weer aan de oppervlakte maar werd spoedig alweer onder water gedreven door torpedobootjagers. Het ontsnappen van olie en perslucht gaf de Japanners het idee dat de USS Perch was vergaan en zij vertrokken om elders de jacht voort te zetten. Zwaar beschadigd kon de Perch alsnog ontsnappen.
Met haar dekken geregeld overspoeld en één motor in bedrijf repareerde de bemanning elke schade die ze kon verhelpen. In de vroege ochtend van 3 maart werd een testduik gedaan met bijna fatale gevolgen. Vakkundig handelen en een dosis geluk maakten het mogelijk dat zij weer aan de oppervlakte kwam. Tot overmaat van ramp werd zij gevonden door twee kruisers en drie torpedobootjagers die prompt het vuur openden. De lamgeslagen duikboot werd talloze malen geraakt en om slachtoffers te voorkomen gaf commandant Hurt het bevel "Abandon ship, scuttle the boat.". Met de gehele bemanning in veiligheid maakte de USS Perch haar laatste duik.
Voor zijn moedige inspanningen, bij het helpen met het verlaten van de bemanning, uit de zinkende onderzeeboot, werd Luitenant Ie-Klas Kenneth G. Schacht geëerd met het Navy Cross. De USS Perch (SS-176) werd geschrapt van de Naval Vessel Register op 24 juni 1942.
De nog voltallige bemanning werd krijgsgevangengenomen door een Japanse torpedojager. Van de 45 man en vijf officieren stierven er zes door de ondervoeding en ontberingen in Japanse krijgsgevangenkampen. Alle anderen konden naar de Verenigde Staten terugkeren na V-J Day.
Onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]
De USS Perch (SS-176) kreeg een Battle Star voor haar deelname in de Tweede Wereldoorlog.
Trivia[bewerken | brontekst bewerken]
Op 23 november 2006 werd het wrak van de USS Perch bij toeval gevonden door een internationaal duikteam. Zij waren op zoek naar de HMS Exeter die in hetzelfde gebied tot zinken was gebracht.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|