Uranium(IV)fluoride

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Uranium(IV)fluoride
Structuurformule en molecuulmodel
Kristalstructuur van uranium(IV)fluoride
Uranium(IV)fluoride
Algemeen
Molecuulformule UF4
IUPAC-naam uranium(IV)fluoride
Andere namen uraniumtetrafluoride
Molmassa 314,022523 g/mol
SMILES
F[U](F)(F)F
InChI
1S/4FH.U/h4*1H;/q;;;;+4/p-4
CAS-nummer 10049-14-6
EG-nummer 233-170-1
PubChem 61461
Wikidata Q419846
Beschrijving Radioactieve groene vaste stof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H330 - H300 - H373 - H411
EUH-zinnen geen
P-zinnen geen
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur groen
Dichtheid 6,70 g/cm³
Smeltpunt 1036 °C
Kookpunt 1417 °C
Onoplosbaar in water
Geometrie en kristalstructuur
Kristalstructuur monoklien
Thermodynamische eigenschappen
ΔfHos −1920 kJ/mol
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Uranium(IV)fluoride of uraniumtetrafluoride (ook wel groenzout genoemd) is een anorganische verbinding van fluor en uranium, met als brutoformule UF4. Bij kamertemperatuur is het een groene kristallijne vaste stof, die met grote moeite oplosbaar is in water. Het is een tussenproduct tussen uranium(VI)fluoride (UF6) en uranium(IV)oxide (UO2) en metallisch uranium.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

Uranium(IV)fluoride kan bereid worden door reactie van waterstoffluoride met uranium(IV)oxide:

Een andere methode is de reductie van uranium(VI)fluoride met waterstofgas:

Zuiver uranium(IV)fluoride ontstaat door droog dichloordifluormethaan te leiden over uranium(VI)oxide bij 400 °C:

Kristalstructuur[bewerken | brontekst bewerken]

Uranium(IV)fluoride kristalliseert in een monoklien kristalstelsel en behoort tot ruimtegroep C2/c. De parameters van de eenheidscel bedragen:

  • a = 1273 pm
  • b = 1075 pm
  • c = 843 pm
  • β = 126°

Er komen per eenheidscel twaalf formule-eenheden voor.

Eigenschappen en reacties[bewerken | brontekst bewerken]

Uranium(IV)fluoride kan niet lang opgeslagen worden en hydrolyseert in vochtige lucht, waarbij uranium(IV)oxide en het corrosieve waterstoffluoride gevormd worden:

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Uranium(IV)fluoride is giftig bij inademen of inslikken. Het stapelt zich op in de lever en de nieren. Het is - net als alle uraniumverbindingen - radioactief, maar de precieze activiteit is afhankelijk van de isotopische samenstelling.